Πρέπει να απαντάμε ή όχι στους τζουτζέδες της Τουρκίας; Αντιπαράθεση χωρίς νόημα

Συζήτηση μεγάλη έχει ξεκινήσει τα τελευταία 24ωρα για το αν πρέπει ή δεν πρέπει να απαντάμε στις προκλητικές δηλώσεις των Τούρκων. Δηλώσεις με τις οποίες οι Τούρκοι κάνουν τα “κουτσαβάκια” και προσπαθούν να “μιλήσουν” κυρίως στην κοινή γνώμη της χώρας τους.

Η Ελλάδα πολλά χρόνια τώρα έχει επιλέξει να αποφεύγει ακόμη και τη λεκτική αντιπαράθεση. Απολύτως κατανοητή η επιλογή, αλλά θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι ενέχει και τον κίνδυνο της πλήρους αποθράσυνσης της Άγκυρας που όσο βρίσκει χώρο προχωρά. Κοινή γνώμη έχει και η Ελλάδα και ίσως θα πρέπει που και που να την σκεφτόμαστε κι αυτή. Δεν σημαίνει ότι η Άγκυρα νομιμοποιείται να συμπεριφέρεται και να δρα με τρόπο αλήτικο και προκλητικό και κανείς να μην τολμά ούτε να της το επισημαίνει.

Συνεπώς θα πρέπει να καταλάβουμε ότι το αν θα απαντάμε ή όχι στις αλητείες ενός κράτους τρομοκράτη, θα πρέπει να εξετάζεται κατά περίπτωση. Ο θόρυβος που ΄χει ξεσπάσει τα τελευταία 24ωρα για τις δηλώσεις Κοτζιά-Καμμένου είναι κατά τη γνώμη μας αδικαιολόγητος και αχρείαστος. Δεν νομίζουμε ότι ειπώθηκε κάτι παραπάνω απ΄ αυτά που έπρεπε να ειπωθούν. Κι επειδή παρακολουθήσαμε τις τηλεοπτικές δηλώσεις και των δύο,θα πρέπει να πούμε ότι έγιναν σε ύφος και τόνο αρκετά ψύχραιμο.

Δεν πρέπει να το κάνουμε…σήριαλ. Ούτε νομίζουμε ότι πρέπει να ανεχόμαστε τους τζουτζέδες* της Τουρκίας.Κάποιος θα  πρέπει να πει και σ΄ αυτούς ότι πρέπει να σιωπήσουν.

*γελοίοι