Υποστηριξε το militaire
Ιστορία
11/05/2017 | 12:14
Militaire News

Υπόθεση Οτζαλάν: Αποσπάσματα από το βιβλίο του Α.Ναξάκη

Υπόθεση Οτζαλάν: Αποσπάσματα από το βιβλίο του Α.Ναξάκη

Tο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής στην Πλατεία Καρύτση κατακλύστηκε από κόσμο που συγκεντρώθηκε για να τιμήσει τον Αρχιπλοίαρχο Αντώνη Ναξάκη στην παρουσίαση του βιβλίου του, με τίτλο «ΟΤΖΑΛΑΝ, Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΕΝΟΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥ», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ. Η αίθουσα του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου αποδείχτηκε αρκετά μικρή για να χωρέσει όλο τον κόσμο που συνέρρευσε για να δει τον πολυσυζητημένο αξιωματικό του Ελληνικού Ναυτικού που πρωταγωνίστησε στην Εθνική αυτή περιπέτεια.

Την εκδήλωση προλόγισε ο Χρήστος Τακιδέλλης εκ μέρους των Εκδόσεων Μένανδρος & συντόνισε ο δημοσιογράφος-συγγραφέας Τάσος Κοντογιαννίδης

Στο πάνελ, για να μιλήσουν για το βιβλίο αλλά και τον Αρχιπλοίαρχο Ναξάκη, βρέθηκαν οι:

Αλευρομάγειρος Δημήτρης,

(Αντιστράτηγος ε.α., επίτιμος Γενικός Επιθεωρητής Στρατού)

Περβαινάς Σπύρος

Αντιναύαρχος ε.α., Πρόεδρος της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Ναυτικού, Ύπαρχος Υποβρυχίου «ΝΗΡΕΥΣ» (Ιούλιος 1974)

Ροζής Βασίλειος

Αντιστράτηγος ε.α., Πρόεδρος Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού

Φίλης Γιώργος

Διδάκτωρ Γεωπολιτικής, Επισκέπτης Καθηγητής Σ.ΕΘ.Α.,

Αναπληρωτής Καθηγητής Ευρωπαϊκών Θεμάτων DEREE

Αποσπάσματα από το βιβλίο διάβασε η Dr. Κατερίνα Παλιού,

Εντεταλμένη περιφερειακή σύμβουλος αυτοτελούς γραφείου Διεθνών θεμάτων Περιφέρειας Αττικής,

Διδάκτωρ Ιστορίας της Τέχνης παν. Οξφόρδης

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους οι οικογένειες των πεσόντων υπέρ πατρίδας στα Ίμια αξιωματικών του Πολεμικού μας Ναυτικού. Ο υιός του ήρωα Χριστόδουλου Καραθανάση με τη μητέρα του και οι κυρίες Βλαχάκου και Γιαλοψού.

Το βιβλίο απέσπασε τις καλύτερες κριτικές, καθώς αναφέρεται στις προσωπικές εμπειρίες του συγγραφέα από τη συμμετοχή του σε εκδηλώσεις υπέρ του Κουρδικού λαού και προσωπικά υπέρ του ηγέτη του, Οτζαλάν.

Αποσπάσματα από το βιβλίο

… Όταν φτάσαμε στην Αγία Πετρούπολη, είχε θερμοκρασία δέκα βαθμούς κάτω από το μηδέν. Βγαίνοντας από το αεροπλάνο, μπορούσες για ένα-δύο λεπτά, κι όσο ακόμα διατηρούνταν η θερμοκρασία του σώματος σε ανεκτά επίπεδα, να μείνεις σε εξωτερικό χώρο. Αμέσως μετά, όμως, αυτό ήταν αδύνατο. Το κρύο ήταν αφόρητο, σε σημείο να σου προκαλεί πόνο. Το αεροπλάνο στο οποίο ήταν εγκλωβισμένος ο Οτζαλάν, ήταν κοντά στο δικό μας. Επρόκειτο για πολιτικό αεροπλάνο τύπου Λίαρ Τζετ, όπως και το δικό μας, αλλά πολύ μικρότερο. Μαζί με τη Ροζερίν τρέξαμε και μπήκαμε στο αεροπλάνο του Άπο. Μέσα επικρατούσε βρομιά ανείπωτη και δυσωδία μέχρι λιποθυμίας.

