To “βάθος” της ελληνοαμερικανικής σχέσης – Άρθρο αξιωματικού του ΠΝ
Σχετικά άρθρα
Του Γεωργίου Αλεξανδράκη
Αξιωματικού Π.Ν. Επιτελής του ΓΕΕΘΑ, Πτυχιούχος Νομικής Αθηνών, Αριστούχος της Φιλοσοφικής Αθηνών, Αριστούχος της Σχολής Επιτελών του Πολεμικού Ναυτικού, Master of Arts στις σπουδές της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και στο Διεθνές Δίκαιο της Νομικής Σχολής των Αθηνών.
Βόρειος Αμερική 1789. Η Αμερικανική Επανάσταση της 4ης Ιουλίου 1776 έχει τελειώσει ενάντια στην αυτοκρατορική και σιδηρά Μεγάλη Βρετανία και έχει προκύψει η ανάγκη σύστασης συνταγματικών δομών για το καινούργιο κράτος που μόλις έχει απελευθερωθεί από την αδυσώπητη μέγγενη του Αγγλικού ζυγού. Είναι η χρονιά που θα αλλάξει τον κόσμο και η έννοια του ανθρώπου θα περιβληθεί επιτέλους, μετά από 2300 χρόνια, τον μανδύα του Δικαίου.
Πρωτεργάτης της σημαντικότερης νίκης της δεύτερης χιλιετίας είναι ο στρατηγός των στρατηγών George Washington του οποίου το μεγαλείο, όπως θα δούμε παρακάτω, δεν εξαντλήθηκε στις στρατιωτικές αρετές του, αλλά πολύ περισσότερο στην πολιτική του αντίληψη που βοηθήθηκε από την ακεραιότητα του χαρακτήρα του.
Κατά την σύγκληση των νικητών, οι συμπατριώτες του Washington του προτείνουν αμέσως να γίνει ο νέος βασιλιάς της Αμερικής. Άλλωστε, στο τέλος του 18ου αιώνα, αυτή η μορφή πολιτεύματος ήταν δεδομένη στην τότε πολιτειακή αντίληψη όσον αφορά το πολίτευμα. Εκείνος προς έκπληξη τόσο των συμπαρισταμένων όσο και της μέχρι σήμερα διεθνούς κοινότητας ΑΡΝΕΙΤΑΙ λέγοντας ότι δεν γίνεται να χρησθεί βασιλεύς μετά από πόλεμο εναντίον βασιλέα, εννοώντας τον Γεώργιο της Αγγλίας.
Και από εδώ φαίνεται η γέννηση της γνήσιας θυγατέρας της Ελλάδος, καθώς ο Στρατηγός των Στρατηγών, απευθύνεται στον Thomas Jefferson, έναν επιφανή αμερικανό πατριώτη, πρωτοσυντάκτη της Διακύρηξης της Ανεξαρτησίας της 4ης Ιουλίου 1776 και τον ρωτά ποιο θα πρέπει να είναι το πολίτευμα του νέου Κράτους που θα δώσει πραγματική ελευθερία και ευημερία στον Λαό της και όχι μόνο σε λίγες δεκάδες οικογενειών όπως γινόταν τότε στην Ευρώπη και όπως συνεχίζεται μέχρι σήμερα τόσο στην Βαλκανική Χερσόνησο, όσο και στο μεγαλύτερο μέρος της Ασιατικής ηπείρου.
Ο Thomas Jefferson απαντά ότι το θέμα της «τέλειας» Πολιτείας που θα ξεχωρίσει στους επόμενους αιώνες το έχει ήδη λύση η Αρχαία Ελλάδα και ειδικότερα ο Αριστοτέλης σε οκτώ σχετικά βιβλία, σύμφωνα με τον οποίο, εξηγεί ο Jefferson, θα πρέπει, μεταξύ άλλων, να υφίστανται τρεις εξουσίες – Νομοθετική, Δικαστική, Εκτελεστική – με απαραίτητη προϋπόθεση να μην εξαρτάται η μία από την άλλη καθώς το αντίθετο θα φέρει εμπλοκές στο Πολίτευμα (είναι ο λεγόμενος «Κοινοβουλευτισμός» όπου το κόμμα της Εκτελεστικής έχει την πλειοψηφία των Βουλευτών στην Βουλή και ο Λαός νομίζει ότι με εκείνους που έχει ψηφίσει θα ελέγξει αυτούς που ασκούν την επί αυτού εξουσία, όταν και οι δύο – Βουλευτές και Υπουργοί – ανήκουν στο ίδιο κόμμα !!! Προσοχή : άλλο ο κοινοβουλευτισμός και άλλο η ύπαρξη κοινοβουλίου)
Το μοντέλο μετά από περίπου 2300 χρόνια που εκτέθηκε πρώτα από τον Αριστοτέλη εφαρμόσθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες και από εκεί ξεκίνησε το φωτεινότερο παράδειγμα ενός πετυχημένου Δημοκρατικού Κράτους στην υδρόγειο, ειδικότερα γνωστό ως “check and balances”, το οποίο μέλει να αντικαταστήσει την αντίληψη της μέχρι τότε Αγγλικής Αυτοκρατορίας η οποία διατήρησε διαφορά κοινωνικών τάξεων και περιορισμένα δικαιώματα.
