Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα: Οι εργαζόμενοι φωνάζουν “δεν τελειώσαμε”

Στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, μετά από τη παραίτηση του διευθύνοντα συμβούλου Κοσμά Χρηστίδη, οι εργαζόμενοι αναμένουν τις εξελίξεις και ανησυχούν. Διάδοχος του Ναυάρχου Χρηστίδη ακόμη δεν έχει βρεθεί. Όπως πάντα με τα ΕΑΣ όλα γίνονται με ιδιαίτερα ράθυμους ρυθμούς. Μόνο που ο χρόνος πιέζει αφόρητα και μετρά αντίστροφα σ΄ ότι έχει να κάνει με το κλείσιμο της εταιρείας.

Οι εργαζόμενοι μ΄ ένα κείμενό τους μας υπενθυμίζουν ότι η εταιρεία έχει μεγάλες δυνατότητες και γι΄ αυτό θα πρέπει να ΄χει και μέλλον. Τα ΕΑΣ που κάποιοι θεωρούν “τελειωμένη υπόθεση” είναι μια εταιρεία που έχει εμπλακεί κατασκευαστικά σε προγράμματα όπως αυτά των Stinger και του πυραύλου IRIS.

Το κείμενο των εργαζομένων των ΕΑΣ:

Η εταιρία ΠΥΡΚΑΛ, σήμερα υπό την επωνυμία ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ (Ε.Α.Σ.), έχει εμπλακεί από το 1986 στην προετοιμασία γραμμών παραγωγής και από το 1992 στη σειριακή παραγωγή της κεφαλής του αντιαεροπορικού πυραύλου εδάφους/αέρος STINGER, σε συνεργασία (Consortium) με τη Γερμανία, Ολλανδία και Τουρκία.

Στα πλαίσια της συμπαραγωγής αυτής εγκαταστάθηκαν το 1991, στο εργοστάσιο του Υμηττού σύγχρονες γραμμές παραγωγής καθώς και ειδικό τμήμα ελέγχου, σύνδεσης και συναρμολόγησης ηλεκτρονικών κεφαλών πυραύλων και το στο εργοστάσιο της Ελευσίνας ένα αυτοματοποιημένο υπερσύγχρονο για την εποχή εκείνη γομωτήριο εκρηκτικών, του οποίου μέρος έχει μετεγκατασταθεί σήμερα στο εργοστάσιο του Λαυρίου και εξυπηρετεί τρέχουσες παραγωγικές ανάγκες της εταιρίας.

Στις συγκεκριμένες γραμμές των εργοστάσιων του Υμηττού και της Ελευσίνας παρήχθησαν την περίοδο 1992-2003 περίπου 14.000 κεφαλές STINGER από τις οποίες περίπου το 10% επεστράφησαν και εξόπλισαν τις Ε.Ε.Δ. ως ολοκληρωμένοι αντιαεροπορικοί πύραυλοι βάσει του ποσοστού συμμετοχής της Ελλάδας στην εν λόγω συμπαραγωγή.

Παράλληλα από το 1996 έως σήμερα, αφού χάριν του προγράμματος STINGER αναγνωρίστηκαν από τη Γερμανία και διεθνώς οι δυνατότητες της πρώην ΠΥΡΚΑΛ σε σύγχρονες τεχνολογίες παραγωγής κεφαλών πυραύλων, τα Ε.Α.Σ. άρχισαν να συμμετέχουν στη διεθνή συνεργασία συμπαραγωγής  έξι ευρωπαϊκών χωρών (Consortium) ήτοι Γερμανίας, Ελλάδας, Ισπανίας, Ιταλίας, Νορβηγίας και Σουηδίας, του αντιαεροπορικού πυραύλου αέρος/αέρος IRIS-T που εξοπλίζει σήμερα όλα τα αεροσκάφη της Πολεμικής μας Αεροπορίας.

Ανάδοχος-εποπτεύουσα εταιρία ορίστηκε η γερμανική εταιρία DIEHL. Τα Ε.Α.Σ. συμμετείχαν στο πρόγραμμα αρχικά με τη Φάση Προσδιορισμού των τεχνικών απαιτήσεων (Definition Phase) και στη συνέχεια τη Φάση Ανάπτυξης (Development Phase) της εκρηκτικής κεφαλής του πυραύλου IRIS-T (Warhead Section), που αποτελείται από το κυρίως μέρος της κεφαλής  Warhead Unit (WHU), γομωμένης με πλαστικό εκρηκτικό τελευταίας τεχνολογίας και τον μηχανισμό ασφάλισης-ενεργοποίησης της κεφαλής Safety and Arming Unit (SAU).

Στην αρχική ομάδα του προγράμματος IRIS-T που συγκροτήθηκε στο εργοστάσιο του Υμηττού και εποπτευόταν από την Διεύθυνση Ειδικών Προγραμμάτων συμμετείχαν τρεις Μηχανικοί της εταιρίας και ένας εξωτερικός συνεργάτης Ηλεκτρονικός-Μηχανικός, σε συνεργασία με όλες τις απαιτούμενες διευθύνσεις/τμήματα της εταιρίας και φυσικά με εξειδικευμένο και πιστοποιημένο προσωπικό της παραγωγής του εργοστάσιου του Υμηττού και της Ελευσίνας, τόσο κατά τη φάση της ανάπτυξης όσο και της σειριακής παραγωγής.

