Υποστηριξε το militaire
Breaking News Άποψη Διεθνή
17/10/2016 | 06:52 (ενημερώθηκε 7 έτη πριν)
Φ. Καρβουνοπούλου

Η Δύση στα πρόθυρα της κατάρρευσης!Άρθρο συναγερμού από τον πρώην ΥΠΕΞ της Γερμανίας

Η Δύση στα πρόθυρα της κατάρρευσης!Άρθρο συναγερμού από τον πρώην ΥΠΕΞ της Γερμανίας

Άρθρο του JOSCHKA FISHER

Αυτή και την επόμενη  χρονιά , οι ψηφοφόροι στις ηγετικές Δυτικές δημοκρατίες θα κληθούν να πάρουν αποφάσεις που θα μπορούσαν να αλλάξουν ριζικά τη Δύση-και τον κόσμο-όπως τον γνωρίζουμε εδώ και δεκαετίες. Στη πραγματικότητα,μερικές απο αυτές τις αποφάσεις έχουν ήδη παρθεί,με κυριότερο παράδειγμα να αποτελεί η ψήφος του Ηνωμένου Βασιλείου να φύγει απο την Ευρωπαϊκη Ένωση.

Εντωμεταξύ,Ο Ντόναλτ Τράμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες και η Μαρίν Λε Πέν στη Γαλλία θα μπορούσαν κάλλιστα να νικήσουν τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές των χωρών τους. Ένα χρόνο πριν,το να προβλέψει κανείς τη νίκη είτε τους ενός είτε του άλλου θα φάνταζε εξωπραγματικό.Σήμερα,πρέπει να παραδεχθούμε πως τέτοια σενάρια είναι αρκετά πιθανά.

Οι τεκτονικές πλάκες του Δυτικού κόσμου έχουν αρχίσει να διασπώνται,και πολλοί πολίτες έχουν αργήσει να συνειδητοποιήσουν τις πιθανές συνέπειες.Μετά το δημοψήφισμα που έφερε το Brexit,τώρα εμείς ξέρουμε καλύτερα.

Η απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν μια εκ των πραγμάτων απόφαση εναντίον μιας Ευρωπαϊκης τάξης πραγμάτων βασισμένης στην ειρήνη,την ενσωμάτωση,την συνεργασία, τη κοινή αγορά και τη κοινή δικαιοδοσία.Αυτή η απόφαση πάρθηκε εξαιτίας  μιας αναπτυσσόμενης εσωτερικής και εξωτερικής πίεσης.Έσωτερικά, ο εθνικισμός έχει κερδίσει έδαφος σχεδόν σε όλα τα μέλη της Ευρωπαϊκης Ένωσης. Εξωτερικά,Η Ρωσία που κινεί τα νήματα σε ένα παιχνίδι μεγάλων πολιτικών δυνάμεων,πιέζει και προτείνει  μια “Ευρασιατική Ένωση”- που αποτελεί έναν ευφημισμό για μια ανανεωμένη Ρωσική κυριαρχία στη Ανατολική Ευρώπη-ως μια εναλλακτική της ΕυρωπαΪκης Ένωσης.

Και τα δύο αυτά μέτωπα απειλούν την Ευρωπαϊκή δομή ειρήνης,και ο συνασπισμός των κρατών θα αποδυναμωθεί ευρύτερα με την απουσία του Ηνωμένου Βασιλείου,το οποίο αποτελούσε ανέκαθεν τον παραδοσιακό εγγυητή σταθερότητας.Η Ε.Ε. αποτελεί τον άξονα της Ευρωπαϊκης-Δυτικής ενσωμάτωσης,οπότε συνεπακολούθως μια αποδυνάμωση της θα μπορούσε να προκαλέσει έναν επαναπροσανατολισμό προς την Ανατολή.

Αυτή η εξέλιξη θα μπορούσε να γίνει ακόμα πιο πιθανή αν οι Αμερικάνοι εκλέξουν τον Τράμπ,ο οποίος ανοιχτά έχει δηλώσει τον θαυμασμό του προς τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν,και θα εγκαθιστούσε το Ρωσικό παιχνίδι πολιτικής δύναμης, σε βάρος των Ευρωπαϊκων και υπερατλαντικών δεσμών.Mια τέτοια Γιάλτα 2  θα μπορούσε να τροφοδοτήσει τον αντι-Αμερικανισμό στην Ευρώπη και να τη συνδέσει με τη γεωπολιτική καταστροφή απο την οποία υποφέρει η Δύση.

Ομοίως,η νίκη του ακροδεξιού εθνικιστικού κόμματος της Λε Πεν την επόμενη άνοιξη θα μπορούσε να σημάνει την δυσαρμονία της Ευρώπης με τη Γαλλία.Δεδομένου ότι η Γαλλία ανέκαθεν αποτελούσε ακρογωνίαιο λίθο της Ε.Ε(μαζί με τη Γερμανία),μια ενδεχόμενη εκλογή της Λε Πεν θα μπορούσε να σηματοδοτήσει το τέλος της Ευρωπαϊκης Ένωσης.

Εάν το Ηνωμένο Βασίλειο και οι Ηνωμένες Πολιτείες στραφούν σε μια πολιτική απομόνωσης,και αν η Γαλλία εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή οικογένεια ακολουθώντας το μονοπάτι του εθνικισμού,ο δυτικός κόσμος θα αλλάξει συθέμελα.Δε θα αποτελεί πια προπύργιο της σταθερότητας,και η Ευρώπη θα χαράξει το δρόμο της προς ενα αβέβαιο χάος.