Μέσα σε λιγότερο από 200 χρόνια το νέο Αμερικανικό κράτος έγινε η παγκόσμια υπερδύναμη με πιστεύω και δόγμα την εξάλειψη της πείνας και των πολέμων καθώς εδραίωσε το δόγμα ότι το χρήμα και η δημόσια εξουσία είναι για όλους φτάνει να το θέλεις. Δεν δίστασε να θυσιάσει τα παιδιά της σε ένοπλες συρράξεις προκειμένου αφενός να περιορίσει το απάνθρωπο και αδηφάγο τέρας του κομμουνισμού που κατάπιε και συνεχίζει να κατασπαράζει εκατομμύρια λαών και έστειλε στην ελεεινή εξαθλίωση άλλα τόσα και αφετέρου να εμποδίσει «βαθιά εξ’ανατολών θρησκευόμενους» που ήθελαν να επιβάλλουν το θρησκευτικό δόγμα τους δια πυρός και σιδήρου και πολλές φορές με πυρηνικά προγράμματα χρησιμοποιούμενα από Κράτη / Έθνη διαπιστωμένων εχθρών του ανθρωπισμού και κάθε, εν γένει, σεβασμού προς τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Σήμερα, το Αριστοτελικό πολιτειακό μοντέλο διδάσκεται λεπτομερώς, μεταξύ πολλών πανεπιστημίων και στο αρτιότερο Πανεπιστήμιο του κόσμου, ήτοι, το γνωστό “Harvard” της Μασαχουσέτης και φωτίζει χιλιάδες φοιτητές από όλη την υφήλιο περί της ορθότητας και του πρέποντος που αφορούν την δομή της πολιτικής εξουσίας.
Το Αριστοτελικό / Αμερικανικό μοντέλο διακυβέρνησης είναι αυτό που δεν θα καλύψει κανένα σκάνδαλο – π.χ. Watergate, Lewinski – λεπτομέρειες των οποίων φτάνουν ακόμα και στον πιο απλό πολίτη.
Είναι ένα μοτίβο Πολιτείας το οποίο μαθαίνει από τα λάθη του και εξελίσσεται συνεχώς με μοναδικό σκοπό την ευμάρεια του Αμερικανού πολίτη αλλά και κάθε πολίτη που θα ήθελε να ευημερήσει με σεβασμό στους νόμους και στους συνανθρώπους του. Είναι εκατοντάδες τα παραδείγματα όπου η Αμερική έσπευσε να λάβει μέριμνα για Αμερικάνους πολίτες οπουδήποτε και αν αυτοί βρίσκονταν. Είναι χρέος του κράτους και αυτό το κράτος κρατάει τις υποσχέσεις του και ως εκ τούτου ο κάθε πολίτης επιστρέφει αυτήν την αγάπη λέγοντας την γνωστή φράση «God bless America» την οποία και εννοεί.