Για το σκοπό αυτό εξάλλου εγκαταστάθηκε στο εργοστάσιο της Ελευσίνας το 2003-2005, ένα νέο υπερσύγχρονο γομωτήριο πλαστικών εκρηκτικών νέας τεχνολογίας με την αξιοποίηση μέρους του παλαιού εξοπλισμού που χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή της κεφαλής STINGER.  Η φάση ανάπτυξης ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο του 2005 με την παράδοση και τις επιτυχείς δοκιμές στην Ελλάδα και το εξωτερικό της οδηγού μερίδας των ανωτέρω δύο απαρτίων του πυραύλου.

Στη συνέχεια η ενοποιημένη πλέον εταιρία Ε.Α.Σ., υπέγραψε σύμβαση σειριακής παραγωγής για 3.150 σετ WHU-SAU σε βάθος χρόνου μέχρι το 2012, με ανάδοχο την ίδια γερμανική εταιρία DIEHL, η οποία και ανέλαβε την τελική συναρμολόγηση του πυραυλικού συστήματος για λογαριασμό των έξι ευρωπαϊκών χωρών συμπαραγωγής.

Το ποσοστό συμμετοχής της Ελλάδας ανέρχεται περίπου στο 10% με επιστροφή αντίστοιχου αριθμού ολοκληρωμένων πυραύλων IRIS-T για την Πολεμική μας Αεροπορία.

Παρόλο που ο μηχανισμός ασφάλισης-ενεργοποίησης SAU αναπτύχθηκε σε συνεργασία με το αντίστοιχο ερευνητικό τμήμα ηλεκτρονικών της αναδόχου εταιρίας DIEHL, κατά τις πρώτες φάσεις της παραγωγής παρουσιάστηκαν λειτουργικά και παραγωγικά προβλήματα, με αποτέλεσμα να οδηγηθούν τα Ε.Α.Σ. αποκλειστικά με δικά τους μέσα, σε τρεις συνεχόμενους ανασχεδιασμούς (Redesign), που είχαν σαν αποτέλεσμα τη λειτουργική βελτίωση του τελικού τους προϊόντος, όσο και σημαντική μείωση του κόστους πρώτων υλών (από ελαχιστοποίηση απόρριψης ελαττωματικών απαρτίων).

Όσον αφορά τη σημερινή κατάσταση του προγράμματος IRIS-T, έχει ολοκληρωθεί η αρχική σύμβαση σειριακής παραγωγής των 3.150 σετ WHU (Μάρτιος 2012) -SAU (Σεπτέμβριος 2012) ενώ κατά την ίδια περίοδο παρήχθησαν από τα Ε.Α.Σ. και κατόπιν αίτησης της DIEHL πέραν της ανωτέρω ποσότητας για τις έξι χώρες της συμπαραγωγής, 170 σετ για τη Σαουδική Αραβία, Αυστρία, Ν. Αφρική, Ταϊλάνδη καθώς και το αναπτυξιακό γερμανικό πρόγραμμα επέκτασης χρήσης του πυραύλου ως εδάφους-αέρος για την αεράμυνα της Γερμανίας (IRIS-T Surface Launched), το οποίο αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2018.

Το τελευταίο αυτό στοιχείο αποκτά ιδιαίτερη σημασία για τα Ε.Α.Σ., δεδομένου ότι η DIEHL ήδη ζήτησε και εξαγόρασε την υποστήριξη του τμήματος των ηλεκτρονικών τους για τις αλλαγές σχεδιασμού που θα επιφέρει η νέα χρήση του πυραύλου IRIS-T στο μηχανισμό ασφάλισης-ενεργοποίησης. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι υπάρχει η δυνατότητα συμμετοχής των Ε.Α.Σ. στην παραγωγή των αντίστοιχων σετ WHU-SAD (στο νέο αυτό πρόγραμμα το Safety and Arming Unit θα ονομάζεται Safety and Arming Device-SAD), ποσότητα που υπολογίζεται στα 700-800 σετ.

Παράλληλα τα Ε.Α.Σ. έχουν υπογράψει από το Σεπτέμβριο του 2012, μια σύμβαση πλαίσιο (Frame Contract) για 600 νέα σετ WHU-SAU με χαμηλό ρυθμό παραγωγής (Low Rate Production) μέχρι το 2018, για χώρες πελάτες εντός και εκτός της συμπαραγωγής, από τα οποία έχουν ήδη παραδοθεί 260 σετ, ενώ αναμένεται στα πλαίσια της ανωτέρω σύμβασης και νέα τοποθέτηση παραγγελίας περίπου 100 σετ WHU-SAU εντός του 2017.   

Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι κατά την δωδεκαετή περίοδο παραγωγής των συγκεκριμένων απαρτίων του πυραύλου ουδέποτε δημιουργήθηκαν τεχνικά προβλήματα ή ελλείψεις, ευθύνη των Ε.Α.Σ. και επί συνολικού τζίρου 35 εκατ. ευρώ περίπου, το πρόγραμμα IRIS-T έχει αποφέρει στην εταιρία ένα καθαρό κέρδος της τάξης του 25%.