Τα εναέρια μέσα των Ενόπλων Δυνάμεων και οι «Χατζηανέστηδες»- Κων.Λουκόπουλος

Έπρεπε να γίνουν οι σεισμοί στη Τουρκία και η … “Επιχείρηση” στο Σουδαν για να αποκαλυφθεί δημοσίως και να μάθει ο Έλληνας φορολογούμενος που τα πληρώνει από το υστέρημα του ότι μόνον δύο μεταφορικά Α/Φ C-130 από τα 15 και άλλο ένα ή δύο από τα 8 C-27J Spartan μπορούσαν να επιχειρήσουν.

Στις φωτιές στη Βαρυμπόπη το 2021 μάθαμε ότι δεν είχαμε διαθέσιμα και Chinook.

Προχθές έγινε δημοσίως γνωστό ότι τελικά δύο Ε/Π Super Puma μπορούσαν να επιχειρήσουν από τα 12.

Το πρόβλημα επιχειρησιακής διαθεσιμότητας των μέσων είναι χρόνιο, βασανιστικό και αφορά και τους 3 Κλάδους των ΕΔ σχεδόν σε όλα τα μέσα. Δεν ξέρω όμως πόσο βασαναστικά θέτει το πρόβλημα η Στρατιωτική Ηγεσία στις Κυβερνήσεις αν όχι να αποκατασταθεί στο 90% τουλάχιστον να αμβλυνθεί.

Ένας προβληματικός Νόμος περί (μη” προμηθειών , ο γνωστός Νόμος Βενιζέλου (άλλο ένα… “επίτευγμα” του υπερφίαλου αυτού πολιτικού), η ατολμία των ηγεσιών να θέσουν επιτακτικά το

πρόβλημα αλλά από την άλλη και οι δυσανάλογα μειωμένες πιστώσεις για την τεχνική υποστήριξη είναι κάποιες από τις βασικές αιτίες.

Γιατί δεν καλεί ο ίδιος ο Πρωιθυπουργός τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας και όλους τους Αρχηγούς να τους ρωτήσει “νέτα σκέτα” που λέμε και στο χωριό μου από τα υπάρχοντα μέσα κατά τύπο πόσα είναι πλήρως επιχειρησιακά (όχι μερικώς που έλεγε κάποιος που με παπατζιλίκια ήθελε να καλύψει την κατάσταση).

Θα μου πείτε αν το κάνει και τα ακούσει θα πρέπει και να επιλύσει το ζήτημα αυτό. Αν όμως “κάτσει αναποδιά” (το συνώνυμο “της στραβής” που είπε η Δούρου) με τους Τούρκους θα πάμε με τα επιχειρησιακά διαθέσιμα και όχι με τα υπάρχοντα και τότε δεν θα υπάρχει γυρισμός. Οι πολιτικοί θα ψάχνουν για “Χατζανέστηδες” και οι Στρατιωτικοί θα λένε  εμείς τα πάμε.