Ο “κακός” Ερντογάν που όλοι τον “παίζουν” και η αλλαγή στάσης των ΗΠΑ

Ο Ερντογάν,φωνάζει,προκαλεί,αναστατώνει τη Δύση, αγοράζει ρωσικούς S-400 και αμερικανικά F-35 και τελικά εκεί που όλοι εκτιμούν ότι είναι στα “τελευταία” του, όλοι οι “μεγάλοι” συνομιλούν μαζί του.

Δεν είναι μόνο οι συναντήσεις που έχει πρόσωπο με πρόσωπο -έστω και μέσω διερμηνέα- ο Ερντογάν με τον Αμερικανό πρόεδρο Τραμπ και τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν.Είδε με κάθε επισημότητα τον Τραμπ και στις 28 Σεπτεμβρίου συναντά και τον Πούτιν.

Ίσως σημαντικότερες είναι δύο ειδήσεις που εδώ στην Ελλάδα απορροφημένοι και παρασυρμένοι από το πολιτικό “τσίρκο” που παρακολουθούμε,δεν τους δώσαμε και τόση σημασία.
Η πρώτη έχει να κάνει με την καθαρή και έντονη διαφωνία της Ουάσινγκτον στο δημοψήφισμα των Κούρδων του Ιράκ. Η δήλωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ήταν κατηγορηματικά αρνητική και δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι ήταν και αναμενόμενη.

Η δεύτερη είδηση είναι η πρόθεση των ΗΠΑ να εμπλακούν στο Κυπριακό πιέζοντας σε πρώτη φάση για την επανέναρξη των συνομιλιών.

Και οι δύο αυτές εξελίξεις είναι μια ένδειξη ότι ο “κακός” Ερντογάν είναι ταυτόχρονα πολύ χρήσιμος για να μην τον “παίζουν” οι ΗΠΑ στα σενάριά τους. Με λίγα λόγια ο Ερντογάν δείχνει ικανός να αναστρέψει το αρνητικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί εναντίον του. Αυτό δεν μπορεί παρά να μας προβληματίζει. Δεν πρέπει να μας πανικοβάλει. Συνηθίζουμε να αντιδρούμε σ΄ όλα με ακραίο τρόπο και αυτό δεν είναι καλό.Η Τουρκία και οι διεκδικήσεις της είναι και θα ΄ναι πρόβλημα για την Ελλάδα είτε με τον Ερντογάν, είτε με οποιονδήποτε άλλο ή άλλη στο τιμόνι της χώρας. Μην υποτιμούμε το γεγονός ότι το αντίπαλο δέος που φαίνεται να προοετοιμάζεται με τις ευλογίες των δυτικών είναι η Ακσελί, προερχόμενη από το Εθνικιστικό κόμμα του Μπαχτσελί. Ίσως λοιπόν να υπάρχουν και χειρότερα από τον Ερντογάν σ΄ότι μας αφορά τουλάχιστον.

Αυτό που θα πρέπει να μας απασχολεί είναι τι κάνουμε εμείς ως χώρα. Πως “παίζουμε” το δικό μας παιχνίδι και πως μπορούμε να κερδίσουμε όσα μας αναλογούν. Έχουμε επιλέξει όπως φαίνεται να ποντάρουμε πολλά στις καλές ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Η απόφαση δεν ήταν και δύσκολη με την ανυπαρξία της Ευρώπης. Μέχρι στιγμής πάντως απ’ αυτή την επιλογή έχουμε πάρει πολλά καλά λόγια και αρκετά χτυπήματα στην πλάτη. Τίποτα άλλο… Δεν γνωρίζουμε αν αυτό θ΄ αλλάξει με την επίσκεψη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στις ΗΠΑ μέσα στον Οκτώβριο. Ελπίζουμε ότι το ταξίδι θα ΄χει στόχους και δεν θα χρησιμποιηθεί μόνο για εσωτερικό πολιτικό μάρκετινγκ.
Η κατάσταση στη περιοχή είναι απίστευτα ρευστή,απρόβλεπτη και επικίνδυνη.

Οι φωτογραφίες από τη συνάντηση Τραμπ-Ερντογάν