Η Βουλγαρία έχει εδραιωθεί στην Ανταρκτική εδώ και 35 χρόνια
Σχετικά άρθρα
Στις 27 Δεκεμβρίου, το στρατιωτικό ερευνητικό σκάφος «Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος» της Βουλγαρίας αναμένεται να αποπλεύσει από το λιμάνι της Βάρνας, στη Μαύρη Θάλασσα, με προορισμό την Ανταρκτική. Είναι η πρώτη φορά που ένα βουλγαρικό ερευνητικό σκάφος θα φτάσει στο Νησί Λίβινγκσον όπου και θα παραμείνει για περίπου έναν μήνα. Αυτή είναι η 31η Βουλγαρική Αποστολή στην Ανταρκτική, που αποδεικνύει ότι «οι Βούλγαροι έχουν εδραιωθεί σταθερά στην Παγωμένη Ήπειρο», όπως είπε ο επικεφαλής της αποστολής, καθηγητής Κρίστο Πιμπίρεφ.
Ο δημοσιογράφος του BTA Κονσταντίν Καραγκιόζοφ θα βρίσκεται πάνω στο σκάφος και θα κάνει ρεπορτάζ από την Ανταρκτική. Τα ρεπορτάζ του θα αναρτώνται στον ιστότοπο του BTA, σε ένα ειδικό τμήμα με τίτλο “Bulgaria – Antarctica: BTA’s Log”.
Ο καθηγητής Πιμπίρεφ είπε στο BTA: «Η 31η Βουλγαρική Αποστολή στην Ανταρκτική έχει ήδη ξεκινήσει. Η πρώτη ομάδα, αποτελούμενη από 11 άτομα, ξεκίνησε σοβαρές έρευνες. Η βουλγαρική βάση είναι πλήρως λειτουργική, δεν υπέστη καμία ζημία κατά τη διάρκεια του σκληρού, πολικού χειμώνα. Η αποστολή αυτή είναι αξιοσημείωτη επειδή είναι η πρώτη φορά που ένα στρατιωτικό ερευνητικό σκάφος θα φτάσει στην Ανταρκτική. Αυτό αποδεικνύει ότι η Βουλγαρία είναι ένα ναυτικό κράτος και δεν είναι εγκλωβισμένη σε μια κλειστή θάλασσα. Είμαι ιδιαίτερα υπερήφανος που αυτό το βουλγαρικό σκάφος, τα ισπανικά σκάφη και εκείνα των άλλων φιλικών χωρών συγκροτούν έναν στολίσκο – τον στολίσκο της Ανταρκτικής για την ειρήνη και την επιστήμη».
Η πρώτη ομάδα της 31ης αποστολής έφτασε στην Πολική Βάση «Άγιος Κλήμης της Αχρίδας» στις 8 Δεκεμβρίου, έπειτα από δεκάωρο ταξίδι από το Νησί Βασιλιά Γεωργίου με το σκάφος ATF Galvarino του Πολεμικού Ναυτικού της Χιλής. Η ομάδα άρχισε να προετοιμάζει τη βάση εν αναμονή της άφιξης του «Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος».
Η Βουλγαρία πάτησε για πρώτη φορά στην Παγωμένη Ήπειρο στις 3 Φεβρουαρίου 1967, όταν ο μετεωρολόγος Τσόντσο Τσαπάνοφ συμμετείχε σε μια σοβιετική αποστολή. Είκοσι χρόνια αργότερα οργανώθηκε η πρώτη βουλγαρική αποστολή, με τον αναπληρωτή καθηγητή Μπόρισλαβ Καμένοφ και τον επίκουρο καθηγητή (σήμερα καθηγητή) Κρίστο Πιμπίρεφ, οι οποίοι εντάχθηκαν σε ένα πρόγραμμα της Βρετανικής Έρευνας Ανταρκτικής ενώ τέσσερις Βούλγαροι επιστήμονες εργάστηκαν για την σοβιετική αποστολή.
Τότε παραδόθηκε το πρώτο βουλγαρικό «σπίτι» στο Νησί Λίβινγκτον και τέθηκαν τα θεμέλια για την πολική βάση. Οι έξι επιστήμονες ζούσαν σε ένα κοντέινερ που χρησίμευε ως καθιστικό, τραπεζαρία και γραφείο. Το παρατσούκλι του ήταν «Κουτσός Σκύλος» επειδή μια μεταγενέστερη αποστολή διαπίστωσε πως κουνιόταν με τον άνεμο λόγω των κατεστραμμένων θεμελίων του. Με τον καιρό, ο «Κουτσός Σκύλος» έγινε το σύμβολο της βουλγαρικής έρευνας στο Νησί Λίβινγκστον. Σήμερα είναι μουσείο και ταχυδρομείο (Bulgaria 1090), το πρώτο και πιο απομακρυσμένο ταχυδρομείο της χώρας στο εξωτερικό.