Σε ένα τέτοιο σενάριο,πολλοί θα στρέφονταν στη Γερμανία,την μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης.Παρόλο που η Γερμανία θα μπορούσε να αναλάβει το μεγαλύτερο οικονομικό κόστος αν η Ευρώπη κατέρρεε,τα συμφέροντα της ειναι άρρηκτα συνυφασμένα με της ΕυρωπαΪκής Ένωσης,με αποτέλεσμα να επιφέρει αδιέξοδο σε όποιον ήλπιζε για μια επανεθνικοποίηση της Γερμανίας.Όλοι ξέρουμε την καταστροφή που θα μπορούσε να προκληθεί στην Ευρώπη.

Γεωπολιτικά, η Γερμανία θα μπορούσε να δεσμευθεί σε ένα αβέβαιο ανθρωποκεντρικό στάτους.Ενώ η Γαλλία είναι ξεκάθαρα μια Δυτική,Ατλαντική και Μεσογειακή χώρα,η Γερμανία ιστορικά έχει ταλαντευθεί μεταξύ Δύσης και Ανατολής.Στην ουσία,αυτή η δυναμική αποτελούσε βασική πολιτική του Γερμανικού Ράιχ.Το ερώτημα Ανατολή ή Δύση δεν είχε απαντηθεί ουσιαστικά μέχρι την τελική ήττα της Γερμανίας το 1945.Μετά την ίδρυση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας το 1949 ο Γερμανός Καγκελάριος Kόνραντ Αντενάουερ,επέλεξε τη Δύση.

Ο Αντενάουερ,έζησε τη Γερμανική τραγωδία εκ των έσω,συμπεριλαμβανομένων δυο παγκοσμίων πολέμων και τη κατάρρευση της Βαϊμαρικής Δημοκρατίας.Θεώρησε ότι οι σχέσεις της νέας Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας με τη Δύση ήταν πιο σημαντικές απο την Γερμανική επανένωση.Για εκείνον η Γερμανία έπρεπε να εγκαταλείψει την ανθρωποκεντική προσέγγιση της και έτσι παρά την απομόνωση να ενσωματωθεί αμετάκλητα στη Δυτική ασφάλεια και τους οικονομικούς θεσμούς.

Η μεταπολεμική Γαλλογερμανική επαναπροσέγγιση και η Ευρωπαϊκη ενσωμάτωση έχουν αποτελέσει αναγκαία στοιχεία του Γερμανικού Δυτικού προσανατολισμού.Χωρίς αυτόν η Γερμανία θα μπορούσε να επιστρέψει σε μια στρατηγική ψυχροπολεμικής ουδετερότητας,η οποία θα μπορούσε να διακυβεύσει την Ευρώπη, να δημιουργήσει επικίνδυνες παραισθήσεις στη Ρωσία,και να θέσει τη Γερμανία αντιμέτωπη με σοβαρές προκλήσεις όσον αφορά την Ευρώπη.

Ο Γερμανικός γεωπολιτικός προσανατολισμός θα είναι ενα σημαντικό θέμα στις εθνικές εκλογές του επόμενου έτους.Εάν η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση εκδιώξει την Καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ εξαιτίας της διαχείρησης του προσφυγικού,το κόμμα ειναι πολύ πιθανό να αλλάξει πορεία προς τη δεξιά κατεύθυνση σε μια προσπάθεια να ξανακερδίσει τους ψηφοφόρους που έχασε από το Αντί-μεταναστευτικό,λαϊκιστικό κόμμα,(AfD,Alternative for Germany)

Αλλά κάθε κίνηση του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος να συνεργαστεί με το Αντί-μεταναστευτικό, ή το να επιβεβαιώσει τις θέσεις του, θα δημιουργήσει αναταράξεις.Το Αντί-μεταναστευτικό κόμμα αντιπροσωπεύει ακροδεξιούς εθνικιστές ( και χειρότερους) οι οποίοι θέλουν να επιστρέψουν στη παλιά ανθρωποκεντρική προσέγγιση και να επιδιώξουν μια σύσφιξη σχέσεων με τη Ρωσία.Μία συνεργασία των δυο αυτών κομμάτων θα προέδιδε τη πολιτική κληρονομιά του Αντενάουερ,και θα ισοδυναμούσε το τέλος της Δημοκρατίας της Βόννης.

Στο μεταξύ,ελλοχεύει ενας παρόμοιος κίνδυνος απο την άλλη πλευρά του διαδρόμου,καθώς μια ενδεχόμενη συνεργασία Αντί-μεταναστευτικού και Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος θα χρειαστεί να στηριχτεί στο αριστερό κομμα,του οποίου μερικές ηγετικές προσωπικότητες έχουν τον ίδιο σκοπό με το Αντί-μεταναστευτικό:στενότερες σχέσεις με τη Ρωσία και χαλαρότερες με τη Δύση η χωρίς Δυτική ενσωμάτωση.

Ο καθένας μας μπορεί να ελπίζει οτι θα αποφύγουμε αυτή τη τραγική εξέλιξη στο μέλλον,και ότι η Μέρκελ θα διατηρήσει τα καθήκοντα της μέχρι το 2017.Το μέλλον της Γερμανίας, της Ευρώπης,και της Δύσης εξαρτώνται μάλλον απο αυτό.

Πηγή:JOSCHKA FISHER,”ΤΗΕ WEST ON THE BRINK”-PROJECT-SYNDICATE.ORG

Μετάφραση:Έφη Ορφανού

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο Facebook Twitter LinkedIn Email Pinterest
booksandtoys

Δείτε επίσης