Βρισκόμαστε σίγουρα «στη Σωστή Πλευρά της Ιστορίας»;

Λίγες ημέρες πριν, ο κύριος Πρωθυπουργός δήλωσε από το βήμα της βουλής ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην σωστή πλευρά της ιστορίας. Μια πολύ βαριά δήλωση που όλοι οι Έλληνες θα ευχόντουσαν να ήτανε αληθινή. Τι μας διδάσκει όμως η μελέτη της ιστορίας; 

Γράφει ο

Σχης (εα) Δημήτριος Κωνσταντινίδης

  MS National Grand Strategy, NDU Washington D.C

  MBA, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

Το 1919, ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας, Ελευθέριος Βενιζέλος πίστευε ότι η χώρα ήταν στην σωστή πλευρά της ιστορίας και έστειλε τρεις Μεραρχίες στην Μεσημβρινή Ρωσία. Οι Μπολσεβίκοι όμως, θεώρησαν την πράξη αυτή εχθρική και δύο χρόνια μετά βοήθησαν οικονομικά, διπλωματικά αλλά και στρατιωτικά τον Κεμάλ Ατατούρκ. Με επακόλουθο την Μικρασιατική καταστροφή. Οι δε σύμμαχοι μας καθόντουσαν άπραγοι έξω από το λιμάνι της Σμύρνης και την έβλεπαν να καίγεται. Άρα, αυτός που τότε βρέθηκε στην σωστή πλευρά της ιστορίας ήταν ο Κεμάλ και όχι ο Βενιζέλος. Σήμερα η Τουρκία ακολουθώντας την τακτική του επιτήδειου ουδέτερου όπως έκανε και κατά την διάρκεια του Β’ΠΠ, κατόρθωσε να κερδίσει περισσότερα και να ωφεληθεί παραπάνω από την Ελλάδα. Έτσι, αντί η Τουρκία να τρέξει να υλοποιήσει τις οικονομικές κυρώσεις εναντίων της Ρωσίας, στάθηκε έξυπνα στην άκρη και δεν έκανε τίποτα. Εκμεταλλευόμενη το διπλωματικό κενό που υπήρξε μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, κατόρθωσε να παρουσιάσει τον εαυτό της ως μεσολαβητικό παράγοντα αφού φιλοξένησε στο έδαφος τις διπλωματικές συνομιλίες μεταξύ των δύο αντιμαχόμενών και ενδεχομένως να το ξανά κάνει στο εγγύς μέλλον. Πιθανόν δε, μετά το τέλος του πολέμου να κάνει τον μεσολαβητή ρωσικών προϊόντων που θα πουλάει με το ανάλογο κέρδος στην Ελλάδα. Τέλος, θέτοντας veto στην είσοδο της Φιλανδίας και Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, βοήθησε την Ρωσία σε στρατηγικό επίπεδο, χωρίς να χάνει τα πλεονεκτήματα της συμμετοχής της στο ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα, πιέζει για αναγνώριση του ψευδοκράτους της βόρειας Κύπρου και για την προμήθεια των F35. Δεν μπορώ να γνωρίζω τι θα κερδίσει από αυτό το Στρατηγικό παιχνίδι, αλλά σίγουρα κάτι θα πάρει. 