Το κράτος αυτό δεν θα σε κοροϊδέψει. Είναι οι ατσάλινοι θεσμοί αυτοί που σε προστατεύουν και όχι η βούληση και η όρεξη των πολιτειακών οργάνων τα οποία, σε πολλές χώρες ελέγχουν τους Νόμους και τους Θεσμούς. Δεν υπάρχει περίπτωση να ζητήσεις κάτι εγγράφως στην Αμερική και το «χαρτί» σου να μην πάει εκεί όπου θα σου λυθεί το πρόβλημα. Εκεί ο Νόμος και οι Θεσμοί είναι πάνω απ’όλους καθώς «κουμπάροι» και προτάσεις όπως «ξέρεις ποιος είμαι ‘γω;» ΔΕΝ υπάρχουν. Όλοι είναι ίσοι γιατί ΟΛΟΙ είναι κάτω από τους ίδιους Νόμους, οι οποίοι ισχύουν για όλους ανεξαιρέτως. Οι Νόμοι φτιάχνουν το «σύστημα» και όχι το σύστημα τους Νόμους που θα το εξυπηρετεί.
Στην διακυβέρνηση της χώρας καθώς και στις σχέσεις πολίτη – κράτους, προβλήματα φυσικά και υπάρχουν. Ασφαλώς και δεν είναι παράδεισος καθώς αποτελείται από ανθρώπους. Αυτό όμως που πρέπει να αξιολογηθεί είναι το μικρό ποσοστό εμπλοκής του πολιτειακού μηχανισμού, ο τρόπος και ο χρόνος επίλυσης, καθώς η διαπίστωση του προβλήματος από το κράτος και η άμεση επίλυσή του είναι αυτά που χαρακτηρίζουν την Αμερική ως το πιο ευνομούμενο και αρτιότερο κράτος στον κόσμο.
Πολλοί προπαγανδιστές άλλων αποτυχημένων πολιτικών μοντέλων θα πουν για σκάνδαλα και αποτυχημένα οικονομικά μοντέλα. Πέρα από τις μισές αλήθειες που παρουσιάζονται από τους έχοντες διδακτορικά στο mind engineering / thought control, θα αναφέρουμε ενδεικτικά το παράδειγμα της Lieman Brothers που έβαλε όντως σε δοκιμασία κυβέρνηση και δημόσιο βίο στις ΗΠΑ. Κανείς δεν είπε πόσο κράτησε, κανείς δεν είπε πως λύθηκε και βέβαια κανείς δεν είπε ότι οι υπεύθυνοι τιμωρήθηκαν με δεκαετίες κάθειρξης και σήμερα είναι στην φυλακή. Επίσης, κανείς δεν είπε ότι ο Κυβερνήτης που έκανε «τα μαγειρέματα» για την κενούμενη έδρα στο Ιλλινόις μετά την εκλογή Ομπάμα, καθώς και για τις υποθέσεις διαφθοράς όπως στοιχειοθετήθηκαν από τον Εισαγγελέα Patrick Fitzgerald, συνελήφθη από το FBI χωρίς να σκεφτεί κανείς «ποιος ήταν και ποιος δεν ήταν». Προσέβαλες τους θεσμούς;;; η συνέπεια είναι ότι θα έρθεις αντιμέτωπος με τις νομικές συνέπειες “no matter what”.!!
Σήμερα, το πολυτιμότερο παράδειγμα του πολιτισμένου κόσμου όσον αφορά τις σχέσεις Κράτους – Πολίτη όπως ορίζονται από τα δυτικά Συνταγματικά Δίκαια, δέχεται πολλές φορές επιθέσεις που φτάνουν μέχρι το ακατανόητο σύνθημα οργισμένου και επικίνδυνα αμόρφωτου όχλου, «φονιάδες των λαών, Αμερικάνοι». Καλό θα ήταν πριν να υιοθετήσουμε οτιδήποτε, να αποκτήσουμε μια γνώση περί των οποιωνδήποτε γεγονότων και ειδικότερα ποιος είναι αυτός που το λέει και γιατί.