Ο Οτζαλάν ήταν σε άθλια κατάσταση, αλλά, μόλις μας είδε, αμέσως ένιωσε καλύτερα. Τον πήραμε με τη Ροζερίν και επιβιβαστήκαμε στο δικό μας μισθωμένο αεροσκάφος. Τότε εισέρχεται στο αεροπλάνο μας ένας Ρώσος, προφανώς κυβερνητικός, και διατάζει να κάνουμε ενδιάμεση στάση για ανεφοδιασμό καυσίμων στο Βουκουρέστι. «Δεν σας επιτρέπω» μας λέει «να φύγετε αν δεν πάτε μέσω Βουκουρεστίου και να πείτε ότι θα κατευθυνθείτε εκεί για καύσιμα!». Εγώ, μόλις το ακούω, βγαίνω στην κυριολεξία από τα ρούχα μου, διότι ήταν γνωστό ότι η Ρουμανία λίγο καιρό πριν είχε κάνει συμφωνία με τις τουρκικές αρχές και είχε εκδώσει έναν σημαντικό αριθμό Κούρδων, μελών του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν PKK, στην Τουρκία.

Τελικά, όπως έμαθα εκ των υστέρων, ο διοικητής της ΕΥΠ, ο Χαράλαμπος Σταυρακάκης, με κλιμάκιο της υπηρεσίας του, την ίδια ημέρα, Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 1999, βρισκόταν κι εκείνος στο Βουκουρέστι. Αγνόησα επιδεικτικά τη διαταγή του Ρώσου και εφόσον το αεροπλάνο δεν είχε πρόβλημα με την επάρκεια των καυσίμων του, είπα στον πιλότο Πεχλιβανούδη να αγνοήσει τον άγνωστο Ρώσο και την προκλητική εντολή του και να πετάξουμε απευθείας στην Αθήνα. Έτσι απέφυγα κατά κάποιον τρόπο την πρώτη παγίδα που μου είχαν στήσει, αυτή του Βουκουρεστίου, για να πέσω δυστυχώς αμέσως μετά στη δεύτερη, που ήταν φτιαγμένη έντεχνα στην Ελλάδα, στο ίδιο μου το σπίτι! Είχα βλέπετε την αφέλεια να εμπιστευθώ ανώτατους κυβερνητικούς παράγοντες, που ο λαός είχε ψηφίσει και εγώ μαζί του στις πρόσφατες εκλογές, και οι οποίοι δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, εκθέτοντας τη χώρα, τον λαό, και μετατρέποντάς μας συνυπεύθυνους των δικών τους πράξεων, όπως θα δείτε αργότερα. Εκ των υστέρων έμαθα ότι στη Μόσχα, χωρίς αυτό να είναι επιβεβαιωμένο, είχε προσγειωθεί το αεροπλάνο του Αρίστου Αριστείδου, που είχε καταφθάσει κι εκείνος με σκοπό να παραλάβει τον Άπο με προορισμό την Ολλανδία. Ως προς την υποτιθέμενη παρουσία του βέβαια, αν και την άκουσα, δεν κατάφερα να πιστοποιήσω την ορθότητα της πληροφορίας.  ….

…. Ο Σταυρακάκης εμφανίζεται τελικώς στο σπίτι μου γύρω στα μεσάνυχτα και η μόνη λέξη που εκφέρει από το στόμα του είναι «Κένυα». Η χειρότερη δηλαδή πρόταση που θα μπορούσε να γίνει στον Οτζαλάν. Η Κένυα, που προσφάτως είχε υποστεί μια πολύνεκρη βομβιστική ενέργεια στην αμερικανική Πρεσβεία, είχε μεταβληθεί σε χώρα Αμερικανών και Ισραηλινών πρακτόρων και κατασκόπων. Η Κένυα επίσης θα μπορούσε να αποτελεί μία από τις εγγραφές στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες για το γεγονός και μόνο ότι είναι από τις ελάχιστες χώρες στον κόσμο στην οποία δεν υπήρχε ούτε ένας Κούρδος! Στην ερώτησή μου «γιατί Κένυα;», απάντηση δεν λάμβανα. Εναλλακτικός προορισμός ήταν μια ακτή της Λιβύης!

«Μα είναι δυνατόν να γίνει αυτό;» φώναξα αγανακτισμένος. «Είναι δυνατόν να κάνετε πακέτο τον ηγέτη ενός λαού είκοσι εκατομμυρίων ανθρώπων μέσα στο έδαφος της Τουρκίας και άλλων τόσων έξω από αυτήν και να τον παρατήσετε σε μια έρημη ακτή της Λιβύης;».

