Τι απειλεί το αξιόμαχο των ΕΔ; Κριτική και αυτοκριτική από έναν Στρατηγό που μιλά πολιτικά

Η συνέντευξη του πρώην Α/ΓΕΣ Κωνσταντίνου Ζιαζιά στο ΒΗΜΑ της ΚΩ έχει ενδιαφέρον καθώς ο Στρατηγός δεν αποφεύγει να πει τα πράγματα με τ΄ όνομά τους. Κάνει κριτική αλλά και αυτοκριτική. Μιλά για όσους επτά χρόνια “σιωπούν εκκωφαντικά”,συμπεριλαμβάνοντας σ΄αυτούς και τον ίδιο!

Ο πρώην Α/ΓΕΣ μιλά για το πως έφθασε η χώρα σ΄ αυτό το σημείο, για τους πολιτικούς και την πολιτική.

Τι λέει ο Στρατηγός Ζιαζιάς:

•Για την Τουρκία:

Είναι γεγονός ότι , οι ακραίες και προκλητικές ενέργειες  των Τούρκων στο Αιγαίο , τους τελευταίους μήνες , τόσο σε λεκτικό επίπεδο ηγεσίας, όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο , εγκυμονούν σοβαρότατους κινδύνους προκλήσεως Θερμού Επεισοδίου .

Όμως αν λογικά εκτιμήσουμε ,πολιτικά και στρατιωτικά , τα δεδομένα που επικρατούν στην γείτονα χώρα, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ,πέραν των προκλήσεων , για την Τουρκία δεν είναι η πιο κατάλληλη χρονική περίοδο ,για δημιουργία προβλημάτων και κρίσεων στο Αιγαίο , την στιγμή που εμφανίζονται και γεωστρατηγικά προβλήματα τόσο με τις ΗΠΑ ,όσο και με την Ρωσία .

Είναι θέμα επιβίωσης για την Τουρκία η αντιμετώπιση των Κούρδων και αυτή είναι η μεγάλη προτεραιότητα της και δεν έχει δυνάμεις και χρόνο να διαθέσει αυτή την στιγμή  για να ανοίξει αλλά μέτωπα .

Για ένα πρέπει να είμαστε βέβαιοι ότι ο τουρκικός επιθετικός  αναθεωρητισμός ήλθε για να παραμείνει και δεν είναι ευκαιριακό φαινόμενο , που θα λήξει μετά   το περίφημο δημοψήφισμα , όπως υποστηρίζουν πολλοί αναλυτές . Αποτελεί  μακροχρόνιος στρατηγικός αντικειμενικός  σκοπός της Τουρκίας ο διαμελισμός και  η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου …Δεν πρέπει να είμαστε φοβικοί απέναντι στην Τουρκία . Πρέπει να είμαστε απλά έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε διαφορά σενάρια ,που μπορεί να μας προκύψουν , τα οποία οι Σχηματισμοί και οι μονάδες μας  τα έχουν επεξεργασθεί και δοκιμάσει  και πάντα πρέπει να εκπέμπουμε το σαφέστατο μήνυμα πως αν ο Αρχηγός των Τουρκικών ΕΔ και το στράτευμα του θέλουν να κάνουν κάτι παραπάνω ……….από φωτογράφιση , θα πληρώσουν πολύ βαρύ τίμημα δυσανάλογο του εκτιμώμενου οφέλους .

•Για τις περικοπές και το αξιόμαχο των ΕΔ

Οι συνεχείς μειώσεις του αμυντικού προϋπολογισμού των τελευταίων ετών ,επηρεάζουν την στρατιωτική ισχύ και αν συνεχιστούν οι περικοπές ,  απειλούν σε μεγάλο βαθμό το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων . Παρ’ όλα αυτά ,το προσωπικό μη φειδομενο χρόνου και κόπου ,εξασφαλίζει την σωστή συντήρηση ,την διαθεσιμότητα και την αποτελεσματικότητα των υπαρχόντων οπλικών συστημάτων και οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι σε θέση να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους .

