Το “ριάλιτι” του Ερντογάν! Τι “παίζει” με τις κρίσεις με Ελλάδα και Ευρώπη

Η διάθεση της ολλανδικής κυβέρνησης, η οποία απειλείται στις επερχόμενες εκλογές από την ακροδεξιά, ήταν γνωστή και είχε εκφραστεί ρητώς τουλάχιστον δύο φορές (κατά δήλωση των Ολλανδών) προς την Τουρκία πως δεν πρόκειται να επιτρέψουν σε κανέναν να πατήσει το πόδι του σε ολλανδικό έδαφος. Η κατάσταση θύμιζε εν πολλοίς την περίπτωση του MAVI MARMARA και των προειδοποιήσεων του Ισραήλ που η Τουρκία αψήφησε με αποτέλεσμα την επίθεση στο πλοίο από τις ισραηλινές δυνάμεις.

Ο ERDOĞAN δεν απέστειλε στην Ολλανδία κάποιον από τους γνωστούς «μπροστάρηδες» του λαϊκισμού του, αντιθέτως επέλεξε μία γυναίκα υπουργό. Η F. B. SAYAN KAYA, επιστρέφοντας στην Τουρκία ακολούθησε την αναμενόμενη ρητορική περί απάνθρωπης συμπεριφοράς και καταπάτησης των ελευθεριών από τους Ολλανδούς, παρόλα αυτά το σημαντικό σε αυτό το επεισόδιο δεν ήταν ο υπουργός, αλλά το φύλο του! Η γυναίκα υπουργός που της συμπεριφέρονται απάνθρωπα ενοχλεί περισσότερο μία κοινωνία, από ότι ένας άντρας!

Άλλη μία λεπτομέρεια που εκμεταλλεύεται η Τουρκία είναι πως ενώ με δική της υπαιτιότητα απελάθηκε η υπουργός της, κατηγορεί μέσω της Ολλανδίας ολόκληρη την Ε.Ε. λόγω μίας λεπτομέρειας, που αφορά τη «συμφωνία Schengen». H εν λόγω Υπουργός δεν θα μπορεί να εισέλθει για διάστημα δέκα ετών και σε άλλες χώρες της Ε.Ε. που συμπεριλαμβάνονται στην εν λόγω συμφωνία, καθώς η ελεύθερη μετακίνηση πολιτών εντός της συγκεκριμένης ζώνης δεν επιτρέπεται σε όσους έχουν απελαθεί από ένα κράτος της συμφωνίας.

Τη συνέχεια έδωσε ο ίδιος ο «Σουλτάνος» κατά τη διάρκεια ομιλίας του (12/03/17) σε εγκαίνια μαζικών εγκαταστάσεων στον Νομό Kocaeli. O ίδιος ανέφερε πως η εν λόγω χώρα θα πληρώσει το αντίτιμο αυτής της απρεπούς συμπεριφοράς και κάλεσε τους διεθνείς φορείς να εφαρμόσουν κυρώσεις εναντίον της συγκεκριμένης χώρας, ενώ ανέφερε πως η Ολλανδία συμπεριφέρεται σαν τριτοκοσμικό κράτος.

Ξαφνικά όλα τα πολιτικά κόμματα στη Γείτονα, ασχέτως πολιτικών θέσεων για το επερχόμενο δημοψήφισμα στήριξαν την επίθεση του «Σουλτάνου». Ο αρχηγός του «CHP», K. KILICDAROGLU, καθώς και ο αρχηγός του «ΜΗΡ», D. BAHCELI, δηλαδή οι αρχηγοί των δύο βασικότερων κομμάτων της αντιπολίτευσης, αντέδρασαν για τη στάση της Ολλανδίας απέναντι στην Τουρκία, προτείνοντας να παγώσουν οι σχέσεις με την εν λόγω χώρα.

