ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΔ και Σωμάτων Ασφαλείας: “Ταφόπλακα”! Κριτική από αριστερά στην κυβέρνηση

Γράφει ο
Τάσος Μαυρόπουλος
Αντιπλοίαρχος Λ.Σ.-Ε.Α.(ε.α.)
μέλος της ΛΑ.Ε.

Το σχέδιο νόμου που δημοσιοποίησε η κυβέρνηση για το νέο ασφαλιστικό και αποτελεί τη βάση διαπραγμάτευσης με το κουαρτέτο είναι η ταφόπλακα για το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας μας.

Με τις προτάσεις της κυβέρνησης, το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης από δημόσιο, καθολικό και αναδιανεμητικό, γίνεται κεφαλαιοποιητικό και εξατομικευμένο και το κράτος αποσύρεται από την στήριξή του. Όλες οι διατάξεις, μία προς μία, είναι σε βάρος των ασφαλισμένων , μειώνουν τις συντάξεις, κύριες και επικουρικές, για το σύνολο των παλιών και νέων συνταξιούχων, με μικρή απόκλιση στο χρόνο εφαρμογής, η λεγόμενη εθνική σύνταξη είναι υπό αμφισβήτηση, εφ’ όσον θα συνδεθεί με εισοδηματικά κριτήρια, η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος για τις επικουρικές συντάξεις, που θα καταργούσε η κυβέρνηση, μετονομάζεται σε κανόνα βιωσιμότητας, αυξάνονται οι ασφαλιστικές εισφορές και για πολλές κατηγορίες γίνονται ισοπεδωτικές, καταργεί το ΕΚΑΣ και με τα κριτήρια που βάζει μειώνει την εθνική σύνταξη στην πλειοψηφία των φτωχότερων συνταξιούχων και καταργεί το Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης στις ευάλωτες ομάδες, σπρώχνοντάς τους στην εξαθλίωση.

Οριστικοποιεί τις ανατροπές και περικοπές των νόμων 3863/2010 και 3865/2010 που είχε δεσμευτεί προεκλογικά ότι θα καταργήσει, δικαιώνοντας έτσι τις μνημονιακές κυβερνήσεις, όπως ξεπλένει και δικαιώνει τις κυβερνήσεις από το 1950 μέχρι σήμερα που καταλήστευσαν τα αποθεματικά των ταμείων (άτοκες καταθέσεις, χρηματιστήριο, δομημένα ομόλογα, PSI, ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών) και υπολογίζονται σε110-120 δις. Ευρώ, χωρίς να συνυπολογίζονται τα διαφυγόντα έσοδα των ταμείων που είναι αποτέλεσμα των μνημονιακών πολιτικών που εφάρμοσαν οι υποτελείς κυβερνήσεις της τελευταίας εξαετίας.
Με τις ρυθμίσεις αυτές σπρώχνει τους ασφαλισμένους στην ιδιωτική ασφάλιση , ενώ η πλειοψηφία των εργαζομένων που πλήττεται από τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, την μαύρη δουλειά και την μακρόχρονη ανεργία, όχι μόνο δεν θα έχουν τη δυνατότητα ιδιωτικής ασφάλισης ,αλλά καταδικάζονται στην απόλυτη φτώχεια, όταν και εάν συνταξιοδοτηθούν.

