Παρακολουθήσεις πολιτών! Στις ΗΠΑ μεγαλώνει το ποσοστό που τις “ανέχεται”!

Τρία χρόνια πριν,ο Έντουαρντ Σνόουντεν διέρρευσε “θησαυρούς” απόρρητων πληροφοριών που αποκάλυψαν τη διευρυμένη παρακολούθηση της Αμερικανικής κυβέρνησης στους πολίτες της.To συμπέρασμα ήταν σαφές: Ζούμε σε μια εποχή όπου προσωπικές πληροφορίες-από αναζητήσεις του Google,τοποθεσίες GPS,μέχρι και πληροφορίες των πιστωτικών μας καρτών-συλλέγονται συνεχώς με αόρατο τρόπο,ενώ ο καθένας μας δε μπορεί να κάνει σχεδόν τίποτα γι’ αυτό.

Η Αμερικανική κυβέρνηση υπερασπίστηκε τις πράξεις της λέγοντας ότι οι πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν είχαν σκοπό να καταπολεμήσουν την τρομοκρατία,εσωτερική και εξωτερική.Η συγκέντρωση προσωπικών δεδομένων μπορεί επίσης να βοηθήσει τις επιχειρήσεις να δημιουργήσουν καλύτερες τεχνικές εξυπηρέτησης στους καταναλωτές οσόν αφορά την παραλαβή των προϊόντων τους,να προσδώσει μια πιο διορατική βλέψη στην υγίεια της οικονομίας,καθώς και να αυξήσει την δημόσια ασφάλεια ανάμεσα στις κοινότητες.

Ακόμα και τώρα,τα Leaks του Σνοόυντεν,πυροδότησαν βαθιές ανησυχίες σε πολλούς,σχετικά με το τι συνεπάγεται όταν τα  προσωπικά τους δεδομένα βρίσκονται στα χέρια κάποιου άλλου,αλλά και σχετικά με το περίπλοκο δίλημμα ανάμεσα στην επιθυμία για ιδιωτικότητα και τη ασφάλεια του έθνους, με το οποίο βρίσκονται αντιμέτωποι οι Αμερικάνοι.

Η πιο πρόσφατη δημοσκόπηση της Allstate/National Journal Heartland Monitor έδειξε ότι οι Αμερικάνοι είναι ακόμα τόσο αρνητικοί στη συγκέντρωση των προσωπικών τους δεδομένων όσο ήταν και το 2013.Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων (53%) θεώρησαν οτι η συγκέντρωση και η χρήση των δεδομένων τους σχετικά με τις επιχειρήσεις,την επιβολή του νόμου,τα άτομα και άλλες ομάδες παραβίασαν την ιδιωτικότητα τους, την προσωπική και χρηματική τους ασφάλεια αλλά και τις ατομικές τους ελευθερίες.Μόνο το 38% θεώρησε ότι η συγκέντρωση και η χρήση των δεδομένων τους ήταν μια θετική εξέλιξη.

Η Ντανιέλ Μακμάχαν,23, απο την Τάμπα της Φλόριντα,μας είπε ότι παρόλο που αναγνωρίζει τη πιθανή χρησιμότητα των πληροφοριών,η τρέχουσα τακτική παρακολούθησης παρουσιάζει ερωτηματικά αλλά και πολλή μυστικότητα.”Δεν ξέρεις ποτέ ακριβώς τι πληροφορίες συγκεντρώνονται ή πότε συγκεντρώνονται”

Αυτές οι ευρέως αρνητικές απόψεις συνεχίζουν να ενέχουν αλήθεια μέσα τους,και αυτό φαίνεται και στα κόμματα ανεξαρτήτως μόρφωσης.Συγκεκριμένα αυτοί που τοποθετούνται αρνητικά στη συγκέντρωση δεδομένων,είναι αυτοί που διαθέτουν χαμηλότερο επίπεδο εισοδήματος.Οι ανώτερες και μεσαίες τάξεις με ετήσιο εισόδημα άνω των 100 χιλ.,παρουσίασαν λιγότερη ανησυχία σχετικά με τη χρήση των προσωπικών τους δεδομένων.

