“Στην 110 ΠΜ “καίγονται” τα χλωρά μαζί με τα ξερά”! Άρθρο για την ξαφνική αλλαγή διοικητή!

Γράφει ο

ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΜΗΧΙΩΤΗΣ

Το σήμα «γενικής διανομής» που εστάλη από το ΓΕΑ, απογευματινές ώρες της αμέσως επομένης του Δεκαπενταύγουστου, στην καρδιά της καλοκαιρινής ραστώνης, καλούσε σε μία ασυνήθη πρακτική γιά τις πρακτικές της ΠΑ: Ανέφερε ότι προκηρύσσεται η θέση του Διοικητή της 110ΠΜ της Λαρίσης και εκαλούντο οι ενδιαφερόμενοι να εκδηλώσουν το ενδιαφέρον τους, διοτι η επιλογή θα εγίνετο από το ΑΑΣ από μία short list.

Στην ίδια την 110ΠΜ αυτό δεν εξέπληξε διόλου το Διοικητή της Μονάδας-της μεγαλύτερης σε έκταση της ΠΑ και τόπο διαμονής όλης της ηγεσίας του ΑΤΑ- Σμήναρχο (Ι) Δημήτρη Τσιρογιανίδη, ο οποίος, είχε κληθεί και παρουσιασθεί στον Αρχηγό ΓΕΑ Αντιπτέράρχο (Ι) Χρήστο Βαίτση: Ο τελευταίος τον εκάλεσε να παραιτηθεί από Διοικητής της 110ΠΜ, συνεπεία ανώνυμης καταγγελίας εις βάρος του(…), πράγμα το οποίο, όπως φαίνεται, δεν έπραξε-προς τιμήν του-ο Τσιρογιανίδης, συνεπώς θα ακολουθούσε φυσιολογικα και η άμεση παύση του. Τόσο απλά, τόσο συνοπτικά,τόσο αποφασιστικά, όπως  είχε απαιτήσει ο λαϊκισμός του περίγυρου της Λαρισινής κοινωνίας!

Βεβαίως η είδηση γιά το πρόσωπό του Διοικητή της 110ΠΜ διεδόθη ταχέως στη Μονάδα, προς έκπληξη των πάντων, οι οποίοι αδυνατούν, ακόμη και σήμερα, να αντιληφθούν ποιός λόγος κορυφαίας εθνικής σημασίας επέβαλε εις τον Αρχηγό ΓΕΑ, Λαρισινό εκ προελεύσεως, να προβεί στην τόσο έκτακτη ενέργεια να παύσει το Διοικητή της 110ΠΜ, ο οποίος ετοποθετήθη στη θέση αυτή επί ημερών του. Μειωμένη επιχειρησιακή απόδοση της μεγαλύτερης Μονάδας της ΠΑ, κατάχρηση χρημάτων, τί τόσο σημαντικό;

Το ασήμαντο-πλην όμως απολύτως σημαντικό(…) υπήρξε! Και δεν ήταν άλλο από την άκρως επιβαλλόμενη απόφαση του Διοικητή της 110ΠΜ να προχωρήσει σε εργασίες αποψίλωσης των ξεραμένων χόρτων μεταξύ των τροχοδρόμων του Αεροδρομίου. Η εργασία έγινε από τοπικό αγρότη, ο οποίος με δικά του έξοδα καθάρισε, έσπειρε ειδικό χόρτο χαμηλής βλάστησης, το οποίο έκοψε και πούλησε για να καλύψει τα εξοδά του.

Διότι, ποιός θα μπορούσε να φαντασθεί μία φωτιά από ξεραμένα χόρτα, όπως συμβαίνει δυστυχώς συχνά στη χώρα μας, για να καίγονται στη συνέχεια ολόκληρες εκτάσεις χλωρίδας στη χώρα μας, πνεύμονες πρασίνου και χώροι αγροτικής παραγωγής. Αν αυτό είχε συμβεί, από τέτοια αιτία, στην 110ΠΜ δικαίως θα έπρεπε να παυθεί από Διοικητής του Αεροδρομίου ο Σμήναρχος (Ι) Τσιρογιανίδης. Επίσης χωρίς την εν λόγω ενέργεια, που οδήγησε στην απομάκρυνση των πτηνών από τον ευαίσθητο χώρο προσγείωσης και απογείωσης αεροσκαφών, διακυβέβονταν η ασφάλεια των πτήσεων με τεράστιο κόστος για την Πολεμική μας Αεροπορία.

Επειδή, λοιπόν, έπραξε το ακριβώς αντίθετο και τελικώς επιβεβλημένο, όπως προτρέπουν κατ’ επανάληψη οι δασικές υπηρεσίες γιά την αποφυγή εστιών που εγκυμονούν κίνδυνο φωτιάς και αυξάνοντας την ασφάλεια πτήσεων όπως επιβάλουν οι κανόνες της αεροπλοϊας, ο Διοικητής της 110ΠΜ ενόχλησε(…)κάποιους στην τοπική Λαρισινή κοινωνία, οι οποίοι επέλεξαν να «χτυπήσουν» με ανώνυμη καταγγελία, εναντίον του Τσιρογιανίδη.

