ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ: Η πρώτη “ομολογία” πολιτικού ότι τα μεγάλα πάρτυ αλλού έγιναν!
Σχετικά άρθρα
Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
Ο Ανδρέας Λοβέρδος σε τηλεοπτική του εμφάνιση στην πρωινή εκπομπή του Mega είπε κάτι που το πολιτικό σύστημα αποφεύγει να παραδεχτεί.Το μεγαλύτερο “φαγοπότι” που οδήγησε την χώρα στο σημερινό σημείο δεν έγινε στους εξοπλισμούς! Ω,ναι το είπε:
“Ηλεκτρονική συνταγογράφηση 3 δις το χρόνο . Η μεγαλύτερη διαφθορά σ΄ όλα τα επίπεδα. Λέγανε τότε ότι δεν έχει νόημα να πας να κάνεις στην Ελλάδα εξοπλισμούς, φάρμακα πρέπει να κάνεις.3,6 δις το χρόνο μόνο από τα ασφαλιστικά ταμεία”.
Ίσως και να του ξέφυγε καθώς αναφερόταν στο δικό του έργο ως υπουργός και ήθελε να δείξει το έργο που είχε κάνει κατά της διαφθοράς. Ότι επιτέλους ακούστηκε από έναν πολιτικό από τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα –ΠΑΣΟΚ και ΝΔ– είναι κάτι!
Βέβαια η ζημιά στην Εθνική Άμυνα έχει γίνει. Είναι μεγάλη και δεν έγινε μόνο από τον Άκη Τσοχατζόπουλο και κάποιους συνεργάτες του. Ούτε μ΄ όσους πιθανόν στο μέλλον αποδειχτεί ότι εκείνη τη περίοδο του “μεγάλου πάρτυ” στους εξοπλισμούς, συμμετείχαν ενεργά.
Η ζημιά έγινε κι όταν τα φώτα έσβησαν και …τα ταμεία άδειασαν με αποτέλεσμα να αρχίσουν τα γνωστά παραμύθια και διλήμματα : “βούτυρο ή κανόνια” και κάθε φορά που έβρισκαν τα δύσκολα είχαν την εύκολη συνταγή που έλεγε “κόψτε από την άμυνα”.
Κι από το ένα άκρο περάσαμε στο άλλο. Από τις απίθανες αγορές άχρηστων σε πολλές περιπτώσεις όπλων φθάσαμε στην εποχή που γραμματείς απαντούσαν στα τηλέφωνα ότι “ο κ. υπουργός δεν συναντά επιχειρηματίες”. Με ποιον έπρεπε να συναντηθούν άραγε;
Φθάσαμε στην απίστευτη κατάσταση να μην αγοράζουμε …ούτε τακάκια -κυριολεκτικά- για αεροσκάφη. Να μην συντηρούμε ούτε τα πιο απλά οπλικά συστήματα . Σε πολλές περιπτώσεις τα χρήματα δεν μας έλειπαν . Όπως δεν έλειπε και η φοβία να μπουν οι απαραίτητες υπογραφές. Για τους στρατιωτικούς δεν μπορούμε πούμε τίποτα ,όχι επειδή θέλουμε να τους δικαιολογήσουμε,αλλά επειδή όπως έδειξε η ιστορία πάρα πολλοί απ΄ αυτούς προσπαθούν χρόνια τώρα να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες. Την ίδια ώρα έβλεπαν όσους πραγματικά είχαν ευθύνες να διάγουν πολυτελή βίο χωρίς να έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα.
Ήρθε και ο νόμος Βενιζέλου για να διασφαλίσει την διαφάνεια στους εξοπλισμούς με τον πιο απλό τρόπο: να μην αγοράζουμε απολύτως τίποτα όσο απαραίτητο κι επείγον κι αν ήταν. Ο φόβος της υπογραφής κυριάρχησε παντού και γκρέμισε τα πάντα… Ότι είχε απομείνει όρθιο δηλαδή.
Όλα αυτά γίνονται με την Τουρκία να έχει επιδοθεί σε μία άνευ προηγουμένου κούρσα εξοπλισμών η οποία γίνεται με σχέδιο. Δεν ξέρουμε που θα καταλήξει ,γιατί όπως λένε όσοι γνωρίζουν και παρακολουθούν από κοντά τα εξοπλιστικά της το πείραμα της σχεδόν “απόλυτης εθνικοποίησης” του οπλοστασίου της μπορεί να “βγει” αλλά μπορεί και να καταστρέψει όλο το οικοδόμημα. Ωστόσο κανένας μας δεν μπορεί να μην παραδεχτεί ότι οι “απέναντι” δουλεύουν εδώ και πολλά χρόνια με σοβαρότητα στο χώρο των εξοπλισμών.
Εδώ πάλι είμαστε πάλι στην αρχή μιας νέας προσπάθειας. Καλές προθέσεις υπάρχουν ,όπως και καλή “ομάδα” η οποία ασχολείται με τους εξοπλισμούς. Δεν αρκούν. Το θέμα εξοπλισμοί πρέπει να σχεδιαστεί και να “τρέξει” από την “καρδιά” της κυβέρνησης. Στην οποία πρέπει να καταλάβουν ότι ο τομέας των εξοπλισμών πρέπει να “δέσει” άμεσα με την αμυντική βιομηχανία της χώρας. Η οποία με τη σειρά της πρέπει να θεωρείται από τους βασικούς πυλώνες της ελληνικής οικονομίας. Δεν είναι υπερβολή . Οι ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες ιδιωτικές και κρατικές έχουν μεγάλες δυνατότητες. Οι ιδιώτες το αποδεικνύουν με τα συμβόλαια που κερδίζουν στο εξωτερικό. Οι κρατικές μόλις μπήκαν σε μία σειρά έδειξαν ότι έχουν “έντονο σφυγμό” και μπορούν να μείνουν εν ζωή. Αρκεί κάποιοι στα Γενικά Επιτελεία να ξεπεράσουν φοβίες ,ταμπού και αποστεωμένες σκέψεις και να λειτουργήσουν παράλληλα με τις ανάγκες των αμυντικών βιομηχανιών.
Για όλα αυτά ήταν χρήσιμη η …ομολογία Λοβέρδου, ότι στην Ελλάδα δεν υπήρξε διαφθορά και διαπλοκή μόνο στο χώρο της Άμυνας και των εξοπλισμών. Τουλάχιστον αυτή τη διαφθορά στο μεγαλύτερο μέρος της η δικαιοσύνη την εντόπισε .
