Ποια θα ΄ναι η εξωτερική πολιτική του Τραμπ και τι θα κάνει με Ελλάδα και Τουρκία

Γράφει ο Στέφανος Πέππας, Ερευνητής Άμυνας-Γεωπολιτικής

Με την εναρκτήρια ομιλία του Donald Trump την 20η Ιανουαρίου 2017, τα θεμέλια της νέας εξωτερικής πολιτικής εκφράστηκαν έντονα και έδειξαν τις προθέσεις του νέου Προέδρου. Πολιτικά σχέδια και συμφέροντα δεν μπορούν να αλλάξουν ή να εγκαταλείπονται, αλλά σίγουρα η στρατηγική ακολουθία θα είναι σε διαφορετική βάση και νοοτροπία.

Σφαίρες επιρροής

Η Μέση Ανατολή, θα συνεχίσει να είναι πεδίο προτεραιότητας, αλλά όχι στην υψηλή βάση που βρισκόταν έως τώρα. Στο Ιράκ και το Αφγανιστάν οι ΗΠΑ έχουν βαθιά ανάμειξη με στρατιωτική (όχι πλέον στον βαθμό που ίσχυε), πολιτική, οικονομική και κατασκευαστική παρουσία. Αυτές οι χώρες δεν μπορούν να αφεθούν. Το ίδιο ισχύει και με την Ανατολική Μεσόγειο. Τεράστια αμερικανικά συμφέροντα βρίσκονται στην περιοχή μας. Όχι μόνο λόγω νατοϊκής παρουσίας λόγω προσφυγικού θέματος, αλλά και λόγω της γεωστρατηγικής σημασίας (βλ. Σούδα ναυτική βάση) της, μιας και βρίσκεται κοντά σε περιοχές υψηλού ενδιαφέροντος σε επίπεδο εκμετάλλευσης των υπαρχόντων κοιτασμάτων φυσικού αερίου από αμερικανικές και ευρωπαϊκές ή ρωσικές εταιρείες κολοσσούς, φυσικά. Είναι επιτακτικό να παρατηρήσουμε πως η Τουρκία ήταν από τις πρώτες χώρες στον κόσμο που συνεχάρησαν τον εκλεγέντα Πρόεδρο Donald Trump για τη νίκη του. Ο Ερντογάν δεν έμεινε μόνο στο συγχαρητήριο μήνυμα αλλά άδραξε την ευκαιρία και πολύ σοφά εξέφρασε τις ανησυχίες του σχετικά με την τρομοκρατία και την εθνική ασφάλεια της Τουρκίας. Ειδικά για τον Fethullah Gülen που ζει στις ΗΠΑ, που η Άγκυρα θεωρεί αυτόν ως νούμερο ένα κίνδυνο αποσταθεροποίησης της Τουρκίας και για το υπό κατασκευή έθνος του Κουρδιστάν (από περιοχές Κούρδων σε Συρία και Ιράκ πρωτίστως), το οποίο είναι ένα κόκκινο πανί για την Τουρκία, δεδομένου ότι εμφανίζουν τους Κούρδους ως τρομοκράτες.

Όπως έχουμε ήδη δει, η Τουρκία συμμετέχει σε επιχειρήσεις εντός της Συρίας στην πόλη Αλ-Μπαμπ, προάστιο του Χαλεπίου. Μαζί με τις ιρανικές στρατιωτικές δυνάμεις και με τις δυνάμεις του ΄Ασαντ, που μάχονται κατά του FSA και του Daesh. Οι ΗΠΑ έδωσαν πολύ χώρο για την ανάληψη δράσης, προς τη Ρωσία και το Ιράν. Με βάση τις απόψεις και του νέου προέδρου, η πολιτική αυτή δεν θα αλλάξει. Φαίνεται, ότι ο ίδιος προτιμά να αφήσει τα πράγματα να προχωρήσουν και να κρατήσει ένα χαμηλό προφίλ εκεί, όπως και το Ισραήλ. Ίσως βλέπει περισσότερα οφέλη κατ’ αυτόν τον τρόπο. Ως εκ τούτου, ο Ερντογάν αναμένει σύσφιξη των δεσμών με τις ΗΠΑ. Οι Τούρκοι βέβαια προτιμούν να έχουν έναν πιο πρωταγωνιστικό ρόλο στη Μέση Ανατολή για να εμπλουτίσουν τα συμφέροντά τους. Παρά, το σκοτεινό ρόλο της Τουρκίας του κράτους και παρακράτους και τον επερχόμενο ρόλο του Ερντογάν ως δικτάτορα.

Daesh και το ριζοσπαστικό Ισλάμ

Στην ομιλία του, ο κος. Trump ανέφερε ότι πρόκειται να κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια να εξαλείψει τους φανατικούς ισλαμιστές από το πρόσωπο της γης! Τα λόγια του, πως ολόκληρος ο Πολιτισμένος κόσμος είναι κατά της ριζοσπαστικής τρομοκρατίας, δίνει μια ιδέα για το τι πρόκειται να εξαπολύσει εναντίον των τρομοκρατικών ομάδων ο πρώην Στρατηγός Πεζοναυτών James Mattis ο οποίος θα είναι ο υπουργός Άμυνας . Απομένει να φανεί στο άμεσο μέλλον.

Ελλάδα και ΗΠΑ στην εποχή Trump

Κρατώντας έναν ισχυρό σύμμαχο, αυτό δεν μας απαγορεύει την κατάρτιση νέων. Οι ισχυρές συμμαχίες είναι ο μόνος τρόπος για να ξεχωρίζει ένα έθνος ως ισχυρό. Χωρίς σύνδρομα κατωτερότητας, που μας κάνουν να ενεργούμε σαν ζητιάνοι. Έχουμε πολλά ζητήματα που μπορούν και πρέπει να κατονομαστούν και να αντιμετωπιστούν στους συμμάχους μας σε Διεθνείς Οργανισμούς όπως στον ΟΗΕ, στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ, στην Χάγη, κ.λπ. Η κατοχή της Κύπρου, η εικονική ονομασία της ΠΓΔΜ-Σκόπια, η αλβανική ριζοσπαστικοποίηση σχετικά με την εικονική μειονότητα τους στην Ελλάδα, η Τουρκία σε ρόλο νταή κατά των συνόρων και των εδαφών μας, η οικονομική εισβολή με το ΔΝΤ και το γερμανικό τραπεζικό σύστημα λόγω του σάπιου πολιτικού μας συστήματος.

Είναι αλήθεια ότι Trump είναι το πλέον απρόβλεπτο πρόσωπο, αυτή την στιγμή. Ποτέ δεν υπήρξε πολιτικός, οπότε θα πρέπει να δώσει ελευθερία χώρου, κινήσεων και δράσεων αλλά και εμπιστοσύνη προς το υπουργικό του συμβούλιο. Η Ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να κάνει εκείνη τα πρώτα βήματα προσέγγισης για χάρη της μακράς φιλίας και συμμαχίας. Δεν θέλουμε να ξεγελάσουμε κανέναν ούτε τους εαυτούς μας, φυσικά οι ΗΠΑ διευθετούν πρώτα τα δικά της συμφέροντα σε όλο τον κόσμο. Όλα τα σοβαρή έθνη είναι αποφασισμένα να το πράξουν. Έχοντας συμμάχους λοιπόν μεταξύ των ισχυρών εθνών είναι επιτακτική ανάγκη. Η Διπλωματία και η ιστορία, δείχνουν ότι η ίδρυση συμμαχιών είναι για το καλύτερο δυνατό όφελος των συμφερόντων της Ελλάδας.