Σε αντίθεση η Ελλάδα υλοποίησε άμεσα τις κυρώσεις με αποτέλεσμα σήμερα η τιμή του φυσικού αερίου, πετρελαίου και ρεύματος  να έχει τετραπλασιαστεί. Καθιστώντας έτσι τους φτωχούς Έλληνες, χρηματοδότες του πολέμου στην Ουκρανία. Έστειλε στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία. Και από ότι φαίνεται συνεχίζει, εν αγνεία του Ελληνικού λαού, να στέλνει οπλικά συστήματα απόστρατικοποιώντας τα νησιά και θέτοντας σε κίνδυνο την δική μας ασφάλεια. Μιας και τίποτα δεν εξασφαλίζει ότι η Τουρκία δεν θα εκμεταλλευτεί την θαυμάσια ευκαιρία να κερδίσει εδάφη σε βάρος μας. Ο δε υπουργός Εθνικής Αμύνης, αποδεικνύοντας περίτρανα την ακαταλληλότητα του για την θέση, δήλωσε ότι τα όπλα και πυρομαχικά που στέλνουμε στην Ουκρανία είναι από τα αποθέματα. ‘Η ο κύριος υπουργός μετά από τρία χρόνια στην θέση αυτή, δεν κατάλαβε τίποτα από το σύστημα διαχείρισης υλικών του Στρατού, ή μας κοροϊδεύει μπροστά στα μούτρα μας, ή σπαταλάει χρήματα για να αγοράσει άχρηστα πράγματα τα οποία στην συνέχεια μοιράζει δωρεάν, δεξιά και αριστερά. Γιατί εάν δεν ίσχυε τίποτα από τα παραπάνω, θα γνώριζε ότι τα αποθέματα υπάρχουν για να υποστηρίζουν την συνέχιση των επιχειρήσεων όταν για οποιονδήποτε λόγο τα οπλικά συστήματα που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή καταστραφούν ή πάθουν κάποια βλάβη. Γεγονός που αναδεικνύει και την στρατηγική σημασία της διατήρησης τους. Εκτός και εάν είναι τόσο αφελής που πιστεύει ότι σε περίπτωση σύρραξης στο Αιγαίο οι Ουκρανοί και γενικότερα όλος ο κόσμος θα τρέξει να μας συνδράμει με δωρεάν όπλα και πυρομαχικά. Και εάν αυτό πιστεύει, τότε γιατί πληρώσαμε κάτι δισεκατομμύρια ευρώ από αυτά που δεν έχουμε, για να αγοράσουμε Rafαle, Βelharra και F35; Προσοχή, δεν λέω ότι δεν χρειάζονται αυτές οι αγορές, ίσα ίσα θα έπρεπε να αγοράσουμε περισσότερα. Αυτό που λέω είναι ότι δεν πρέπει να τα δίνουμε δωρεάν, χωρίς κανένα ανταποδοτικό κέρδος. Όπως για παράδειγμα δώσαμε στην πλούσια Σαουδική Αραβία πυραύλους Patriot, χωρίς κανένας να γνωρίζει το γιατί και με ποιο όφελος. 

Επιπλέον, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το Ιράν κατέλαβε δύο Ελληνικά δεξαμενόπλοια και απειλεί ότι θα καταλαμβάνει, ένα κάθε μήνα, μέχρι η χώρα μας να τους αποζημιώσει, για το ρωσικό πλοίο που μετέφερε ιρανικό πετρέλαιο και κατασχέθηκε λόγω των κυρώσεων που εφαρμόζει η χώρα μας. Άρα ή οι φτωχοποιημένοι Έλληνες θα πρέπει να πληρώσουν ακόμα περισσότερους φόρους, ή να αφήσουν τα δύο καράβια και τα πληρώματα τους στην τύχη τους. Κάποιοι με αριστερές απόψεις μπορεί να πουν και τι μας νοιάζει εμάς, ιδιωτικές εταιρείες είναι ας πληρώσουν αυτές. Το πρόβλημα όμως, δεν είναι τόσο τα χρήματα που θα πρέπει να πληρώσουμε, αλλά οι μακροχρόνιες συνέπειες που θα έχουμε εάν δεν τα πληρώσουμε. Αν οι εφοπλιστές διαπιστώσουν ότι τα πλοία τους κινδυνεύουν, θα αναγκαστούν να πάρουν μέτρα για να τα σώσουν. Και αυτό που θα κάνουν άμεσα θα είναι να αλλάξουν σημαία και από Ελληνική να σηκώσουν σημαία του Παναμά ή οποιασδήποτε άλλη χώρας η οποία προσφέρει ελκυστικά φορολογικά κίνητρα. Αποτέλεσμα λιγότερα φορολογικά έσοδα και ενδεχομένως λιγότερες θέσεις εργασίας για Έλληνες ναυτικούς. Με απλά λόγια, ακόμα μεγαλύτερη φτωχοποίηση. Κάποιοι με δεξιές απόψεις μπορεί να χαρακτηρίσουν τους εν λόγω πλοιοκτήτες προδότες, αφού με τόση ευκολία κατεβάζουν την Ελληνική σημαία. Την στιγμή μάλιστα που το 1821 οι εφοπλιστές της εποχής θυσίασαν όλα τους τα πλοία για την επιτυχία της επανάστασης, και πέθαναν στην ψάθα, ως απλοί συνταξιούχοι του δημοσίου. Σε όλους αυτούς θα απαντήσω ότι η κάθε κοινωνία από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα λαμβάνει τρείς βασικές αποφάσεις. Πρώτον, τι θα παράγει, δεύτερον πώς θα το παράγει και τρίτον για ποιόν θα το παράγει. Την εποχή εκείνη οι άνθρωποι που θυσίαζαν τα πάντα για την πατρίδα είχαν την αμέριστη υποστήριξη και αποδοχή της κοινωνίας και για αυτό η κοινωνία τότε παρήγαγε ήρωες και εθνικούς ευεργέτες. Σήμερα η κοινωνία, ζητάει ποδοσφαιριστές, τραγουδιστές, δημοσιογράφους, δικηγόρους, ιατρούς και φτηνές τηλεοπτικές πόρνες, και αυτό παίρνει. Από την άλλη πλευρά στο κέντρο της Αθήνας, δέρνουν νεαρούς Ευέλπιδες γιατί τόλμησαν να κυκλοφορήσουν με την στολή τους. 

