“Για όλα φταίνε οι άλλοι”! Ο Σημίτης επιμένει να πιστεύει ότι υπήρξε επιτυχημένος πρωθυπουργός!

O πρωθυπουργός που ξεκίνησε την καριέρα του με τα Ίμια, έβαλε με τη συμφωνία της Μαδρίτης την Τουρκία στο Αιγαίο, επί των ημερών του διεπράχθησαν τα χειρότερα εξοπλιστικά σκάνδαλα και βέβαια έσκασε η βόμβα του χρηματιστηρίου, δεν έχει το θάρρος να πει ένα συγγνώμη! Για όλα έφταιξαν οι άλλοι. Ο Κώστας Σημίτης αποδείχτηκε μικρότερος των περιστάσεων από την πρώτη εβδομάδα ανάληψης των καθηκόντων του. Κι όπως φαίνεται ακόμη και τώρα , χρόνια μετά από την καταστροφική για τη χώρα πρωθυπουργία του δεν έχει “ψηλώσει” καθόλου.

Τα όσα είπε σε συνέντευξή του στην  εφημερίδα «Athens Voice» απλά βγάζουν κόσμο από τα ρούχα του.

Τι κατάλαβε ο Σημίτης απ΄ όσα έγιναν επί πρωθυπουργίας του;

Παραδέχεται ως ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της πρωθυπουργικής του θητείας τη διαδικασία των «αντισταθμιστικών». «Είχα τότε δυσανασχετήσει, αλλά οι αρμόδιοι στο Υπουργείο Άμυνας επέμεναν ότι έτσι γίνεται διεθνώς. Εκ των υστέρων κατάλαβα -μαζί με όλη την ελληνική κοινωνία- ότι αυτός ήταν ένας μηχανισμός προσπορισμού πλούτου σε ορισμένους. Λάθος μου τότε που δεν επέμεινα» αναφέρει χαρακτηριστικά στη συνέντευξή του.
Δίνει επίσης εξηγήσεις γιατί δεν προχώρησε το 2001 η μεταρρύθμιση Γιαννίτση στο Ασφαλιστικό λέγοντας ότι προτίμησε μια πιο περιορισμένη μεταρρύθμιση που είχε και την αποδοχή των εργαζομένων επειδή «την περίοδο εκείνη προετοιμαζόταν η εισαγωγή του ευρώ στη φυσική του μορφή που πραγματοποιήθηκε χωρίς προβλήματα την 1/1/2002» και «έτρεχαν οι προετοιμασίες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004».
Εκτιμά ότι ήταν επιτυχημένη η οκταετής πρωθυπουργική του θητεία με κορυφαίους σταθμούς την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ , όπου από περιθωριακό κράτος στις ευρωπαϊκές εξελίξεις μετατράπηκε σε χώρα η οποία εξασφάλιζε τις αναγκαίες προϋποθέσεις οικονομικής σταθερότητας και εμπιστοσύνης ενώ η Κύπρος έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς με τη συμφωνία του Ελσίνκι δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις ειρηνικής επίλυσης των συνοριακών διαφορών με την Τουρκία και καθιερώθηκε ο κανόνας ότι η Τουρκία θα πρέπει να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο για τις όποιες απαιτήσεις της.