ΕΑΒ: Η “ναυαρχίδα” της αμυντικής βιομηχανίας που πάει να γίνει Τιτανικός!
Σχετικά άρθρα
Διαδοχικές κυβερνήσεις και υπουργοί έχουν χαρακτηρίσει την ΕΑΒ ως “τη ναυαρχίδα της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας”. Στα λόγια είναι,αλλά στις πράξεις καμία από τις κυβερνήσεις της κρίσης δεν κινήθηκε προς την κατεύθυνση,αυτή η ναυαρχίδα να συνεχίσει να πλέει με ασφάλεια. Αντιθέτως βρισκόμαστε ξανά στο σημείο μηδέν με την ναυαρχίδα έτοιμη να βυθιστεί!
Το παράδοξο με την ΕΑΒ είναι ότι πρόκειται για μια εταιρεία η οποία έχει προγράμματα να “τρέξει” και θα μπορούσε να έχει πολλά περισσότερα ,αν λειτουργούσε όπως έπρεπε κι όχι όπως της επιβάλλουν κυβερνήσεις και συμφέροντα.
Οι ευθύνες πάνε πολλά χρόνια πίσω. Όταν η ΕΑΒ μετατράπηκε σε “πάρκινγκ” ρουσφετιών και βρέθηκε να έχει 70% διοικητικό προσωπικό και 30% τεχνικό!!! Από το οποίο σταδιακά έχασε όλους τους έμπειρους τεχνικούς που γρήγορα απορροφήθηκαν από εταιρείες του εξωτερικού.
Οι καθυστερήσεις παραγγελιών και εκτέλεσης έργων ήταν η πρώτη συνέπεια. Κανένας δεν ασχολήθηκε σοβαρά με το να ληφθούν μέτρα ,ώστε να υπάρξει το αυτονόητο: εξορθολογισμός! Αντιθέτως με αφορμή και την έλευση της κρίσης οδηγηθήκαμε στην …λύση της “ενοικίασης εργαζομένων” από “εξωτερικούς συνεργάτες”.
Ερώτημα πρώτο: πόσο έχουν κοστίσει στην εταιρεία οι “ενοικιάσεις εργαζομένων” και ποιο είναι το κέρδος της ΕΑΒ απ΄ αυτή τη πρακτική;
Ερώτημα δεύτερο: έχει υπολογίσει κανείς τι έχασε και τι εξακολουθεί να χάνει η ΕΑΒ από την απώλεια τεχνογνωσίας; Οι οποία δεν μένει πλέον στην εταιρεία αλλά συνοδεύει τους “ενοικιαζόμενους εργαζόμενους”.
Ερώτημα τρίτο: με ποιες διαδικασίες έγιναν οι επιλογές για την “προμήθεια εργαζομένων”; Η σημερινή διοίκηση της ΕΑΒ -για να μην παρελθοντολογούμε- είναι ικανοποιημένη με όσα έχει διαπιστώσει; Αν ναι μπορεί να μας το πει δημόσια;
Ερώτημα τέταρτο: το πόρισμα της εσωτερικής έρευνας που είχε διατάξει η προηγούμενη διοίκηση έχει απασχολήσει την σημερινή; Προφανώς θα το έχουν αναγνώσει. Συνεπώς γιατί δεν λαμβάνουν απόφασεις και δεν δίνουν λύσεις για την επόμενη μέρα της ΕΑΒ, αλλά αναβάλουν κάθε εβδομάδα τις σχετικές αποφάσεις; Ποιο είναι το πρόβλημα που εμπδίζει την όποια άποφαση; Ειδικά όταν είναι γνωστό ότι υπάρχει πολιτική κάλυψη για να προχωρήσει η εταιρεία σε λύσεις;
Ερώτημα πέμπτο προς τη κυβέρνηση: είναι βέβαιο ότι η δεύτερη φορά Αριστερά κυβέρνηση θέλει την ΕΑΒ; Ή μήπως μέσω της αναβλητικότητας και της αποφυγής επίλυσης προβλημάτων που θέτουν σε άμεσο κίνδυνο την παραγωγική διαδικασία της ΕΑΒ, την έχουν …έτοιμη για το νέο ΤΑΙΠΕΔ των 50 δις; Η ΕΑΒ είναι …φιλέτο και πάρα πολλοί από το εξωτερικό θα ήθελαν να την αποκτήσουν σε …τιμή κρίσης. Μήπως λοιπόν κάποιοι από το υπουργείο Οικονομικών έχουν επιλέξει το λουκέτο και την εκκαθάριση και απλά…κοροϊδευόμαστε;
Το τελευταίο ερώτημα δυστυχώς όσο περνούν οι μέρες γίνεται όλο και πιο έντονο από πολλές διαφορετικές πλευρές ,γιατί κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει με τη λογική σε τι οφείλεται η στασιμότητα στο θέμα της ΕΑΒ η οποία πλέον κινδυνεύει άμεσα να χάσει όσα συμβόλαια την κρατάνε στη ζωή.
