Υποστηριξε το militaire
Breaking News Άμυνα Άποψη ΤΟΥΡΚΙΑ
13/07/2016 | 13:15 (ενημερώθηκε 8 έτη πριν)
Militaire News

Γιατί όσα γίνονται στην Σινική Θάλασσα μας αφορούν- Γράφει ο Παναγιώτης Ήφαιστος

Γιατί όσα γίνονται στην Σινική Θάλασσα μας αφορούν- Γράφει ο Παναγιώτης Ήφαιστος

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΗΦΑΙΣΤΟΣ

Καθηγητής διεθνών σχέσεων-Στρατηγικών Σπουδών  στο Τμήμα διεθνών και ευρωπαϊκών σπουδών Πανεπιστήμιο Πειραιώς:

Οι εξελίξεις στην Σινική θάλασσα δεν είναι μόνο νομικές αλλά και στρατηγικές με πλανητικές προεκτάσεις. Αφορούν την Ελλάδα ποικιλοτρόπως πλην η ανάλυση και η εκτίμηση των συσχετίσεων απαιτεί πολύ μεγάλη προσοχή για να αποφευχθούν γραμμικές εκτιμήσεις.

Υπό αυτό το πρίσμα απαιτείται κανείς να λάβει σοβαρά υπόψη ότι εδώ και δεκαετίες η ελληνική εξωτερική πολιτική πάσχει εγγενώς για πολλούς λόγους. Μεταξύ άλλων:

• Νομικισμός που παραβλέπει τις πολιτικές όψεις του διεθνούς συστήματος και τον εξαρτημένο χαρακτήρα των διεθνών θεσμών.

• Εθελοτυφλία που παραβλέπει το γεγονός ότι το τρίγωνο 1. διεθνές δίκαιο, 2. διεθνείς θεσμοί και 3. ισχύς εντός του οποίου κινείται η διεθνής τάξη είναι θολό, ρευστό και εξαρτημένο από τους συσχετισμούς δυνάμεων, ιδιαίτερα των μεγάλων.

• Λάθος διάγνωση των παθολογιών δηλαδή των αιτιών πολέμου με αποτέλεσμα όπως και στην ιατρική να αποφασίζονται λάθος θεραπείες με οτιδήποτε αυτό σημαίνει.

• Ροκάνισα των εννοιών πατρίδα, φιλοπατρία, έθνος, πολιτικές παραδόσεις και κράτος του οποίου η εθνική ανεξαρτησία είναι η συλλογική ελευθερία της κοινωνίας.

Δέκα αρχές απόρροια της ανάλυσης του Kenneth Waltz και Θουκυδίδης

Από την εισαγωγή στο K. Waltz Θεωρία διεθνούς πολιτικής (Εκδόσεις Ποιότητα 2010), σ. 10-12. – βλ. άρθρα, σχόλια και κριτικές στην διεύθυνση – http://www.ifestosedu.gr/54waltzduo.htm

1. Η έλλειψη ρυθμιστικής εξουσίας στο διεθνές σύστημα παίζει καθοριστικό ρόλο στη συμπεριφορά των κρατών και στη σταθερότητα ή στην αστάθεια του διεθνούς συστήματος (άναρχο διεθνές σύστημα).

2. Καθώς απουσιάζει η υπερκρατική εξουσία, η οποία θα μπορούσε να ρυθμίζει τον ανταγωνισμό, οι σχέσεις των κρατών είναι κατά βάση ανταγωνιστικές και πολλές φορές συγκρουσιακές (ανταγωνιστικό διεθνές σύστημα).

3. Τα κράτη σε ένα τέτοιο ανταγωνιστικό σύστημα πρέπει από μόνα τους να μεριμνήσουν για την ασφάλειά τους (αρχή της αυτοβοήθειας).

4. Τα κράτη στο άναρχο διεθνές σύστημα αναγκάζονται να λάβουν μέτρα, για να αυξήσουν την ασφάλειά τους. Τα μέτρα αυτά όμως μειώνουν την ασφάλεια των άλλων. Αυτό ανατροφοδοτεί την ανασφάλεια και τον ανταγωνισμό. Αυτό είναι το γνωστό «δίλημμα ασφάλειας».