Από αυτό το πλαίσιο φυσικά δεν εξαιρούνται ούτε τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας και οι απόστρατοί τους, που την τελευταία εξαετία έχουν χάσει μέχρι και 40% του μισθού τους και μέχρι το 63% των συντάξεών τους . Δεν εξαιρούνται τώρα ούτε εξαιρέθηκαν ποτέ από τις περικοπές, αντιθέτως ήταν από τους πρώτους που τις υπέστησαν και μάλιστα πολλαπλάσιες, λόγω του ειδικού μισθολογίου που στην πραγματικότητα είναι φτωχολόγιο.
Όχι μόνο δεν εξαιρέθηκαν, αλλά χρησιμοποιήθηκαν οι κατασταλτικές δυνάμεις διαχρονικά για να τσακίσουν τις λαϊκές κινητοποιήσεις απέναντι στις πολιτικές της ύφεσης και της λιτότητας και επικοινωνιακά παρουσίαζαν το σύνολο των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας ως φόβητρο αποσταθεροποίησης ,σπιλώνοντας το έργο και την αποστολή τους. Τους έκοβαν λεφτά και συγχρόνως τους παρουσίαζαν σαν τους ευνοημένους της κάθε κυβέρνησης, ενεργοποιώντας έτσι τον κοινωνικό αυτοματισμό, σε μια προσπάθεια να τους βάλουν απέναντι στο λαό.

Οι μνήμες στους απόστρατους των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας αλλά και στα εν ενεργεία στελέχη είναι νωπές. Επειδή αποτελούσαν πάντα μια υπολογίσιμη πολυπληθή δύναμη που μπορούσε να αναδείξει αυτοδύναμες κυβερνήσεις, πάντα είχαν την τιμητική τους προεκλογικά, βάζοντάς τους σε καθεστώς ομηρίας με τις δεσμεύσεις και πάντα τους ξεχνούσαν μετεκλογικά. Μια ιστορία που ξεκινάει από πολύ παλιά.

Έτσι όταν τις προηγούμενες δεκαετίες «έβρεχε» λεφτά οι Ε.Δ. και Σ.Α. έπαιρναν ψίχουλα. Αξίζει να θυμηθούμε τις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ το 2009 για το επικίνδυνο και ανθυγιεινό στα σώματα ασφαλείας και τι ακολούθησε μετά. Η Ν.Δ. το 2012 δεσμεύθηκε ότι θα επαναφέρει μισθούς και συντάξεις στα επίπεδα του 2009 και ήταν οι πρώτοι στους οποίους επέβαλε περικοπές αμέσως μετά τις εκλογές. Έτσι λοιπόν και ο ΣΥΡΙΖΑ φώναζε ως αντιπολίτευση για τις περικοπές σε βάρος τους και δεσμευόταν ότι ως κυβέρνηση θα εφάρμοζε την απόφαση του Σ.Τ.Ε., που έκρινε παράνομες και αντισυνταγματικές τις περικοπές που τους επέβαλε το 2012, αμέσως μετά τις εκλογές, η κυβέρνηση της Ν.Δ..

Με το σχέδιο νόμου λοιπόν της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό, όχι μόνο δεν διασφαλίζεται η εφαρμογή της απόφασης του ΣΤΕ, αλλά με τον επανυπολογισμό των συντάξεων παρακάμπτεται και νομιμοποιείται η παρανομία σε βάρος τους . Μειώνεται κατά 10-15% η εφάπαξ παροχή για το σύνολο του Πυροσβεστικού Σώματος και για το 1/3 του προσωπικού της Ελληνικής Αστυνομίας που υπάγονται στο ΤΠΔΥ. Επίσης, ο κλάδος επικουρικής ασφάλισης του ΤΕΑΠΑΣΑ για αστυνομικούς και πυροσβέστες έχει ήδη μεταφερθεί στο ενιαίο υπερταμείο, ενώ δεν διασφαλίζεται το καθεστώς λειτουργίας των μετοχικών ταμείων των Ενόπλων Δυνάμεων και ο τρόπος υπολογισμού του εφάπαξ και των μερισμάτων, όπως και ο τρόπος υπολογισμού του εφάπαξ για αστυνομικούς και πυροσβέστες και η λειτουργία του προνοιακού κλάδου του ΤΕΑΠΑΣΑ, τα οποία παραπέμπονται με άλλο νομοσχέδιο στο άμεσο μέλλον, με παρόμοιες διατάξεις, όπως αναφέρει το σχέδιο της κυβέρνησης, που ο οποιοσδήποτε μπορεί να καταλάβει για το τι πρόκειται να συμβεί.