Το 1993 τα κτίρια ανακαινίστηκαν και μεταξύ 1996-98 τοποθετήθηκε ένα καινούριο, πολυλειτουργικό κτίριο. Το 2003 χτίστηκε το παρεκκλήσι του Αγίου Ιωάννη της Ρίλας. Ένα νέο παρεκκλήσι, χτισμένο το 2012, έγινε το πρώτος Ορθόδοξος ναός στην Ανταρκτική. Δύο νέα κτίρια που περιλάμβαναν κρεβατοκάμαρες, ένα ιατρείο και δύο εργαστήρια (για γεωλόγους και βιολόγους) προστέθηκαν το 2008-9.
Από το 1993 μέχρι το 2022 το Βουλγαρικό Ινστιτούτο Ανταρκτικής (ΒΑΙ) οργάνωσε και διεξήγαγε 30 αποστολές που περιλάμβαναν έρευνες στους τομείς της γεωλογίας, της βιολογίας, της παγετωνολογίας, της μετεωρολογίας, της ιατρικής, της τοπογραφίας και της γεωγραφίας. Ορισμένες από τις γεωλογικές έρευνες επικεντρώθηκαν στη στρωματογραφία, την πετρολογία και την τεκτονική-μαγματική ιστορία του Αρχιπελάγους των Νότιων Σέτλαντ, όπου βρίσκεται το Νησί Λίβινγκστον. Η βιολογική έρευνα περιλαμβάνει μελέτες για τα οικοσυστήματα της Ανταρκτικής και την παρακολούθηση του περιβάλλοντος με βάση το ποσοστό βαρέων μετάλλων που εντοπίζεται στις λειχήνες και τα φτερά των πιγκουίνων. Μελετήθηκαν επίσης η σύνθεση των πετρωμάτων γύρω από τη βουλγαρική βάση, η χλωρίδα και η πανίδα της περιοχής και οι επιπτώσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας στη φύση.
Έχουν επίσης υλοποιηθεί πολυεθνικά ερευνητικά σχέδια, όπως το PERMANTAR, μια τριετής συνεργασία μεταξύ της Βουλγαρίας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας που εστίαζε στο περμαφρόστ (το μόνιμα παγωμένο υπέδαφος) και περιλάμβανε γεωτρήσεις σε βάθος άνω των 20 μέτρων.
Το Βουλγαρικό Ινστιτούτο Ανταρκτικής συνεργάζεται με τα προγράμματα της Ισπανίας, της Βρετανίας, της Ρωσίας, της Γερμανίας, της Αργεντινής, της Βραζιλίας, της Χιλής, της Νότιας Κορέας και άλλων χωρών για την Ανταρκτική. Το ΒΑΙ είναι μέλος του COMNAP (Συμβούλιο Διαχειριστών των Εθνικών Προγραμμάτων Ανταρκτικής), της SCALOP (Μόνιμη Επιτροπή Διοικητικής Μέριμνας και Επιχειρήσεων της Ανταρκτικής), του EPB (Ευρωπαϊκό Πολικό Συμβούλιο) και της SCAR (Επιστημονική Επιτροπή για την Έρευνα της Ανταρκτικής).
Η Βουλγαρία εντάχθηκε στις χώρες της Ανταρκτικής το 1978 όταν υπέγραψε τη Συνθήκη για την Ανταρκτική, χωρίς δικαίωμα ψήφου. Το 1998 έγινε πλήρες μέλος με δικαίωμα βέτο σε όλα τα θέματα που αφορούν το μέλλον της Ανταρκτικής, μαζί με τις μεγάλες δυνάμεις. Η συμμετοχή στο διοικητικό συμβούλιο είναι σημαντική, δεδομένων των τεράστιων φυσικών πόρων της ηπείρου, αν και υπάρχει μορατόριουμ για τη χρήση τους μέχρι το 2040.
Ο πρόεδρος της BAI Κρίστο Πιμπίρεφ είπε ότι τα μελλοντικά οφέλη για τη Βουλγαρία θα είναι τεράστια επειδή ο κόσμος χρειάζεται ολοένα και περισσότερους πόρους. Υπενθύμισε ότι οι βουλγαρικές αποστολές βρήκαν χαλκό, χρυσό, ασήμι και πολλά άλλα μέταλλα στο Νησί Λίβινγκστον.