5. Τα κράτη είναι οι βασικοί δρώντες στο διεθνές σύστημα άρα και η βασική μονάδα ανάλυσης των διεθνών σχέσεων (κρατικοκεντρικό διεθνές σύστημα). [οι διεθνικοί δρώντες είναι εγαλειακού χαρακτήρα μέσα στην στρατηγική των κρατών και οι διεθνείς θεσμοί εξ ορισμού και αναπόδραστα (λόγω υψηλών αρχών διεθνούς δικαίου, είναι εξαρτημένες μεταβλητές των κρατών και μάλιστα των ισχυρών]

6. Τα κράτη επειδή είναι «ευαίσθητα στο κόστος» έχουν κάθε λόγο να συμπεριφέρονται ορθολογικά. Τα λάθη τιμωρούνται (αρχή του ορθολογισμού).

7. Κυρίαρχος στόχος του κράτους είναι η κατοχύρωση της ασφάλειάς του, δηλαδή η επιβίωση, η διατήρηση της εδαφικής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας/αυτονομίας (βασικό εθνικό συμφέρον).

8. Τα κράτη επιδιώκουν να αποκτήσουν «ισχύ», η οποία είναι το κύριο «νόμισμα» στη διεθνή πολιτική (επιδίωξη ισχύος).

9. Σε ένα ανταγωνιστικό διεθνές σύστημα τα κράτη έχουν κίνητρο να εξισορροπήσουν τους αντιπάλους τους (στρατηγική εξισορρόπησης), για να αυξήσουν την ασφάλειά τους.

10. Οι μεμονωμένες προσπάθειες που καταβάλλουν τα κράτη να εξισορροπήσουν τους αντιπάλους τους, συμβάλλουν στη δημιουργία ενός αυτορυθμιζόμενου συστήματος ισορροπίας δυνάμεων που με τη σειρά του δύναται να συμβάλλει στη διατήρηση της ειρήνης (αρχή της ισορροπίας ισχύος).

«Όσοι (όμως) διατηρούν την ελευθερία τους το χρωστούν στη δύναμή τους»

Θουκιδύδης: Διάλογος Μηλίων-Αθηναίων (εδ. 89-116): (εδάφιο.89). Αθηναίοι: α) υπαινίσσονται πως δίκαια έχουν την ηγεμονία β) υποδεικνύουν το γεγονός πως κάθε πλευρά έχει την δική της αντίληψη περί δικαίου-δικαιοσύνης και γ) ρητά προειδοποιούν τους Μήλιους πως «όταν υπάρχη ίση δύναμη για την επιβολή του, κι ότι, όταν αυτό δεν συμβαίνη, οι δυνατοί κάνουν όσα τους επιτρέπει η δύναμή τους κι οι αδύναμοι υποχωρούν κι αποδέχονται». (Εδάφιο 97). Αθηναίοι: «λόγια που να στηρίζονται στο δίκαιο δεν λείπουν από κανένα. … όσοι (όμως) διατηρούν την ελευθερία τους το χρωστούν στη δύναμή τους». (εδάφιο 103). Αθηναίοι: «Η ελπίδα, παρηγοριά την ώρα του κινδύνου, όσους την έχουν από περίσσια δύναμη κι αν τους βλάψει δεν τους καταστρέφει όσοι όμως, στηριγμένοι πάνω της, τα παίζουν όλα για όλα (γιατί απ’ τη φύση της είναι σπάταλη), μονάχα όταν αποτύχουν την γνωρίζουν». Κατάληξη: (εδάφιο 114). «άρχισαν αμέσως τις εχθροπραξίες, κι αφού μοίρασαν τη δουλειά στα στρατιωτικά τμήματα της κάθε πόλης έζωσαν κυκλικά με τείχος τους Μηλίους … έγινε μάλιστα και κάποια προδοσία ανάμεσα στους Μηλίους … (οι Αθηναίοι) σκότωσαν όσους Μηλίους ενήλικούς έπιασαν, κι έκαμαν δούλους τα παιδιά και τις γυναίκες. Το νησί το αποικίσανε οι ίδιοι στέλνοντας αργότερα πεντακόσιους αποίκους».

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο Facebook Twitter LinkedIn Email Pinterest
booksandtoys

Δείτε επίσης