Ο βασιλιάς Παύλος στη ΣΝΔ, το καψόνι και τα “Κανόνια του Ναβαρόνε”! Στιγμές Ιστορίας

Γράφει ο Δημήτρης  Σταυρόπουλος

Πίσω από τα μεγάλα η σοβαρά γεγονότα, υπάρχουν κάποιες στιγμές που έχουν κι αυτές την αξία τους, επειδή σκιαγραφούν την συμπεριφορά η τον χαρακτήρα ανθρώπων που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία.

Γνωρίζουμε γι αυτούς ένα μέρος της εικόνας τους.

Αυτή που θέλουν η επιβάλλεται να δείξουν.

Κι όμως υπάρχει και η άλλη. Η μέχρι σήμερα αθέατη στον κόσμο, που είναι εντελώς διαφορετική…

Βασιλιάς Παύλος.

Σοβαρός, απρόσιτος, σχεδόν αμίλητος.

Υπήρξε όμως νέος και πέρασε και αυτός το κατώφλι της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων.

Εκεί οι περιγραφές διαφέρουν.

Νύχτες με καψόνια, ποινολόγιο, αναφορές και χορός με τους συμμαθητές του…

Να πως τον περιγράφει ο πρωτοετής τότε ναύαρχος Αθανάσιος Σπανίδης.

ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΝΙΛΑ

«Οκτώβριος 1921, Πρώτη ημέρα στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων στον Πειραιά.

Όταν καμιά φορά ήρθε το βράδυ της πρώτης εκείνης ημέρας, κυνηγημένοι και με έντονη τη σκέψη της απόδρασης σε πρώτη ευκαιρία, πέσαμε κατάκοποι στα κρεβάτια μας.

Η σωματική κούραση και η διανοητική και ψυχική αναταραχή έφεραν γρήγορα τα αποτελέσματα τους, και ο αχώριστος σύντροφος της ζωής μας, ο ύπνος, έσπευσε να βοηθήσει την κατάσταση.

Ένα απότομο όμως ξύπνημα από τίναγμα και πέταγμα των σκεπασμάτων με επανέφερε… στη ζωή. Πρόσταγμα: «Γδυθείτε τελείως και ανεβείτε πάνω στα μπαούλα σας», θα σας επιθεωρήσει η Αυτού Υψηλότης.

Αν δεν υπήρχε διάθεση για να πάρει μέρος κανείς σε νυκτερινή γυμνική επίδειξη, δεν υπήρχε διάθεση και για αντίδραση. Έτσι η διαταγή εκτελέσθηκε. Ποιά όμως ήταν η Αυτού Βασιλική Υψηλότης;

Ο μετέπειτα διάδοχος και Βασιλιάς της Ελλάδος Παύλος. Τι ήθελε τέτοια ώρα στην Σχολή των Δοκίμων; Ήταν απλούστατα  και αυτός δόκιμος της Γ΄ τάξης, αλλά επειδή είχε καταταγεί το 1916 και κατόπιν ακολούθησε τον πατέρα του βασιλιά Κωνσταντίνο στην εξορία το 1917, με την επάνοδο του Κωνσταντίνου το 1920 επανήλθε στη Σχολή για να συμπληρώσει τις σπουδές του, με τον βαθμό του δόκιμου-σημαιοφόρου.

Μαζί του ήταν και πέντε άλλοι συμμαθητές του, οι δόκιμοι σημαιοφόροι Ιατρού, Πεσμαζόγλου, Καζάκος και δύο άλλοι των οποίων τα ονόματα δεν θυμάμαι.

Μέσα στη σχολή φορούσε τη στολή του ναύτη και μόνο όταν έβγαινε σε άδεια ντυνόταν τη στολή του δόκιμου σημαιοφόρου. Καμιά διάκριση δεν γινόταν γι ΄αυτόν εκτός από το να αποκαλείται «Υψηλότατος» από αξιωματικούς και δοκίμους.

Αργότερα, όταν τελείωσε η «νίλα» και γνωρίστηκε με μας τους νεοεισαχθέντες, τις ώρες της βραδινής διασκέδασης χόρευε μαζί μας, διαλέγοντας βέβαια τους έχοντες κάποιο ανάστημα, γιατί ο ίδιος ήταν πολύ ψηλός.

Παρά τη συνεχή συναναστροφή μαζί του και επειδή ήταν ανώτερος σε τάξη, δεν υπήρχε οικειότητα, και δεν είχε ακουσθεί στις «παιδιές» το «πάσσα, ρε, υψηλότατε» που ακουγόταν όμως αργότερα στη Σχολή Αναβρύτων όταν ο γιος του, βασιλιάς Κωνσταντίνος, ήταν εκεί μαθητής, και διάδοχος του θρόνου.

Όπως ήταν ευσταλής, ανδροπρεπής και εύχαρης, με το ανοιχτόκαρδο γέλιο του που έδειχνε τον αγνό του χαρακτήρα, μας γέμιζε υπερηφάνεια που τον είχαμε συμμαθητή και μπορούσαμε να έχουμε τόσο στενή επαφή μαζί του, πάντοτε βέβαια στο βαθμό που επέτρεπε η στρατιωτική πειθαρχία.

