“Έφυγε” με ευθανασία ο δημοσιογράφος Αλέξανδρος Βέλιος!

Ο δημοσιογράφος Αλέξανδρος Βέλιος τήρησε μέχρι τέλους όσα πίστεψε…Πίστευε στην ανάγκη ο άνθρωπος να ζει και να πεθαίνει με αξιοπρέπεια. Είχε ανακοινώσει την απόφασή του να κάνει ευθανασία, μετά από το σοβαρό πρόβλημα υγείας που είχε.

Χθες προχώρησε σε “μη υποβοηθούμενη ευθανασία”…Μία και μοναδική αλλά αξέχαστη η φορά που είχα την τύχη να τον έχω διευθυντή,
το 1987, όταν είχε αναλάβει τη διεύθυνση του ραδιοφωνικού σταθμού ΚΑΝΑΛΙ 1 του Πειραιά.
Ήταν ένας πραγματικά αξιόλογος άνθρωπος.

Ο συνάδελφος Κρικόρ Τσακιτζιάν έχει γράψει ένα εξαιρετικό κείμενο στο prettylife.gr . Ο Κρικόρ είχε φιλική σχέση με τον Αλέξανδρο Βέλλιο μέχρι το τέλος…Το κείμενό του συνοδεύεται και από τις δύο τελευταίες ιδιόχειρες επιστολές του Αλέξανδρου Βέλιου.

Είναι βέβαιο ότι με την απόφασή του να περάσει από τη ζωή στο θάνατο με τον τρόπο που επέλεξε, βάζει στο τραπέζι προς συζήτηση το θέμα της ευθανασίας…Όπως πάντα έβαζε θέματα προς προβληματισμό στα “δημοσιογραφικά τραπέζια” που συντόνιζε στις τηλεοπτικές του εκπομπές και στ΄ άρθρα του.

O Αλέξανδρος Βέλιος γεννήθηκε στις 14-5-1953 στην Αθήνα. Σπούδασε Φιλοσοφία στο Παρίσι (PARIS IV). Ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του καριέρα στο ΒΗΜΑ(1978-80). Μεταπήδησε στη ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ του Τάκη Λαμπρία, το 1980, όπου παρέμεινε ως διπλωματικός και εν συνεχεία πολιτικός συντάκτης μέχρι το 1986. Υπήρξε ο πρώτος διευθυντής του δημοτικού ραδιοφώνου Πειραιά ΚΑΝΑΛΙ το 1987, ενώ κατόπιν ανέλαβε διευθυντής ενημέρωσης στο εμβληματικό ΚΑΝΑΛΙ 15 του Ρούσσου Κούνδουρου. Από το 1990 ξεκίνησε να παρουσιάζει δική του εκπομπή στο τηλεοπτικό ΚΑΝΑΛΙ 29 του συγκροτήματος Κουρή, με το οποίο εξακολούθησε να συνεργάζεται σε όλες τις φάσεις της μετεξέλιξής του (ΚΑΝΑΛΙ 5, ΕΧΤΡΑ, ΑLTER). Διετέλεσε πολιτικός σύμβουλος του Δημήτρη Δασκαλόπουλου, κατά τη ρηξικέλευθη 8ετή θητεία του στην προεδρία του ΣΕΒ (2006-2014). Από το 1995 ήταν υπεύθυνος της σειράς δοκιμίων MICROMEGA στις εκδόσεις ΡΟΕΣ, στο πλαίσιο των οποίων εξέδωσε μεταξύ άλλων: Το ιστορικοπολιτικό δοκίμιο «Η αλληλογραφία της αυτοεξορίας Καραμανλή», μία συγκριτική μελέτη Θουκυδίδη-Μακιαβέλλι, μία μονογραφία για το φαινόμενο του βοναπαρτισμού, μία παράλληλη ανθολόγηση Δημοσθένους-Ισοκράτη, καθώς και μια πλειάδα μεταφράσεων των (Μοντεσκιέ, Πασκάλ, Ζολά, Λαφάργκ, Βαλερύ, Michault, Herault de Sechelles, Mandeville, Πεσόα κ.ά).

  Το βιβλίο του «Εγώ κι ο θάνατός μου -Το δικαίωμα στην ευθανασία» εκδόθηκε στις αρχές Ιουνίου 2016, τρεις μήνες πριν από τον θάνατό του και ανέδειξε ένα θέμα που παραμένει ταμπού στη χώρα μας. Ο θόρυβος που ξεσήκωσε, σε συνδυασμό με την προσωπική του άνιση μάχη, συνετέλεσε στο να εκδηλωθεί ένα απρόσμενα μεγάλο ρεύμα υποστήριξης υπέρ της νομιμοποίησης της ευθανασίας.  

  Λίγες μέρες πριν το τέλος του, πρόλαβε και είδε το συγκεκριμένο βιβλίο να κυκλοφορεί μεταφρασμένο στα Αγγλικά με τον τίτλο “me and my death. The right to euthanasia” και να πωλείται μέσω του Amazon σε ολόκληρο τον κόσμο.