Ναυπηγεία Σκαραμαγκά: Σκληρή επίθεση Σάφα με το λουκέτο έτοιμο να “κλειδώσει”
Οι επενδυτές από τον Λίβανο και η Διοίκηση της Εταιρείας ΔΕΝ ήταν απόντες τα προηγούμενα επτά χρόνια και δεν είναι και σήμερα απόντες. Σε καθημερινή βάση, η Διοίκηση της Εταιρείας αντιμετωπίζει τα θέματα της καθημερινής λειτουργίας, της φύλαξης και της ασφάλειας – υγιεινής του Ναυπηγείου και διασφαλίζει την υποστήριξη του Πολεμικού Ναυτικού με σκοπό την ολοκλήρωση των υποβρυχίων.
Επιπρόσθετα, σε καθημερινή βάση και λόγω της ανεπάρκειας των πιστώσεων που έχουν διατεθεί στο Πολεμικό Ναυτικό, επείγουσες ανάγκες σχετικές με τη συντήρηση και επισκευή των εγκαταστάσεων και του εξοπλισμού αντιμετωπίζονται από τη Διοίκηση με έξοδα της Εταιρείας.
Μάλιστα, την περίοδο Μαρτίου – Ιουνίου 2014 κατά τη διάρκεια της επανεργοποίησης του Ναυπηγείου και την προετοιμασία για την ολοκλήρωση των υποβρυχίων, η πλειοψηφία των απαιτούμενων υλικών προήλθαν από την Κεντρική Αποθήκη της Εταιρείας (κατάλογοι των υλικών, τιμολόγια προμήθειας τους και αποδείξεις παραλαβής από το Πολεμικό Ναυτικό είναι διαθέσιμα ανά πάσα στιγμή). Ακόμη, η Εταιρεία παρείχε σχεδόν το σύνολο των μέσων ατομικής προστασίας των εργαζομένων.
Σε καθημερινή βάση η ενασχόληση της Διοίκησης με τη συντήρηση, επισκευή και βελτίωση της υποδομής του Ναυπηγείου και των πλωτών μέσων του είναι συνεχής και εύκολο να διακριβωθεί. Επίσης η Εταιρεία, παρά την οικονομική ασφυξία, παρέχει σε συνεχή βάση οικονομική βοήθεια σε έκτακτες ανάγκες υγείας των εργαζομένων της χωρίς ανακοινώσεις, ώστε να προστατευθεί η ιδιωτικότητα τους. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων επτά ετών, ούτε μία αίτηση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΝΑΕ για χρηματοδότηση δεν απορρίφθηκε από τον μητρικό Όμιλο.
Ο κ. Υφυπουργός εμφανίστηκε να αγνοεί ότι η ολοκλήρωση των υποβρυχίων κατέστη δυνατή εξαιτίας της κατ’ αρχήν συμφωνίας της ΕΝΑΕ με τον τότε Υπουργό Εθνικής Άμυνας. Αλλά αντί της προβλεπόμενης συγκρότησης των τεχνικών επιτροπών που από κοινού θα συμφωνούσαν το πλαίσιο υλοποίησης της κατ’ αρχήν συμφωνίας, η Ελληνική Δημοκρατία ενήργησε μονομερώς και κύρωσε τον σχετικό νόμο (4258/2014), ο χρόνος εφαρμογής του οποίου, στη συνέχεια επίσης μονομερώς επεκτάθηκε. Επίσης, μονομερώς και παρά τις επανειλημμένες ενστάσεις της Εταιρείας, η Ελληνική Δημοκρατία επέκτεινε το εύρος των έργων πέραν των προβλέψεων του νόμου για την ολοκλήρωση των υποβρυχίων, και για τρία έτη μέχρι σήμερα χρησιμοποιεί τις εγκαταστάσεις της ΕΝΑΕ χωρίς όφελος για την Εταιρεία ή τους εργαζόμενους της.
Ο κ. Υφυπουργός εμφανίζεται να αγνοεί ότι η ΕΝΑΕ είναι ιδιωτική εταιρεία. Κατά συνέπεια η ευαρέσκεια ή απαρέσκεια για τη Διοίκηση της Εταιρείας, θα πρέπει να θεωρηθεί ως προσωπική του άποψη, αξίας όση ο ίδιος της αποδίδει για προσωπική χρήση. Σε μία χώρα – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι αποφάσεις που αφορούν τη διοίκηση μίας ιδιωτικής εταιρείας λαμβάνονται αποκλειστικά από τους μετόχους της. Επίσης, σε μία χώρα – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συνηθίζεται ο επισκέπτης να αιτείται άδεια πρόσβασης σε μία εγκατάσταση, όπου λόγω της φύσης της, είναι υποχρεωτική η εφαρμογή κανονισμών ασφαλείας, ή τουλάχιστον να ενημερώνει εκ των προτέρων την Εταιρεία για την επίσκεψη του. Διαφορετικά θα μπορούσε να θεωρηθεί, ότι αγνοώντας την Εταιρεία επιχειρείται η στήριξη του επιχειρήματος περί «απουσίας» της Διοίκησης.
Εξαιρετικού ενδιαφέροντος ήταν ο κατάλογος των πιστωτών της ΕΝΑΕ που παρουσιάστηκε από τον κ. Υφυπουργό στους εργαζόμενούς της: Τράπεζα Πειραιώς, ΙΚΑ και ΟΣΕ (Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδος). Σε ό,τι αφορά το ΙΚΑ, σημειώνεται, ότι τα χρέη της Εταιρίας δημιουργήθηκαν από την οικονομική ασφυξία που επέβαλλε η Ελληνική Δημοκρατία στην ΕΝΑΕ και ότι η Εταιρεία αδιαλείπτως εξυπηρετεί τη ρύθμιση που έχει συμφωνήσει με το ΙΚΑ. Σε ό,τι αφορά την Τράπεζα Πειραιώς και τον ΟΣΕ, πρόκειται για τυπικές περιπτώσεις «σκελετών στην ντουλάπα» από την εποχή που η ΕΝΑΕ βρισκόταν υπό κρατικό έλεγχο. Ιδιαίτερα σε σχέση με τον ΟΣΕ, θα πρέπει να σημειωθεί, ότι το 2010, λίγους μήνες μετά την απόκτηση της ΕΝΑΕ από την παρούσα ιδιοκτησία, η κρατικά ελεγχόμενη εταιρεία «θυμήθηκε» να απαιτήσει ρήτρες για συμβάσεις που χρονολογούνται από τα μέσα της δεκαετίας του 1990.