Η Χώρα μας βιώνει την χειρότερη κρίση στην ιστορία της ,έχοντας στην  απέναντι πλευρά του Αιγαίου , μια Τουρκία μεταβαλλόμενη ,με έναν απρόβλεπτο ηγέτη , ο οποίος δεν διστάζει να εξωτερικεύει τις σκέψεις του για τα ” σύνορα της καρδιάς ” , για τα  “νησιά που φθάνεις κολυμπώντας , αλλά αφέθηκαν στην ΕΛΛΑΔΑ …….” Και απαιτείται συνεχής εθνική επαγρύπνηση .

*Για την εμπλοκή των ΕΔ στο προσφυγικό:

Η εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων στην αντιμετώπιση του προσφυγικού και μεταναστευτικού ρεύματος υπήρξε  άμεση  ,αποτελεσματική  και σταδιακή  . Τα αρχικά καθήκοντα εντοπισμού των ανθρωπίνων ροών γρήγορα επεκτάθηκαν σε καθήκοντα διάσωσης και περίθαλψης και σήμερα φθάνουν μέχρι την κατασκευής χωρών υποδοχής και μέχρι την κάθε είδους καθημερινή υποστήριξη των χιλιάδων ταλαιπωρημένων ψυχών . 

  Οι Ένοπλες Δυνάμεις αποτελούν τον εγγυητή της εθνικής ασφάλειας και δεν επιτρέπεται με κανένα τρόπο η αλόγιστη κατασπατάληση αυτού του δυναμικού. Επιβεβλημένη η με φειδώ εμπλοκή στην αντιμετώπιση του προσφυγικού – μεταναστευτικού προβλήματος με γνώμονα την απρόσκοπτη ικανότητα εκτέλεσης της κύριας αποστολής . Η ανάθεση καθηκόντων πέραν των δυνατοτήτων τους , για λόγους ανικανότητας της κρατικής μηχανής η οικονομίας μπορεί να προβάλλεται ως λύση ανάγκης ,αλλά επιφέρει σημαντικές παρενέργειες ,στην  συντήρηση ,εκπαίδευση ,διαθεσιμότητα οπλικών συστημάτων και εν γενεί στην λειτουργικότητα και την επιχειρησιακή ετοιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων .

•Η αυτοκριτική για την κρίση που μαστίζει τη χώρα

Εφτά χρόνια τώρα, η  ηθική και οικονομική χρεοκοπία της χώρας, συνεπιφέρει πραγματικό κοινωνικό εφιάλτη: Ανεργία, πτώχευση αναρίθμητων μικρών, μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων, έσχατη ταπείνωση σημαντικής μερίδας του πληθυσμού, που τρέφεται καθημερινά από συσσίτια ιδιωτικής πρωτοβουλίας, ξενιτεμό της νεολαίας, καταφυγή στα ψυχοφάρμακα, δραματική αύξηση αυτοκτονιών, τυφλή οργή λαού που βλέπει τη χώρα του να επιτροπεύεται εξευτελιστικά, να ξεπουλάει εκβιαστικά τον κοινωνικό της πλούτο, να ατιμάζεται διεθνώς το ιστορικό της όνομα ,να έχει απωλέσει την Εθνική Κυριαρχία και την Εθνική Αξιοπρέπεια .

Με λύπη διαπιστώνουμε , αυτά τα επτά χρόνια ,οι θεσμικοί μπροστάρηδες της κοινωνίας ,  όπως τα μέλη της Ακαδημίας Αθηνών και η Σύνοδος των Πανεπιστημιακών Πρυτάνεων , νυν και πρώην κεφαλές των Ανώτατων Δικαστηρίων της Χώρας , Επιστημονικές Εταιρίες ,Σύλλογοι και επιμελητήρια , οι Ηγέτες της Εκκλησίας μας ,αλλά  και οι πρώην Αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας ,σιωπούν εκκωφαντικά .

Κανένας τέτοιος θεσμός ηγητόρων δεν βγήκε μπροστά, εφτά χρόνια τώρα, όχι για να παραγκωνίσει τους πολιτικούς και να αμφισβητήσει τους όρους (έστω και δόλια στρεβλωμένους) της  δημοκρατίας μας, αλλά μόνο για να γίνει η φωνή του οδυνόμενου κοινωνικού σώματος, η έκφραση της αξιοπρέπειας των Ελλήνων. Όλοι όσοι σήμερα σιωπούν, ενώ θα μπορούσε να έχει απήχηση η φωνή τους,  να γίνει βάλσαμο στην ψυχή του κάθε Έλληνα ,ενδεχομένως και ποτάμι ,που θα παρασύρει αυτή την ” μουντάδα ” που σκεπάζει την Πατρίδα μας και θα φέρε την άνοιξη και το χαμόγελο στον Έλληνα , έχουν χρέος να αναλάβουν της ευθύνες τους απέναντι στην κοινωνία ,που τους έταξε μπροστάρηδες . Δεν είναι πατριωτικό ορισμένοι να αναζητούμε από το πολιτικό σύστημα μια θέση  βουλευτού ,η μια κρατική θέση έναντι της σιωπής μας .