Μπορεί από τα τηλεοπτικά παράθυρα οι διάφοροι επιτήδειοι να προσπαθούν να μας πείσουν ότι για όλα φταίει ο πόλεμος στην Ουκρανία και ότι ο κακός δαίμονας είναι ο Πούτιν, αλλά εμείς δεν ψηφίζουμε για την ρωσική κυβέρνηση. Εμείς ψηφίζουμε για την Ελληνική κυβέρνηση και από αυτήν περιμένουμε να βρει λύσεις και να παίρνει σωστές αποφάσεις. Θα περιμέναμε δηλαδή από τον Έλληνα Πρωθυπουργό να αντιδράσει όπως έκανε και ο Ούγγρος πρωθυπουργός ο οποίος εξασφάλισε από την ΕΕ, εξαιρέσεις για την χώρα του, και κράτησε την τιμή της ενέργειας σε χαμηλά επίπεδα. Θα προσδοκούσαμε να χρησιμοποιήσει την μακροχρόνια επιβολή οικονομικών μνημονίων από την ΕΕ και να πει ότι η χώρα και οι πολίτες δεν αντέχουν επιπλέον μέτρα και έτσι να εξαιρεθούν από την επιβολή οικονομικών κυρώσεων στην Ρωσία. Αλήθεια τι θα γίνει εάν η δύση αλλάξει άποψη και ο Πούτιν κερδίσει τον πόλεμο; Ποιος θα είναι αυτός που θα βρεθεί με ακριβό σιτάρι και ακόμα ποιο ακριβό αέριο; Γιατί καλό μεν το υγροποιημένο αέριο αλλά η τιμή του θα επιβαρυνθεί με έξοδα μεταφοράς, ενώ οι νόμοι της προσφοράς και της ζήτησης θα αυξήσουν ακόμα περισσότερο την τελική του τιμή.  

Κύριε Πρωθυπουργέ επειδή δεν υπάρχουν μόνιμες φιλίες αλλά μόνιμα συμφέροντα, πιστεύετε πραγματικά ότι είμαστε στην σωστή πλευρά της ιστορίας, ή απλά μας το λέτε για να μας ρίξετε στάχτη στα μάτια. Και εάν είμαστε στην σωστή πλευρά, γιατί οι τούρκοι αμφισβητούν την κυριαρχία μας, και οι σύμμαχοι μας λένε βρείτε τα με την τουρκία την στιγμή που άνοιξαν τους πακτωλούς βοήθειας στην Ουκρανία.