Μας διηγείτο πολλές φορές την υπηρεσία του στο καταδρομικό ‘Έλλη» που είχε λάβει  μέρος στις επιχειρήσεις της Μικράς Ασίας, και στο οποίο επέβαινε το καλοκαίρι του 1921, και τις συγκρούσεις του με τον κυβερνήτη τον πλοίαρχο Ιωαννίδη, θείο εξ′ αγχιστείας ο οποίος θέλοντας να δείξει ότι δεν επηρεάζεται από την βασιλική του καταγωγή, του εφέρετο αυστηρότερα από ότι στους άλλους δόκιμους.

Σε όλα τα χρόνια που πέρασαν από την πρώτη γνωριμία μας στη Σχολή, μέχρι την ημέρα που πέθανε στον θρόνο, ήμουν ειλικρινής φίλος του, χωρίς ιδιοτέλεια.

Σε όσες περιπτώσεις οι αυλοκόλακες δεν παρενέβαιναν για να του δηλητηριάσουν τη σκέψη, μου ανταπέδιδε τη φιλία αυτή χωρίς επιφύλαξη.

Αυτό για μένα ήταν αρκετό. Γιατί ποιος άρχοντας ή βασιλιάς μπορεί ποτέ να μάθει την αλήθεια μέσα στο κλίμα της υποκρισίας και των ευτελών συμβούλων, στο οποίο αναγκαστικά ζει.»

ΑΥΤΟΓΡΑΦΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΟΝΙ ΚΟΥΗΝ

Το 1961 ο σκηνοθέτης Τζει Λι Τόμσον, γύρισε στη Ρόδο την επική πολεμική ταινία «τα κανόνια του Ναβαρονε», μια διεθνή παραγωγή με καστ κορυφαιους ηθοποιούς όπως Γκρέγκορι Πεκ, Άντονι Κουίν Ντέιβιντ Νίβεν και Στάνλεϋ Μπέϊκερ.

Στην ταινία πήραν μέρος δέκα τανκς, 18 τεθωρακισμένα, 12 τζιπ, 93 άλλα οχήματα, 40 μοτοσικλέτες, ένα ανιχνευτικό αεροπλάνο, δύο ελικόπτερα, 6 αντιτορπιλικά, ένα περιπολικό σκάφος, χίλιοι στρατιώτες και εκατοντάδες κομπάρσοι, κυρίως ντόπιοι, που πληρώνονταν 120 δραχμές την ημέρα….

Περισσότερα από 120 άτομα, συντελεστές της ταινίας, είχαν εγκατασταθεί στο ξενοδοχείο «Μιραμάρε» που είχε μετατραπεί σε κινηματογραφούπολη.

Με γραφεία παραγωγών,  σκηνοθετών, αίθουσα συνεδριάσεων  και όλα όσα χρειάζονται για μία άρτια κινηματογραφική παραγωγή….

Στο «Μιραμάρε» έμεναν και οι ηθοποιοί που είχαν έρθει στο νησί με τις οικογένειές τους. Ο Γκρέγκορι Πεκ έμεινε σε δύο μεγάλες καμπάνες τις οποίες είχε διακοσμήσει η σύζυγός του, Βερονίκ.

Ο Άντονι Κουίν, στα διαλείμματα των γυρισμάτων, έπαιζε σκάκι με τους συμπρωταγωνιστές του και τένις με την σύζυγό του ενώ ο Άντονι Κουέιλ ψάρευε με τα παιδιά του.

Η Ειρήνη Παππά δεν σταματούσε να διαβάζει βιβλία και ο νιόπαντρος Τζέιμς Ντάρεν έπαιζε πινγκ πονγκ κι έκανε βόλτες με την γυναίκα του.

Για τα παιδιά είχε προσληφθεί ελληνίδα παιδαγωγός που είχε αναλάβει την απασχόλησή και τη φροντίδα τους όταν οι γονείς έπρεπε να βρίσκονται στα γυρίσματα….

Ο Παύλος ήταν κινηματογραφόφιλος και πολλά βράδια στο Τατόι παρακολουθούσε ακόμα και μόνος ταινίες.

Είχε λοιπόν καθημερινή ενημέρωση για την εξέλιξη των γυρισμάτων και μια μέρα, παραβιάζοντας το πρωτόκολλο αποφάσισε να πάει στη Ρόδο για να δει από κοντά τους διάσημους ηθοποιούς.

Έμεινε μαζί τους ένα 24ωρο, παρακολούθησε ζωντανά τις σκηνές μάχης και δέχθηκε τα αυτόγραφα που του πρόσφεραν.

Εκείνο που ζήτησε όμως, ήταν πάντως του Άντονι Κουην που θαύμαζε.

Λεπτομέρεια. Οι φωτογραφίες από την επίσκεψη στο νησί των ιπποτών δεν δόθηκαν τότε στην δημοσιότητα από το Παλάτι, για να μη «τσαλακωθεί» η σοβαρή εικόνα του μονάρχη, αλλά αποδεσμεύτηκαν μερικά χρόνια αργότερα…

Πηγές

«Αναμνήσεις και Μαρτυρίες» ναυάρχου Αθανασίου Σπανίδη.

Μηχανή του Χρόνου

The Royal Chronicles

ΠΛΟΙΑΡΧΟΣ ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

ΔΟΚΙΜΟΣ