Ποιος είναι αυτός που θα δεχόταν να λέγεται κάτι εναντίον του χωρίς να υπάρχει μια στοιχειώδης διασταύρωση της εκάστοτε φήμης; Ποιος είναι αυτός που θέλει να πάει στο Δικαστήριο χωρίς να ακουστεί η δική του άποψη;;
Για να αναλυθεί η ανατολική προπαγάνδα κατά της γνήσιας θυγατέρας της Ελλάδος που κρατάει ακόμα τα Ελληνικά Ιδεώδη ζωντανά, θα χρειαζόταν χιλιάδες σελίδες συγγραφής καθώς, όπως ευφυολογείται σε ανάπαυλες συνεδρίων ψυχολογίας, όταν η σοβιετική προπαγάνδα είχε διδακτορικό τίτλο, οι άλλες χώρες μάθαιναν ακόμα την προπαίδεια στο δημοτικό. Και λέμε «σοβιετική», καθώς αυτή είναι η μητέρα της προπαγάνδας της θολούρας του «διεθνισμού», αφού έχει καταφέρει ακόμα μέχρι και σήμερα χιλιάδες άνθρωποι – ιδιαίτερα οι απαίδευτοι και αδιάβαστοι νέοι – να πιστεύουν την επανάσταση του κόκκινου Οκτώβρη του 1917 ως την μεγαλύτερη και δημοκρατικότερη επανάσταση που έγινε ποτέ στην παγκόσμια ιστορία, αγνοώντας την σφαγή που έγινε κατά χιλιάδων αντιφρονούντων και βέβαια το μετέπειτα γεγονός ότι η «δημοκρατική κόκκινη επανάσταση» ΔΕΝ επέτρεψε δημοκρατικές, καθολικές, μυστικές και ελεύθερες εκλογές για τα επόμενα 80 χρόνια!!!
Άρα λοιπόν, κάτι πάει λάθος….Θα μπορούσαμε να αποδώσουμε το εξαιρετικά άδικο, άτοπο και σε κάθε περίπτωση βδελυρό και αρρωστημένο σλόγκαν «φονιάδες των λαών αμερικάνοι», με την περίπτωση του Προμηθέα, ο οποίος όταν έδωσε την φωτιά που αποτελούσε το μέσο από την ζωώδη κατάσταση του ανθρώπου προς σε μία έλλογη, έγινε αντικείμενο εκδίκησης και παραδειγματικής τιμωρίας από τους υπόλοιπους θεούς. Έτσι ακριβώς και οι Ηνωμένες Πολιτείες…ΤΟΛΜΗΣΑΝ να διαδώσουν γνώση, αξιοκρατία, έκφραση, αλληλεγγύη, ελευθερία, φως στο σκοτάδι εκδικητικών πολιτικών συστημάτων αλλά και θρησκειών, καθώς και το δικαίωμα που προελέχθη, δηλαδή να διεκδικήσει ο κάθε πολίτης δυνατότητα συμμετοχής σε δημόσια εξουσία, ανεξάρτητα από την καταγωγή του και του «ποιος είναι ο μπαμπάς του», ή σε ποια «κάστα» ανήκει.
Τι άλλο όμως προσέφερε η Αμερική εκτός από την, συγκριτικά, αρτιότερη δομή Πολιτείας;;
Αυτό μπορούμε να το παραθέσουμε ως εξής:
Φανταστείτε, λοιπόν, έναν ηγέτη ανατολικού αντιαμερικανικού, αντι-Δυτικού ολοκληρωτικού καθεστώτος, ο οποίος κουρασμένος από τις εργασίες της ημέρας εισέρχεται στα διαμερίσματά του για να ξεκουραστεί. Ανοίγει την πόρτα και ανάβει τον διακόπτη και ο ηλεκτρισμός του Benjamin Franklin ανάβει με την σειρά του την λάμπα του Thomas Edisson και εγένετο φως στο δωμάτιο του «ηγέτη». Στην συνέχεια, πατάει με τον δείκτη του δεξιού του χεριού το “on” του υπολογιστή του που είναι παιδί του Charles Babbage, προκειμένου να ελέγξει τα mail του, κάνοντας χρήση του διαδικτύου το οποίο ανέπτυξε ο «τρισκατάρατος» Άγγλος Tim Berners Lee μέσω του διαδικτυακού πρωτοκόλλου των Bob Kahn / Vint Cerf. Ανάμεσα στα mail δεν βλέπει κάποιο από τον γιο του και αποφασίζει να κάνει χρήση την συσκευή που εφηύρε ο «καταραμένος» Alexander Graham Bell, οπότε τηλεφωνεί για να μάθει νέα του. Ο γιος του, τού λέει ότι θα σπουδάσει τελικά γεωμετρία καθώς παρατήρησε ότι από τον Ευκλείδη μέχρι σήμερα δεν έχει προστεθεί κάτι νεότερο, ήτοι ο Έλληνας γεωμέτρης «τα έχει πει όλα». Είναι τυχερός, όμως, που θα σπουδάσει γιατί, ως διαβητικός, η ανακάλυψη της ινσουλίνης από τον Frederick Banting, απέτρεψε τον αργό θάνατο που θα επερχόταν όπως σε εκείνους πριν από το 1920. Πάνω από το τηλέφωνο κοσμούν τον τοίχο του έργα του Da Vinci, του Picasso και του Van Gogh.