Όλα αυτά φυσικά είναι η «καλή εκδοχή», αφού το κουαρτέτο που θα πάρει την τελική απόφαση για την μορφή που θα έχει το σχέδιο δεν έχει μιλήσει ακόμα. Αλλά σε όποιο σχέδιο και να καταλήξουν κυβέρνηση και τοκογλύφοι θα είναι διαρκώς υπό την αίρεση του χρέους, των όρων των δανειακών συμβάσεων, της αξιολόγησης, των στόχων και των απαιτήσεων των δανειστώ ν. Αν ο λαός δεν αποτρέψει την προώθησή του στη βουλή και ψηφιστεί, γιατί «πρόθυμοι βουλευτές» πιθανόν θα βρεθούν, με την πρώτη εκτίμηση ότι οι στόχοι δεν επιτεύχθηκαν, θα επιβληθούν επιπλέον μέτρα και περικοπές σε βάρος των συνταξιούχων.
Η κυβέρνηση αλλάζει δομικά την κοινωνική ασφάλιση στη χώρα μας για να περικόψει 1,8 δις. ευρώ στους δανειστές και όχι για να το σώσει, όπως ισχυρίζεται. Αρκετές φορές μέχρι σήμερα οι κυβερνήσεις «έσωσαν» το ασφαλιστικό και τη σωτηρία κάθε φορά την πλήρωναν οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι και το ασφαλιστικό ποτέ δεν σώθηκε.

Το ασφαλιστικό είναι ένα κομμάτι της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που έχει επιβληθεί στη χώρα μας μέσω των μνημονίων και υλοποιούν πρόθυμα ή με «βαριά καρδιά» οι κυβερνήσεις. Ο στόχος τους δεν είναι η βοήθεια της χώρας μας και η μείωση του χρέους, αλλά με αφορμή το χρέος να υποβαθμίσουν το βιοτικό μας επίπεδο και η κυριαρχία της χώρας μας να εκχωρηθεί στους δανειστές για να μπορούν να μας εκμεταλλευτούν για πολλές δεκαετίες χωρίς αντιστάσεις.
Το ασφαλιστικό δεν λύνεται από μόνο του μέσα σ’ αυτή την κατάσταση. Το ασφαλιστικό πρέπει να γίνει αφετηρία για μια παλλαϊκή εξέγερση, που θα αποκρούσει τα σχέδιά τους και θα βάλει τις βάσεις για την ακύρωση των μνημονίων, τη στάση πληρωμών, τη βαθειά διαγραφή του χρέους, την παραγωγική ανασυγκρότηση και την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας. Αυτές είναι οι προϋποθέσεις που μπορούν να εγγυηθούν ένα ασφαλιστικό σύστημα που θα στηρίζεται στην οικονομική ανάπτυξη, στην αντιμετώπιση της ανεργίας, στην αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής, της ανασφάλιστης και αδήλωτης εργασίας, στην αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την αύξηση των μισθών, την εφαρμογή, χωρίς μειώσεις, της κρατικής συμμετοχής στην τριμερή χρηματοδότηση της ασφάλισης, την ανακεφαλαιοποίηση και αποκατάσταση των λεηλατηθέντων αποθεματικών των ταμείων .

Οι εργαζόμενοι στα Σώματα Ασφαλείας και στις Ένοπλες Δυνάμεις και οι απόστρατοί τους είναι κομμάτι αυτής της κοινωνίας που βιώνουν μαζί με τις οικογένειές τους αυτή τη βάρβαρη πολιτική και μαζί με τον υπόλοιπο λαό θα αποτρέψουν τη διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος και θα συγκρουσθούν με τις πολιτικές της κυβέρνησης και των άλλων μνημονιακών κομμάτων, τους δανειστές, το Δ.Ν.Τ. και την ΟΝΕ.