Σχετικά άρθρα
Η γερμανική εφημερίδα Die Welt γράφει για το “τέλος της γερμανικής κυριαρχίας στην Ευρώπη”. Έχουμε μάλλον πολύ δρόμο ακόμη και η όποια υπαναχώρηση του Βερολίνου που παρατηρείται οφείλεται προφανώς στις γερμανικές εκλογές που έρχονται. Η δυστυχία του οράματος της ΕΕ που ναυαγεί είναι ότι βρίσκεται στα χέρια “πονηρών πολιτευτών” που έχουν ως απόλυτη προτεραιότητα τα “ψηφαλάκια” και την επανεκλογή τους. Δεν διαφέρουν σε τίποτα από τους δικούς μας πολιτευτές και πολιτικούς που ορθώς μεν κατηγορούμε για το μοναδικό τους ζήλο στη ψηφοθηρία,αλλά δεν πρέπει να ΄χουμε καμία ψευδαίσθηση και για τους ξένους.
Ποια Ευρώπη και ποια ΕΕ; Ο καθένας απ΄ αυτούς που η κακή μοίρα το ΄φερε να κυβερνούν στην Ευρώπη ασχολούνται αποκλειστικά με το πως θα παραμείνουν στις καρέκλες τους. Όλα τ΄ άλλα είναι για τις τηλεοπτικές κάμερες,τις εφημερίδες και βέβαια πρώτα απ΄ όλα για τις δημοσκοπήσεις.
Τι γράφει η Die Welt,σύμφωνα με το ΑΠΕ:
«Η γερμανική κυριαρχία στην ευρωζώνη αποτελεί παρελθόν. Η καγκελάριος διστάζει να πάρει το ρίσκο σκληρών όρων λιτότητας για την Αθήνα – κυρίως λόγω της Γαλλίας» γράφει σε σχόλιό της η Welt. Ο αρθρογράφος σχολιάζει τον άκρως εμπιστευτικό χαρακτήρα στη συνάντηση Μέρκελ-Λαγκάρντ, καθώς και στο ακόλουθο δείπνο της καγκελαρίου με τον πρόεδρο της Κομισιόν Γιούνκερ.
Η παρουσία των δύο στο Βερολίνο «δίνει την εντύπωση ότι εν τέλει είναι πάλι η Μέρκελ αυτή που αποφασίζει» σημειώνει η Welt, για να τονίσει ωστόσο ότι «δεν είναι πια έτσι», εξαιτίας των μετατοπίσεων που προκάλεσαν στην Ευρώπη η μεταναστευτική κρίση, το Brexit αλλά και η εκλογική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ.
Η γερμανική εφημερίδα σημειώνει, επίσης, ότι «η γερμανική κυβέρνηση επιχείρησε να συσκοτίσει την ορθή εντύπωση περί αλλαγής πολιτικής» που δόθηκε με τις δηλώσεις του προέδρου του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ για «λιγότερη λιτότητα» και «περισσότερες μεταρρυθμίσεις».
Και υπογραμμίζει: «Με την αποχώρηση των Βρετανών και την ντε φάκτο αναστολή της άρσης των συνοριακών ελέγχων εντός της ζώνης Σένγκεν, η Ευρώπη έχασε το φωτοστέφανο του μη αναστρέψιμου. Αν αποχωρούσε τώρα τρικλίζοντας και η Ελλάδα από το ευρώ, θα εδραιωνόταν η εντύπωση ότι η ένωση των κρατών αποσυντίθεται σε πολλά σημεία». Αυτό δεν πρέπει να συμβεί, υπογραμμίζει η Welt, αναφερόμενη σε διανοούμενους και think tank, στις Βρυξέλλες και αλλού, που ζητούν επενδύσεις ως ανάχωμα που θα αποτρέψει την κατάρρευση της Ευρώπης.
«Όποιος θέλει να αποτρέψει την ανάληψη της γαλλικής προεδρίας από τη Μαρίν Λεπέν δεν μπορεί να κόπτεται πλέον τόσο πολύ για μικροπράγματα, όπως οι στόχοι για το έλλειμμα. Η Μέρκελ ξέρει ότι δεν βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση» σχολιάζει η Welt και επιχειρεί μια εκτίμηση: «Η συμφωνία ανάμεσα στη γερμανική κυβέρνηση και το ΔΝΤ θα μπορούσε επομένως να είναι η εξής: Η κυρία Λαγκάρντ να εγκαταλείψει το μαξιμαλιστικό αίτημα για νέο κούρεμα χρέους για την Ελλάδα. Αυτό θα είχε εξάλλου μόνο συμβολική επίδραση. Οι ξένοι προς τα δεδομένα των αγορών όροι αποπληρωμής των ελληνικών δανείων ήδη αντιστοιχούν σε μερική παραίτηση από τις απαιτήσεις (σ.σ. των δανειστών). Γι’ αυτό η κυρία Μέρκελ αποχαιρετά αθόρυβα τη λιτότητα».