Η υλοποίηση μάλιστα αυτού του εξωφρενικού σεναρίου περιλάμβανε μεταφορά με πλοίο και όχι με αεροπλάνο! Στο μεταξύ όλες αυτές τις απαράδεκτες προτάσεις είναι μπροστά και τις ακούει ο ίδιος ο Οτζαλάν. Έχει από τη μία τη Λιβύη του παρανοϊκού Καντάφι, με φρέσκια την ανάμνηση του γεγονότος ότι ο Καντάφι «πουλάει» οτιδήποτε σε οποιονδήποτε δίνει τα περισσότερα. Λίγο καιρό πριν, ο Καντάφι είχε «πουλήσει» έναν Σεΐχη του Λιβάνου που είχε καταφύγει σε αυτόν. Με παρόμοιο τρόπο θα «έδινε» τον Οτζαλάν και στους Τούρκους. Και από την άλλη η Κένυα, όπου ο Οτζαλάν θα ήταν απολύτως μόνος. Και δεν έφταναν όλα αυτά, αλλά του θέτουν και διορία να έχει αποφασίσει μέχρι τις 06:00 το πρωί για να ανακοινώσει τον προορισμό που επέλεξε! Ο Οτζαλάν, αν και επαναλαμβάνει συνεχώς ότι χρειάζεται βοήθεια και ότι δεν μπορεί να φύγει από την Ελλάδα, δεν έχει πού να πάει.

Ο Οτζαλάν δυστυχώς δεν είχε στο πλευρό του διπλωμάτες και νομικούς να τον κατευθύνουν γι’ αυτά τα ζητήματα. Και όταν τους ζήτησε από τη Ρώμη, η κυβέρνηση του Σημίτη δεν τους απέστειλε, απάντησε αρνητικά. Σήμερα, μετά την άφιξη τόσων χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων στη χώρα μας, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οποιοσδήποτε, το επαναλαμβάνω, οποιοσδήποτε υποβάλλει αίτημα για πολιτικό άσυλο, εξετάζεται η περίπτωσή του από το αρμόδιο δικαστήριο. Δεν αποφασίζει ο υπουργός εξωτερικών για το μέλλον των αιτούντων πολιτικό άσυλο. Σε μια δημοκρατία οι νομοθετικές, δικαστικές και εκτελεστικές εξουσίες έχουν σαφή και διακριτό ρόλο.

Η Κυβέρνηση με τις τότε πράξεις της καταπάτησε το Σύνταγμα της Ελλάδος, καταπάτησε τα ανθρώπινα δικαιώματα περί ασύλου, δεν χρειάζεται να είσαι νομικός για να το δεις αυτό. Κανένας πολιτικός πρόσφυγας δεν εκδίδεται όταν είναι γνωστό ότι εάν εκδοθεί, δεν θα υπάρξει γι’ αυτόν αντικειμενική δίκη, ότι θα βασανιστεί, ότι θα εκτελεστεί ή ότι θα υποστεί απάνθρωπη μεταχείριση. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για έναν ηγέτη είκοσι εκατομμυρίων ανθρώπων.

Αλλά κι αν ακόμα η κυβέρνηση δεν ήθελε να εμπλέξει ούτε την ελληνική δικαιοσύνη σε αυτό, θα μπορούσε έστω και την τελευταία στιγμή να βάλει τον Οτζαλάν σε ένα αεροπλάνο και να τον παραδώσει στο Στρασβούργο ή στις Βρυξέλλες και να μετατρέψει το πρόβλημα σε «ευρωπαϊκό».

Όμως είναι σαφές ότι δεν ήθελε τίποτε από όλα αυτά, παρά να τον παραδώσει στην Τουρκία, προσπαθώντας ταυτόχρονα να μασκαρέψει την παράδοση σε «αρπαγή» μιας δήθεν καταδρομικής επιχείρησης των Τούρκων.

Και αυτή η μασκαράτα προϋπέθετε τη χρήση ανθρώπων του περιβάλλοντος του Οτζαλάν, ανθρώπων δηλαδή τους οποίους ο Οτζαλάν εμπιστευόταν, γνώριζε ότι ήθελαν το καλό του. Και εγώ ήμουν ο πρώτος που έπεσα στην παγίδα τους δυστυχώς! Κανείς άλλος δεν χρησιμοποιήθηκε χωρίς να γνωρίζει την τελική κατάληξη που εφαρμοζόταν για τον Οτζαλάν, παρά μονάχα εγώ. Όλη η πολιτική ηγεσία γνώριζε…

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο Facebook Twitter LinkedIn Email Pinterest
booksandtoys

Δείτε επίσης