Ο Αρχηγός ΓΕΑ, αποδέκτης της ανώνυμης καταγγελίας, αλλά ομοίως και ιδιαιτέρως ευαίσθητος στις φωνές Λαρισινών συμπατριωτών του, δεν έχασε χρόνο και διέταξε αμέσως την διενέργεια ΕΔΕ για τη διερεύνηση της καταγγελίας. Ομοίως εστάλη στην 110ΠΜ ο Γενικός Επιθεωρητής προς διερεύνηση του θέματος.

Από εδώ και στο εξής, η «χρηστή διοίκηση» έδειξε το καλύτερό της πρόσωπο: Δεν ανέμεναν στο ΓΕΑ να κλείσει ο κύκλος των απαιτούμενων ενεργειών όταν διενεργείται μια ΕΔΕ και πιθανότατα όταν έπεται προανάκριση. Αναρωτιέται κανείς πότε πρόλαβαν και ολοκληρωσαν όλες τις διοικητικές διαδικασίες, συμπεριλαμβανόμενου του πειθαρχικού ελέγχου και της σχετικής ποινικής αξιολόγησης, πως προχώρησαν σε αντικατάστασή του;

Κι αν τελικώς δεν προκύψει ενοχή του Διοικητή της 110ΠΜ, αλλά ήδη θα έχει αντικατασταθεί, ποιά έννοια θα έχει η όποια δικαίωσή του; Ιδού το μέγα ζήτημα-πρόκληση για την ΠΑ εν γένει, σε σχέση με τα πρότυπα που διαμορφώνει σε καιρούς δύσκολους, όπως οι σημερινοί…Διότι αυτό είναι το μείζον…

Η ουσία πάντως είναι ότι, από τη short list η οποία προέκυψε γιά τους αντικαταστάτες του Διοικητή της 110ΠΜ, επελέγη από το ΓΕΑ ο υποδιοικητής του Τσιρογιανίδη, Σμήναρχος (Ι) Κων. Καραμεσίνης, της 59^ης Σειράς Ιπταμένων της ΣΙ.

Μπορεί ο επιλεχθέν για νέος Διοικητής να αποτελεί άξιο Αξιωματικό αλλά και ο αδαής περί τα αεροπορικά μπορεί να συγκρίνει τα ουσιαστικά προσόντα των δύο Αεροπόρων και να αναρωτιθεί για τη υποβάθμιση της Μονάδος: Ο μέν  Τσιρογιανίδης πετά στα μαχητικά αεροσκάφη «F-16» που απαρτίζουν το κύριο πτητικό δυναμικό της Μονάδας που θα διοικεί ως την ερχόμενη Παρασκευή, οπότε θα παραδώσει στον αντικαταστάτη Καραμεσίνη. Ο τελευταίος δεν είναι καν διαθέσιμος στα αεροσκάφη «F-16», αλλά μόνον σε αναγνωριστικά αεροσκάφη «RF-4E», τύπος του οποίου τα ελάχιστα ιπτάμενα αεροσκάφη αποσύρονται στους επόμενους μήνες….

Είναι προφανές, ότι στην περίπτωση του Διοικητή της 110ΠΜ Σμηνάρχου (Ι) Δημήτρη Τσιρογιανίδη, η ηγεσία του ΓΕΑ επέλεξε να δείξει ότι εννοεί το «μαζί με τα ξερά, καίγονται και τα χλωρά».

H ηγεσία του ΓΕΑ παρουσιάζεται παραδόξως σε αυτή την υπόθεση ιδιαιτέρως αυστηρή και ανυποχώρητη, όταν ακόμη και θωρακισμένες πόρτες καταφυγίων μαχητικών αεροσκαφών (βάρους 14 τόννων) που εστάλησαν στο παρελθόν από την 113ΠΜ της Θεσσαλονίκης σε Μονάδες της ΠΑ, όταν έφθασαν σ’αυτές, όλως μυστηριωδώς, «απαλλοτριώθηκαν» από επιτηδείους. Άραγε έγιναν τότε ΕΔΕ για όλες τις εμπλεκόμενες Μονάδες, Tί διεπίστωσε και σε ποιόν (ποιούς) κατελόγισε ευθύνες; Έγινε αντίστοιχη παύση των Διοικητών τότε ;

ΥΓ: Ερωτηματικά προκαλεί η μη ανακοίνωση του νέου τόπου μετάθεσης του Σμηνάρχου, από την τάχιστα κατά τα άλλα ενεργών υπηρεσία………

Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης

(Με την ιδιότητα του φίλου της ΠΑ και των ανθρώπων της, που την κρατούν ψηλά, όπως απαιτεί το «αιέν υψικρατείν» σε καιρούς τραχείς, όπως οι σημερινοί)