Τα αποτελέσματα έδειξαν και ένα χάσμα γενεών.Η μεταπολεμική γενιά (αυτοί που έχουν γεννηθεί απο το 1946 μέχρι το 1964) -61% ήταν η πιο επιφυλακτική για τη συγκέντρωση δεδομένων,ενώ η μεγάλη/ήσυχη γενιά (κατά προσέγγιση απο τα μέσα του 1920 μέχρι τα μέσα του 1940) -42% ήταν αυτή με τις λιγότερες επιφυλάξεις,ίσως επειδή είναι λιγότερο πιθανό να χρησιμοποιήσει τεχνολογίες όπως το ίντερνετ-όπου γινεται η συλλογή των πληροφοριών.Αντίθετα,το 50% της δεκαετίας της χιλιετίας (απο το 1980 μέχρι το 2000) και η δεκαετία από το 1960-1980,είδαν την συλλογή δεδομένων αρνητική.

Πόσα  απο τα προσωπικά τους δεδομένα είναι πρόθυμοι αυτοί οι άνθρωποι να θυσιάσουν για την ασφάλεια της χώρας;

Συγκεντρωτικά,απο το 2013,όλο και περισσότεροι στηρίζουν μια μορφή αυξημένης παρακολούθησης ώστε να προστατεύεται η δημόσια ασφάλεια.Η αναλογία των ερωτηθέντων που δεν υποστήριξαν καμία μορφή παρακολούθησης μειώθηκε απο 42% το 2013 σε 24% το 2016.

Ο πενηντάχρονος Γουίλιαμ Σμόλαρ,Βετεράνος,τόνισε πόσο σημαντική είναι η εθνική ασφάλεια,αλλα εξέφρασε και μερικές ανησυχίες για το δικαίωμα της ιδιωτικότητας.Όσον αφορά την παρακολούθηση ατόμων απο τη κυβέρνηση,Ο Σμόλαρ μας είπε ότι είναι σύμφωνος αν πρόκειται για εμπλεκόμενους σε εγκλήματα αλλά “αν πρόκειται για έναν καθημερινό πολίτη ο οποιός πηγαίνει στη δουλεία του και δεν προκαλεί κανένα μπελά,τότε δε θεωρώ ότι έχουν δικαίωμα να παραβιάσουν την ιδιωτικότητα του.”

“Είναι μια λεπτή γραμμή”είπε ο Σμόλαρ,αλλά “νομίζω ότι υπάρχει τρόπος να διαχωρίζουν αν πρόκειται για κάποιον που θέλει να κάνει κακό και κάποιον που δεν κάνει”

Η εθνικότητα αποτέλεσε καθοριστικό παράγοντα σχετικά με το πως νιώθουν οι Αμερικάνοι για την έκθεση της ιδιωτικότητας για το όνομα της ασφάλειας.Οι έγχρωμοι ερωτηθέντες ήταν πιο πρόθυμοι να υποστηρίξουν την αυξημένη παρακολούθηση ανάμεσα στο σύνολο:60% των εγχρώμων ήταν πρόθυμοι να υποστηρίξουν αυξημένη παρακολούθηση απο κάμερες σε δημόσιους χώρους(αντίθετα με το 47% των λευκών).Επίσης 37% των εγχρώμων υποστήριξαν την αυξημένη λογοκρισία στο ίντενρνετ(έναντια στο 22% των λευκών).Ένα τέταρτο των λευκών δεν υποστήριξε καμία μορφή παρακολούθησης,ενώ μόνο το 9% των εγχρώμων αντιτέθηκε σε οποιαδηποτε μορφή αυξημένης παρακολούθησης.

Ακόμα κι έτσι όμως, συνολικά σχεδόν μισοί απο τους συμμετέχοντες ήταν θετικοί στο να υποστηρίξουν την επιπλέον παρακολούθηση με κάμερες σε δημόσιους χώρους (σε αύξηση 8% απο το 2013),καθώς το 24% των συμμετεχόντων υποστήριξαν μια αυξημένη  λογοκρισία στο διαδίκτυο η μειωμένη ελευθερία στη πρόσβαση σε πηγές του διαδικτύου(αύξηση 6% απο το 2013).Μόνο το ποσοστό του 16% των συμμετεχόντων είχε θετική αντίδραση στη παρακολούθηση κινητών τηλεφώνων και ηλεκτρονικής αλληλογραφίας.

Όσο πιο προσωπική η παρακολούθηση,τόσο λιγότεροι Αμερικανοί είναι πιθανό να την εγκρίνουν,ακόμα κι αν διακυβέβευται η εθνική ασφάλεια.

Πηγή:Defenseone.com

Μετάφραση: Έφη Ορφανού