Η παραίτηση του Επίτιμου Α/ΓΕΝ Ναύαρχου Κοσμά Χρηστίδη από τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων, ταραρκούνησε για τα καλά τα κόμματα που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν ευθύνες για την πορεία της εταιρείας. Καλό είναι αυτό, γιατί έχουν αρχίσει να ακούγονται και να γράφονται απόψεις.
Μια απ΄ αυτές καταγράφεται στο κείμενο που μας έστειλε ο κ. Παναγιώτης Μοσχολιός, ο οποίος έχει διατελέσει και πρόεδρος του ΔΣ και διευθύνων σύμβουλος των ΕΑΣ. Συνεπώς γνωρίζει από μέσα τη κατάσταση. Πολλά απ΄ όσα αναφέρει στο κείμενό του είναι ορθά. Αυτό που εντυπωσιάζει δίχως άλλο όμως είναι ένα ερώτημα που νομίζουμε ότι αν απαντηθεί με στοιχεία κι αριθμούς θα αποκαλύψει τι οδηγεί τα ΕΑΣ στον γκρεμό:
•Τα ΕΑΣ πήραν από το 2003 ως το 2012, 1,2 δις ευρώ “ζεστό χρήμα” επιδοτούμενα από το κράτος! Απ΄ αυτά λένε οι πληροφορίες μας μόλις τα 40 εκατομμύρια δόθηκαν για επενδύσεις της εταιρείας! Μήπως μπορεί κάποιος να μας εξηγήσει πως δαπανήθηκαν τα υπόλοιπα; Θα ΄χει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον!
Το κείμενο του κ.Μοσχολιού:
Υπόψη κ. Καρβουνόπουλου,
Ήλθαν εκ νέου στην επικαιρότητα σκέψεις και σχόλια σχετικά με το πρόβλημα επιβίωσης της εταιρίας Ε.Α.Σ. Επιτρέψτε μου να θέσω υπόψη σας τα ακόλουθα:
- Οι εταιρίες ΠΥΡΚΑΛ και ΕΒΟ ως και τα ΕΑΣ ήταν ανέκαθεν ελλειμματικές. Καμιά κυβέρνηση ουσιαστικά δεν ασχολήθηκε με την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος αν και είχαν κατά καιρούς εκπονηθεί αρκετές μελέτες που ουσιαστικά κατέληγαν σε κοινά συμπεράσματα. Εξ άλλου η συγχώνευση το 2004, μεταξύ των άλλων, έγινε για να αντιμετωπιστούν τα οικονομικά προβλήματα της ενιαίας εταιρίας αλλά όμως οι προβλεπόμενες δράσεις, μερικές των οποίων επαναφέρθηκαν με το σχέδιο αναδιάρθρωσης του 2013, δεν εφαρμόστηκαν. Όλα αυτά μέχρι το 2011 που το δημόσιο υποχρεώθηκε να διακόψει τις επιδοτήσεις. Μέχρι το 2011 το δημόσιο επιδοτούσε την εταιρία, άμεσα και έμμεσα. Άμεσα για την κάλυψη των ετήσιων ελλειμμάτων μέσω των εγγυήσεων που εξέδιδε για την δανειοδότηση της από εμπορικές τράπεζες και μέσω της κεφαλαιοποίησης του ληξιπρόθεσμου μέρους των δανείων όταν με την κατάπτωση εγγυήσεων οι αντίστοιχες υποχρεώσεις μεταφέρονταν προς το δημόσιο (ν.2303/2003). Έμμεσα μέσω απευθείας αναθέσεων συμβολαίων αμιγώς αμυντικών προϊόντων, όπως αυτά ορίζονται σε αποφάσεις της Ε.Ε., σε τιμές υψηλότερες του ανταγωνισμού αλλά μικρότερες του πλήρους κόστους παραγωγής. Να σημειωθεί ότι η ελλειμματική λειτουργία της εταιρίας διατηρείτο ακόμα και με υψηλό επίπεδο ανεκτέλεστων συμβάσεων (διότι η ελλειμματική λειτουργία δεν μπορούσε να εξαλειφθεί μόνο μέσω ανάθεσης συμβάσεων για λόγους που σχετίζονται με την παραγωγική της δομή (επικαλύψεις, ανενεργές γραμμές παραγωγής κ.λ.π.)
- Όμως οι άμεσες επιδοτήσεις δεν αφορούσαν μόνο την παραγωγή αμυντικών προϊόντων με πελάτη την Χώρα μας αλλά και εξαγωγές και εμπορικές δραστηριότητες παρά το γεγονός ότι σχεδόν κάθε χρόνο το Υπ. Οικονομικών προειδοποιούσε την εταιρία να αποφεύγει την διοχέτευση επιδοτήσεων σε μη αμιγώς αμυντικές παραγωγές που αφορούσαν το ΥΕΘΑ Ελλάδος. Σημειωτέον ότι εγχώρια ανταγωνιστική μονάδα, στον κλάδο των εμπορικών εκρηκτικών, προέβαινε σε συνεχείς καταγγελίες σε βάρος της εταιρίας για αθέμιτο ανταγωνισμό και μάλιστα βουλευτές χρησιμοποιούσαν τις σχετικές καταγγελίες για υποβολή ερωτήσεων στην Βουλή.
- Το 2011 η επιτροπή ανταγωνισμού της Ε.Ε. αποφάσισε να ελέγξει την νομιμότητα των άμεσων επιδοτήσεων του ομίλου Ε.Α.Σ. για την περίοδο 2004-2011 που σύμφωνα με υπολογισμούς τους είχαν ανέλθει σε 1,2 δις. Ευρώ. Η σχετική έρευνα και οι φάκελοι τεκμηρίωσης δεν μπορούσαν να δικαιολογήσουν την νομιμότητα του συνόλου των επιδοτήσεων με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 346 της Σ.Λ.Ε.Ε. Λόγω αυτού του γεγονότος, το οποίο κάνει εντύπωση πως ορισμένοι το λησμονούν ή το αγνοούν, είχε αποφασιστεί, σε συνεννόηση με την τρόικα, ότι η εταιρία θα οδηγείτο σε εκκαθάριση δεδομένου ότι η εταιρία δεν είχε την δυνατότητα επιστροφής του μέρους των επιδοτήσεων που θεωρούνται παράνομες. Η απόφαση εκκαθαρίσεως όμως ήρθη μέσω του σχεδίου αναδιάρθρωσης του Δεκεμβρίου 2013.
- Το σχέδιο αναδιάρθρωσης, που εγκρίθηκε τον Δεκέμβριο του 2013, είχε ως βασικούς στόχους να αντιμετωπιστούν οι δομικές αιτίες της ελλειμματικής λειτουργίας της εταιρίας και να βρεθεί λύση στο πρόβλημα των επιδοτήσεων ώστε η αναμενόμενη απόφαση της επιτροπής ανταγωνισμού για ανάκτηση μέρους των να μην οδηγήσει την αμυντική παραγωγή σε εκκαθάριση αλλά να την διατηρήσει ενεργό ως μια ξεχωριστή νομική οντότητα και μάλιστα με δικαίωμα εξαγωγών. Η επιδίωξη μη εκκαθάρισης του αμυντικού κλάδου με δικαίωμα εξαγωγών εξ άλλου σχετίζονταν και με εξαγωγικές συμβάσεις που