Γιατί οι Αμερικανοί πιέζουν την Τουρκία να στείλει στρατό στη Ράκκα και τι φοβάται ο Ερντογάν

Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ

Όσο πλησιάζει η ώρα του δημοψηφίσματος τόσο αυξάνεται η αγωνία του σουλτάνου. Προφανώς το ερώτημα ναι ή όχι στη συνταγματική μεταρρύθμιση δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Στα 12 χρόνια διακυβέρνησης του Ερντογάν παρατηρείται μια μείωση των αξιών, της αξιοπρέπειας, των δημοκρατικών θεσμών και στροφή στον ισλαμοφασιμό και την οπισθοδρόμηση. Το σωστό ερώτημα είναι ναι στη συνέχεια αυτής της καταστροφικής πορείας ή αλλαγή πλεύσης;

Βέβαια, ο Πρόεδρος και τα παπαγαλάκια του ισχυρίζεται ότι όταν αποκτήσει την απόλυτη εξουσία θα φτιάξει την οικονομία, θα πατάξει την ανεργία και θα σταματήσει την τρομοκρατία που μαστίζει τη χώρα.  Οι πολίτες αναρωτιούνται γιατί δεν τα κάνει αφού μπορεί κι έχει ήδη τη δύναμη που του χρειάζεται.  Ποιος ευθύνεται για όλα αυτά; Ασφαλώς η κακή διακυβέρνηση του κυβερνώντος κόμματος και του αρχηγού του. Αυτό τοα αντιλαμβάνονται όλοι οι πολίτες.

Τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος , όπως φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις,  δεν είναι ευοίωνα. Πολλοί από τους οπαδούς του ΜΗΡ, των Γκρίζων Λύκων δεν σκοπεύουν να πουν ναι. Γι αυτό άλλωστε ο πρωθυπουργός εμφανίζεται να κάνει το σήμα των Γκρίζων Λύκων. Για τον ίδιο λόγο η Άγκυρα κλιμακώνει την ένταση στο Αιγαίο . Θέλει να πείσει τους οπαδούς του Μπαχτσελί ότι πρεσβεύει  τα εθνικιστικά της ιδεώδη.

Εάν το αποτέλεσμα είναι θετικό για τον σουλτάνο η κατάσταση της χώρας θα επιδεινωθεί.  Η χώρα θα μετατραπεί σε τσιφλίκι της οικογένειας του Ερντογάν. Υπάρχει βέβαια και το παράδειγμα του αδελφού Αλίγιεφ στο Αζερμπαϊτζάν, ο οποίος διόρισε πρώτη αντιπρόεδρο της χώρας τη σύζυγο του.  Μετά την ανατροπή με πραξικόπημα του Ελτσίμπεη, ανέλαβε την εξουσία ο πατέρας του νυν Προέδρου, ο ποίο διακυβέρνησε τη χώρα επί 11 χρόνια. Στη συνέχεια ανέλαβε τη διακυβέρνηση ο γιος του ο νυν Πρόεδρος που διοικεί το Αζερμπαϊτζάν εδώ και 14 χρόνια. Στη συνέχεια θα αναλάβει την εξουσία η σύζυγος, τα εγγόνια του ή κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας. Ο Ερντογάν θέλει ακριβώς να κάνει το ίδιο να αποκτήσει τον τίτλο ιδιοκτησίας της Τουρκίας! Ίσως να ορίσει και αντιπρόεδρο την σύζυγος του Εμινέ που θεωρείται ο βασικός σύμβουλος του, ακολουθώντας τα αχνάρια του Αλίγιεφ

Σε περίπτωση που το αποτέλεσμα είναι αρνητικό ,δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα στην Τουρκία. Απλά ο σουλτάνος θα γίνει πιο αδίστακτος, πιο σκληρός και πιο επικίνδυνος.

Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι  πλησιάζει και η ώρα της ανακήρυξης της αυτονομίας των Κούρδων του PYD στα ανατολικά του Ευφράτη υπό την προστασία των ΗΠΑ.

Αυτό προκύπτει από τις αλλεπάλληλες επισκέψεις Αμερικανών αξιωματούχων στην Άγκυρα. Οι Κούρδοι ελέγχουν  ακτίνα 700χλμ από τα 912χλμ των νοτιοανατολικών συνόρων  της Τουρκίας.  Κανονικά η Άγκυρα έπρεπε να πολεμήσει μαζί τους.  Αυτό, όμως το απαγορεύει η Ουάσιγκτον.  Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι προσπαθούν να πείσουν την Άγκυρα να στείλει στρατό στη Ράκκα που απέχει 200χλμ από τα σύνορα, για να πολεμήσει τον ISIS. Από την εποχή του Κλίντον οι Αμερικανοί πίστευαν ότι το καλύτερο εξαγώγιμο προϊόν της Τουρκίας είναι ο Στρατός της. Δηλαδή οι καημένοι φαντάροι θύματα της κρεατομηχανής του πολέμου.

Εάν οι ΗΠΑ απελευθερώσουν τη Ράκκα με τη βοήθεια των Κούρδων αυτό θα σημάνει το διαμελισμό της Συρίας και της Τουρκίας.

Εάν αντιθέτως απελευθερώσουν τη Ράκκα οι δυνάμεις του Συριακού στρατού, η Ρωσία και το Ιράν θα ανατραπούν τα σχέδια των ΗΠΑ.

Η συνάντηση του πρωθυπουργού Γιλντιρίμ με τον Μπαρζανί στο Μόναχο και η επίσκεψη του ηγέτη των Κούρδων του Ιράκ στην Άγκυρα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι άρχισαν ήδη  οι συνομιλίες για ομοσπονδοποίηση.