Επί της ουσίας όλη η τουρκική κοινωνία βλέπει πως ο Τούρκος Πρόεδρος είναι «θύμα της παγκόσμιας συνομοσιολογίας και ο στόχος της Δύσης». Ο Τούρκος Πρόεδρος λοιπόν καταφέρνει να συσπειρώσει ολόκληρο το τουρκικό έθνος γύρω από το πρόσωπό του, τον θεματοφύλακα του νέου πολιτειακού συστήματος και να επιτύχει ένα ποσοστό στο δημοψήφισμα το οποίο να ξεπερνά το 55%, έτσι ώστε να φαίνεται πως διαθέτει και τη λαϊκή υποστήριξη.

Τέλος άφησα μία πολιτική εξέλιξη η οποία αφορά και την παθητική αντιμετώπιση των τεκτενομένων από τη χώρα μας. Η γειτονική Βουλγαρία διαθέτει επίσης σημαντική τουρκική μειονότητα, η οποία ενδιαφέρει την Άγκυρα, τόσο για άσκηση πιέσεων προς την βουλγαρική κυβέρνηση, όσο και για το επερχόμενο δημοψήφισμα. Η Σόφια -που επίσης διανύει προεκλογική περίοδο- και η Άγκυρα, το τελευταίο διάστημα, ήλθαν αντιμέτωπες δύο φορές σχετικά με την ανάμειξη στα εσωτερικά της Βουλγαρίας, από την Τουρκία.

Κατ’ αρχήν το βουλγαρικό ΥΠΕΞ διαμαρτυρήθηκε εντόνως για την δήλωση υποστήριξης εκ μέρους του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλειας, ΜΕΗΜΕΤ MUEZZINOG LU, προς το φιλοτουρκικό πολιτικό κόμμα «DOST». Μία ημέρα αργότερα η Τουρκία ζήτησε από την Βουλγαρία να σεβασθεί τα δικαιώματα των μειονοτήτων, ενισχύοντας έτι μία φορά το αίσθημα διωγμών του τουρκικού έθνους από την «χριστιανική» Ευρώπη, τον οποίο ο φανατικός πιστός ισλαμιστής ERDOĞAN μπορεί να σώσει. Άλλωστε η τουρκική προκλητικότητα έφτασε στο σημείο να επιτρέψει, αν όχι παροτρύνει, τον Πρεσβευτή της Τουρκίας στη Βουλγαρία, SULΕΥΜΑΝ GÖKÇE να συμμετάσχει σε προεκλογικό κλιπ του εν λόγω κόμματος.

Το ανωτέρω είναι καλό να το θυμάται ο κάθε βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου, δηλαδή του κοινοβουλίου της χώρας που η Τουρκία θεωρεί υπ’ αριθμόν ένα στόχο της, πριν προχωρήσει σε αφελείς δηλώσεις και σε πολιτική φινλανδοποίησης και οσφυοκαμψίας κοτζαμπάση. Τουλάχιστον, έτσι φαίνονται δηλώσεις υπουργών σε ευαίσθητες θέσεις που προσκαλούν την τουρκική πλευρά να έρθει για προεκλογικό αγώνα στη Θράκη, πριν ακόμα δεχτεί σχετικό αίτημα από την Άγκυρα.

Αφού ξεκαθαρίσω λοιπόν ότι όταν κάποιος εργάζεται στο ΥΠΕΞ της Ελλάδας θα πρέπει να γνωρίζει κάποιες θεμελιώδεις αλήθειες, όπως ότι η Θράκη διαθέτει μουσουλμανική και ΟΧΙ τουρκική μειονότητα θα πρέπει να προχωρήσω δυστυχώς και σε ένα μεγαλύτερο μάθημα, για οποιονδήποτε επιθυμεί να έχει ανοιχτά μάτια και αυτιά. O αγώνας για τη δημοκρατία είναι κάτι διαφορετικό από τον αγώνα για την Ελληνική Δημοκρατία. Στη δεύτερη περίπτωση κύριοι προηγείται του πολιτεύματος το ίδιο το έθνος…