ΓΑΛΛΙΑ ΕΚΛΟΓΕΣ: Ο Μακρόν τις κέρδισε με “κάτι σαν κόμμα”!

Αν η εικόνα του πρώτου γύρου επιβεβαιωθεί και στον δεύτερο, κάτι που είναι σχεδόν βέβαιο, η νίκη του Εμανουέλ Μακρόν θα είναι η εντυπωσιακότερη νίκη από τις αρχές της Πέμπτης Δημοκρατίας. Τώρα ο Γάλλος πρόεδρος έχει μπροστά του μια λεωφόρο. Αν θέλει όμως να εδραιώσει την κυριαρχία του στο γαλλικό πολιτικό σύστημα, θα πρέπει να μετατρέψει το κίνημά του σε ένα κανονικό κόμμα.

Σε κάτι λιγότερο ρευστό δηλαδή από αυτό που είναι σήμερα το En Marche. Είναι αλήθεια βέβαια ότι πολλοί αποδίδουν τη δύναμη αυτού του κινήματος ακριβώς στο γεγονός ότι δεν είναι κόμμα και μιλούν για το τέλος των κομμάτων. Δεν συμφωνώ. Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε καταστροφή για τη δημοκρατία. Το βέβαιο είναι ότι παρατηρούμε ένα πρωτοφανές ανακάτεμα της τράπουλας.

Ο Μακρόν επωφελήθηκε από τον λόγο των λαϊκιστών, χωρίς όμως να χρησιμοποιήσει ποτέ το δικό τους λεξιλόγιο και στέλνοντας πάντα θετικά μηνύματα. Η νίκη του οφείλεται στην απόφαση των Γάλλων να στείλουν στο σπίτι του όποιον δεν μπορεί κατά την άποψή τους να αποδώσει.

Αυτό συνέβη στις primaires, όπου οι Γάλλοι ψήφισαν περισσότερο για να αποκλείσουν παρά για να επιλέξουν. Πιστεύω ότι το ίδιο συνέβη και τώρα. Τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου αποτελούν φυσικά και συνέχεια της μεγάλης νίκης που κατήγαγε ο Εμανουέλ Μακρόν στις προεδρικές εκλογές.

Καταλυτικό ρόλο παίζει και η αποχή, που έφτασε σε ύψη ρεκόρ. Αυτό ξεκίνησε το 2002, όταν αποφασίστηκε να διεξάγονται βουλευτικές εκλογές αμέσως μετά τις προεδρικές: όποιος λοιπόν υποστηρίζει τον πρόεδρο που νίκησε πηγαίνει και ψηφίζει, όποιος υποστήριξε τους χαμένους έχει την τάση να απέχει. Η προσωπικότητα των υποψηφίων που επέλεξε ο Μακρόν  νέοι, γυναίκες, μετανάστες  δεν νομίζω ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο. Ο καθοριστικός παράγων είναι ο ίδιος ο Μακρόν, γι’ αυτό και τα γαλλικά μέσα μιλούν για Macron-mania. Αλλά δεν θα είναι εύκολο για τον νέο πρόεδρο να χειριστεί την πλειοψηφία του. Μια πλειοψηφία 400 βουλευτών μπορεί να μεταφράζεται σε μεγάλη ισχύ, αλλά πολλοί από τους νεοεκλεγέντες βουλευτές είναι πρωτάρηδες στην πολιτική. Πολλοί λοιπόν μπορεί να απογοητευτούν. Γι’ αυτό επιμένω ότι το En Marche πρέπει να μετασχηματιστεί σε κόμμα, ώστε να μπορέσει να κατακτήσει πόλεις και περιφέρειες και να ασκήσει πραγματική πολιτική σε τοπικό επίπεδο.

(Πηγή: Συνέντευξη του Ιβ Μενί στη La Repubblica)

(*) Ο Ιβ Μενί είναι Γάλλος πολιτειολόγος και συγγραφέας πολλών βιβλίων για τον λαϊκισμό