Είχε έρθει όμως η ώρα να δει αν το «κανάλι του» που ελέγχεται από τον Κομισάριο του κόμματος, θα έλεγε σωστά τις ειδήσεις. Παίρνει το τηλεκοντρόλ που «τόλμησε» να εφεύρει ο Robert Adler και του επιτρέπει να κάθεται ενώ χειρίζεται την προπαγάνδα του, και ανοίγει την έγχρωμη τηλεόραση που δώρισε στην ανθρωπότητα ο Peter Carl Goldmark και αμέσως την συνδέει στον «προτζέκτορα» του Charles Francis Jenkins. Ξεκουμπώνει το φερμουάρ που μας έδωσε ο Whitcomb Judson για να βάλει κάτι ποιο άνετο. Κάτι όμως τον βαραίνει στο στήθος και φωνάζει τον γιατρό του οποίος καταφθάνει αμέσως και εκτελεί μια ακρόαση στήθους του «ηγέτη» με το στηθοσκόπιο του René Laennec. Ο γιατρός ρωτάει αν ο «ηγέτης» έχει πάρει την αντιβίωσή του με πενικιλίνη που από το 1928 ο Alexander Fleming «χωρίς ντροπή», άλλαξε τον ιατρικό ρου της ανθρωπότητας. Ο ηγέτης απαντάει θετικά αλλά υποβοηθάει τον πονοκέφαλό του με το διασημότερο φάρμακο του 20ου αιώνα που εφηύρε ο «ελεεινός» γερμανός επιστήμονας Felix Hoffmann, την γνωστή ασπιρίνη.
Παρακαλάει τώρα τον γιατρό να τον αφήσει μόνο του γιατί έχει να διαβάσει τον αυριανό του λόγο προς τον προλετάριο λαό του, ενώπιον του οποίου θα καταραστεί τον Δυτικό Πολιτισμό και φυσικά τον ισχυρότερο αντιπρόσωπο αυτού, δηλαδή τις Ηνωμένες Πολιτείες, ως φονιάδες των λαών.!!! Ετοιμάζεται να σπείρει σε απανταχού τους προλεταριομπολσεβίκους την αλάνθαστη συνταγή της αέναης διεθνοκουλτουριάρικης προπαγάνδας που φύεται και ευδοκιμεί μόνο σε νόες μειωμένης κοινωνικοηθικής αντιλήψεως.!! Όποιος δεν χειροκροτήσει εκτελείται χωρίς δίκη ή θα «σταδιοδρομήσει» στα γνωστά (δυστυχώς όχι σε όλους) γκούλαγκ!!
Αφήνοντας τον «ηγέτη» μας να ξεκουραστεί, επανερχόμαστε στο θέμα του παρόντος άρθρου του οποίου σκοπός είναι να προβληματίσει και να θέσει μια προτροπή στους αναγνώστες ούτως ώστε σε κάθε «άκουσμα» προτροπών να ρωτούν «ΓΙΑΤΙ».
Η περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών είναι το ασφαλέστερο παράδειγμα προκειμένου κάποιος να συγκρίνει τι είναι αλήθεια και τι ψέματα από αυτά που λέγονται σε παιχνίδια εξουσίας. Δεν υπάρχει συνομωσία στην γνώση…..υπάρχει μόνο η ίδια η γνώση και η θέληση να την κατακτήσεις ή όχι.
Υπάρχει ένα εξαιρετικά μεγάλο ποσοστών κοινωνιών – αν όχι το μεγαλύτερο – το οποίο έχει απόψεις και γνώμη ΧΩΡΙΣ να έχει γνώση.
Ωσαύτως, υπάρχουν πάμπολλοι που χωρίς να έχουν πάει ούτε καν στην Δυτική Ευρώπη (οι περισσότεροι δεν έχουν βγει εκτός Ελλάδος), έχουν άποψη περί της δομής του Αμερικανικού Κράτους και γενικότερα της πολιτικοκοινωνικής του πορείας, σκέψης και ύπαρξης. Είναι εκείνοι που δεν γνωρίζουν πόσα άρθρα έχει το Ελληνικό Σύνταγμα, ή όπως άκουσα τις προάλλες κάποιον να λέει ότι όταν «διάβασε» το Αγγλικό Σύνταγμα «δεν εντυπωσιάστηκε» αγνοώντας ότι Αγγλικό κωδικοποιημένο Σύνταγμα δεν υπάρχει, αφού οι Συνταγματικοί των Άγγλων θεσμοί προκύπτουν από συνθήκες πολιτεύματος και από τις ισχυρές τους παραδώσεις!!