*Για το πως έφθασε η χώρα στην κρίση

Την καρέκλα της εξουσίας, σε όλα τα επίπεδα , τα χρόνια της μεταπολίτευσης ,κατέλαβαν ,ως επι το πλείστων , άνθρωποι , άκοπα , χωρίς γνώση ,χωρίς εμπειρίες ,χωρίς να αποδείξουν  τα προσόντα τους σε κανέναν ,χωρίς να δοκιμαστούν στον στίβο της ζωής και δημιουργίας , δεδομένου ότι πολλοί από αυτούς ποτέ δεν ίδρωσαν  για να κερδίσουν  το ψωμί τους , δεν αναδείχθηκαν επαγγελματικά  στην κοινωνία,   δεν ηγήθηκαν ανθρώπων , αλλά ” γεννήθηκαν ” και ” ανδρώθηκαν ” από κομματικούς σωλήνες . 

Επί σχεδόν τέσσερις δεκαετίες τα πόστα των αποφάσεων ,στην πολιτική , στη δημόσια

Διοίκηση και στον συνδικαλισμό , κατελήφθησαν σε μεγάλο βαθμό από ευκαιριακούς 

κομματικούς  παράγοντες μη σχετικούς με το αντικείμενο η  με ιδεοληψίες και συχνά 

χαμηλού ήθους . Είχαμε έντονη αναξιοκρατία και νεποτισμό ,με οδηγό το ατομικό 

συμφέρον ,σε όλους σχεδόν τους τομείς . 

Όσοι πράγματι πόνεσαν και αγωνίστηκαν να προσφέρουν κάτι χρήσιμο στον τόπο ,

συνετρίβησαν γρήγορα από τις ομάδες της μετριότητας και των συμφερόντων 

και αναγκάσθηκαν σε παραίτηση .

Δεν πρόκειται η ΕΛΛΑΔΑ να ξεπεράσει το φαύλο κύκλο , αν δεν αντιμετωπίσει τον 

κρατισμό και την διαπλοκή , την κομματοκρατία και την διαφθορά  , τις πελατειακές 

σχέσεις και τον συντεχνιασμό , την κρατική γραφειοκρατία και τον θεσμικό υπόκοσμο .

•Για το αν υπάρχει ελπίδα σωτηρίας

Ρώτησε τον Κολοκοτρώνη ένας στρατιώτης ,όταν πήγαν να τον αποφυλακίσουν για 

να αντιμετωπίσει τον Δράμαλη , που είχε εισβάλει στην Πελοπόννησο .

” Στρατηγέ τι θα γίνει θα σωθούμε η θα χαθούμε ; ” 

Και ο Γέρος του Μόριά απάντησε : ” αυτή η χώρα ούτε σώζεται ,ούτε και χάνεται ,

έτσι θα πορεύεται ” . Και βέβαια σαν να έχει δίκιο ο μεγάλος ηγέτης της παλιγγενεσίας .

Όμως μήνυμα αισιοδοξίας υπάρχει ,αντλείται από τον Λαό που ιστορικά στις δύσκολες 

περιόδους , οδηγούμενος από πεφωτισμένους Ηγέτες κατάφερε να κάνει θαύματα .

Οι συνθήκες  όμως σήμερα απαιτούν την επιστροφή της πολιτικής ,της πολιτικής ως σχέδιο και όραμα ,στο θρόνο της , με ταυτόχρονη εκδίωξη από εκεί του λαϊκισμού και της 

προπαγάνδας . Απαιτούν οι συνθήκες σήμερα , ενότητα ,την μέγιστη εθνική συνεννόηση ,

το δικό μας εσωτερικό μνημόνιο αντιμετώπισης της κρίσης ,με στήριγμα την αλήθεια , 

την αυτογνωσία και την αγάπη προς την Πατρίδα .