Υπόθεση Κατσίφα: Είναι πολλά αυτά που δεν θα μάθουμε για την εκτέλεσή του

Γράφει ο

Δ.Παπαγιαννίδης
Αντιναύαρχος ΠΝ ε.α

Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας σκοτώθηκε από τις ειδικές δυνάμεις της Αλβανίας στις 28 Οκτωβρίου 2018. Αμέσως, άρχισαν να ακούγονται διάφορα για εκείνον. Θα πω, λοιπόν, κι εγώ τη δική μου άποψη έχοντας ως γνώμονα τη σοφή φράση του Χίλωνος του Λακεδαιμονίου: «Τον τεθνηκότα μη κακολογείν».

Ο Κωνσταντίνος ήταν Έλληνας. Όχι μόνο στην ταυτότητα, στο όνομα και στη γλώσσα. Αλλά στην ίδια του την ψυχή. Το διατυμπάνιζε. Ήταν περήφανος. Αυτό είναι κάτι δεδομένο. Από την άλλη στη Βόρεια Ήπειρο η ελληνική εθνική μειονότητα καταπιέζεται από το Αλβανικό κράτος. Αυτά τα δυο στοιχεία έχουμε ως δεδομένα: την βαθιά ελληνική συνείδηση του Κωνσταντίνου και τον δυσμενέστατο τρόπο αντιμετώπισης των ομοεθνών μας στη Βόρεια Ήπειρο. Εύκολα καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως ο νεαρός συμπατριώτης μας δεν ήταν και ο πιο συμπαθής στις αρχές της γειτονικής χώρας.

Από την άλλη έχουμε το βίαιο θάνατό του. Είδαμε κάποιο βίντεο όπου είναι οπλισμένος. Δεν ξέρουμε, όμως, τίποτα παραπάνω. Τί τον οδήγησε να πάρει όπλο; Πόσο αντιστάθηκε; Που πυροβόλησε; Τί έγινε στη γυμνή πλαγιά όπου σκοτώθηκε; Δε θα το μάθουμε φοβάμαι ποτέ. Και οι γειτονικές αρχές έχουν αρκετά πράγματα να κρύψουν αν κρίνω από τα μόλις 5 λεπτά που επέτρεψαν στον Έλληνα Ιατροδικαστή να εξετάσει το σώμα του νεκρού. Έτσι καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως ο Κωνσταντίνος δε μπορεί να χαρακτηριστεί εξτρεμιστής, ήρωας ή τρελός. Και δε μπορεί, όχι γιατί δεν είναι κάτι εκ των τριών, αλλά γιατί δε γνωρίζουμε τις παραμέτρους γύρω από το τραγικό συμβάν. Σίγουρα, όμως, χάσαμε ένα συμπατριώτη μας την πιο λαμπρή μέρα του ελληνισμού: την 28η Οκτωβρίου…

Όσο δε για τη Βόρεια Ήπειρο… Είναι η κοιτίδα του ελληνισμού. Από εκεί κατέβηκαν οι Δωριείς και εκεί πρωτοχρησιμοποιήθηκε ο όρος «Έλληνας» (πηγή: Βορειοηπειρωτικός Αγώνας, ΓΕΣ/ΔΙΣ). Το 1912-13 την απελευθέρωσε ο ελληνικός στρατός αλλά το 1914 οι Μ.Δυνάμεις διέταξαν την απόδοση της περιοχής στη νεοσύστατη Αλβανία. Ακολούθησε ο αγώνας της Αυτονομίας που υποχρέωσε τους Αλβανούς να υποχωρήσουν και να υπογραφεί το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας που όριζε ως αυτόνομη (ιδιότυπο καθεστώς τη Β.Ήπειρο). Ο ελληνικός στρατός ξαναμπήκε στη Βόρεια Ήπειρο το 1914 μέχρι το 1916. Μετά τον πόλεμο, οι Ιταλοί άσκησαν σοβαρές πιέσεις, ώστε η Βόρειος Ήπειρος να αποδοθεί στην Αλβανία καθώς δεν ήθελαν η Ελλάδα να ελέγχει τα στενά του Ορτράντο ενώ η Αλβανία εξαρτάτο σε μεγάλο βαθμό από τους Ιταλούς. Μια ακόμα φορά ο ελληνικός στρατός το 1940 απελευθέρωσε ξανά τη Βόρεια Ήπειρο αλλά και πάλι η περιοχή δεν ενώθηκε με την Ελλάδα…
Μια περιοχή που ως Έλληνες οφείλουμε να θυμόμαστε και οι ελληνικές κυβερνήσεις οφείλουν να στηρίζουν τον ελληνισμό της περιοχής. Γιατί η Βόρεια Ήπειρος έχει δώσει πολλά στον ελληνισμό. Και είναι δίκαιο να έχει αξιώσεις από εμάς…
Όσο για τον Κωνσταντίνο, εύχομαι ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του και να τον κρίνει δίκαια, κάτι που δεν μπόρεσαν οι άνθρωποι…