Από την άλλη μεριά, χωρίς να έχουν πάει σε Χώρες που βασίλευσε ή βασιλεύει ακόμα η μάστιγα του μπολσεβικισμού, βλέπουν τον παράδεισο που τους περιγράφουν άλλοι με κιθάρες και όμορφα τραγούδια που ερεθίζουν ενστικτοφόρους λοβούς του εγκεφάλου, εξασφαλίζοντας έτσι την κρίσιμη ακολουθούσα κομματολάγνα μάζα που είναι έτοιμη να επαναστατήσει γενικώς και αορίστως, δωρίζοντας την ίδια της την ελευθερία, όπως έχει ήδη αποδειχθεί, σε μια ολιγαρχία «πεφωτισμένη» που θα τους οδηγήσει σε πολιτικούς παραδείσους, των οποίων η αναζήτηση έχει κοστίσει την ζωή δισεκατομμύρια λαών που πίστεψαν σε αυτούς. Αυτή η ολιγαρχία σε ταξιδεύει με καράβι πάνω στο οποίο οι στιγμές δεν είναι άσχημες…έχει τραγούδια, έχει κιθάρες, έχει ουσίες, έχει πλάκα, έχει αμόρε, έχει απ’όλα εκείνα που αρέσουν σε όλους….κανείς όμως δεν βλέπει το λιμάνι που σε πάει το καράβι του συντρόφου μπολσεβίκου καπετάνιου ….ένα λιμάνι στο οποίο θα κοπεί κάθε προηγούμενη καλοπέραση με τρόπο πέρα από κάθε ανθρώπινη φαντασία!!
Προελέχθη, όμως, ότι η Αμερική είναι η θυγατέρα της μικρής, πια, Ελλάδος. Είναι γεγονός. Η μεγάλη Μητέρα όλων των εποχών πρόλαβε και δώρισε ότι πιο φωτεινό υπάρχει σε όλες τις επιστήμες, θεωρητικές και θετικές, και φαίνεται ότι ο Μεγαλοδύναμος έκανε το θαύμα Του. Τους χρυσούς σπόρους των Ελλήνων Φιλοσόφων, των Στρατηγών, των Βασιλέων, τούς πήρε η Αμερική και τους έσπειρε αφενός με σύνεση και ευγνωμοσύνη σε κάθε Πολιτεία της, ενώ, αφετέρου, τους διαθέτει ελεύθερα σε όποιον θέλει να ευημερήσει.
Δεν είναι ψέμα ότι η Αμερική δεν ξεχνάει και δεν «πουλάει» τους συμμάχους της. Μεγαλύτερη όμως αλήθεια είναι ότι η Αμερική ΔΕΝ ξεχνάει την Μητέρα της που κείται σε μια άκρη της Βαλκανικής χερσονήσου ταλαιπωρημένη από τους Οθωμανούς και κάθε είδους νεότερης διεθνιστικής ιδεολογίας και ανατολίτικης θρησκοληψίας. Οι Έλληνες δεν πρέπει να ξεχνούν την πολύτιμη βοήθεια μετά τον πόλεμο, ο οποίος έληξε το 1949 για την Ελλάδα, όπου η Χώρα επανιδρύθηκε με την Αμερικανική βοήθεια. Δεν ξεχνάμε ούτε το πρόσφατο «νεύμα» του νυν Αμερικανού προέδρου σε γνωστή Καγκελάριο να σταματήσει αυτή να «κλωτσάει τα σπιρούνια στα πλευρά της Μητέρας Χώρας».
Συναφώς όμως των ανωτέρω, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες προστατεύουν αυτό που δίνουν απλόχερα….Ναι….Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα διστάσουν ακόμα και να ασκήσουν την διπλωματική επιρροή τους ή ακόμα και την τεράστια στρατιωτική ισχύ τους για να τιμωρήσουν ή να «ανακατευθούν» όπου υπάρχει αδικία και καταπάτηση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ο Ιατρός για να φτάσει και να ξεριζώσει τον καλά κρυμμένο καρκινικό όγκο πρέπει να κόψει βαθιά τον θώρακα και την κοιλία του ασθενούς προκειμένου αυτός να σωθεί. Θα έρθει όμως με επιστημονική φαυλότητα και «συμπόνια» ο θολοκουλτουριάρης διεθνιστής για να πείσει τον πατέρα του οποίου το παιδί σώθηκε, να κάνει μήνυση στον γιατρό που το έσωσε επειδή του έβαλε μάσκα και το άφησε αναίσθητο και μετά το έκοψε με το νυστέρι.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα «ανακατευθούν» ποτέ στην αυτοδιάθεση των Λαών την οποία υποστηρίζουν αποδεδειγμένα εδώ και δεκαετίες. Δεν θα ανακατευθούν στο ποια μορφή πολιτεύματος (προεδρικό, ημιπροεδρικό, προεδρευόμενο, με ή άνευ κοινοβουλευτισμό κλπ) εφαρμόζεται από ελεύθερα Κράτη. Αν, όμως, αυτά τα Κράτη αποφασίσουν φυλακίσεις αντιφρονούντων, υλοποίηση πυρηνικών προγραμμάτων στο όνομα του Αλλάχ, εξάπλωση ολοκληρωτικών καθεστώτων και γενικότερα ενάντια σε Ανθρώπινα Δικαιώματα όπως, τουλάχιστον, τα αντιλαμβάνονται τα Ηνωμένα Έθνη, τότε ουδείς πρέπει να μείνει άπραγος και αμέτοχος και δη η Αμερική, η οποία έχει τα μέσα για την επαναφορά στην νομιμότητα και στην ομαλότητα.
Είναι πλέον ανάγκη, όλες οι περίεργες αντιλήψεις μας τις οποίες υιοθετήσαμε τις τελευταίες δεκαετίες με εμμονή σε μουσική υπόκρουση κυβερνήσεων του Βουνού, πρέπει να τελειώσουν και να περάσουμε σε μια ώριμη κοινωνικοηθική / πολιτική αντίληψη. Πρέπει να λάβει τέλος αυτή η διεθνιστική ηγεμονία η οποία αποδοκιμάζει κάθε δολοφονία – φοιτητών και μη – εκτός αν αυτή έχει γίνει από τον «δημοκρατικό κόκκινο στρατό», όπως, για παράδειγμα το αιματοκύλισμα στην Πράγα, ή το κρέμασμα του πρωθυπουργού Imre Nagy της Ουγγαρίας το 1958, μετά από «μυστική δίκη!!» των Σοβιετικών. Ο Ούγγρος πρωθυπουργός θάφτηκε με το πρόσωπο στο έδαφος και δεμένος πισθάγκωνα.
Ελλάδα σήμερα……Η Μητέρα του ισχυρότερου και πολιτικοκοινωνικά αρτιότερου κράτους στον κόσμο νοσεί. Ας μην δαγκώνουμε το χέρι της γνήσιας θυγατέρας του Ελληνικού Πολιτισμού και ας χρησιμοποιήσουμε επιτέλους την κοινή Αριστοτελική λογική μέρος της οποίας είναι η εφαρμογή στην ζωή μας της ερώτησης «ποιος και γιατί». Η Αμερική, αντίθετα με σκοτεινά και συνωμοτικά κινήματα, θεωρεί ότι ο «Ήλιος είναι για όλους» και εμείς, ως πολιτισμένος Δυτικός κόσμος, θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ό,τι καλύτερο διαθέτουμε στην φαρέτρα μας για την διατήρηση των πανανθρώπινων αξιών, όπως αυτές γεννήθηκαν εδώ, διασπάρθηκαν στην Ευρώπη και υλοποιήθηκαν, με την Αμερικανική Επανάσταση, στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, προκειμένου να αντικατασταθεί μια προηγούμενη Αυτοκρατορία του «διαίρει και βασίλευε», με μια νέα «τάξη πραγμάτων», έννοια η οποία έχει εσκεμμένα και προπαγανδιστικά μεταφρασθεί δυσμενώς από όλους αυτούς που θέλουν να κρατήσουν τα προσωπικά τους συμφέροντα και προνόμια εις βάρος του απλού πολίτη.
