Αυτοκτονίες στο στράτευμα: Ένας στρατιωτικός γράφει τις αλήθειες που δεν “βλέπουμε”

Οι αυτοκτονίες των στρατιωτικών σόκαραν, αλλά είναι αμφίβολο αν άλλαξαν στο παραμικρό νοοτροπίες και αντιλήψεις που δυστυχώς δεν βοηθούν στην πρόληψη αυτού του φαινομένου.

Ο Α/ΓΕΕΘΑ με σήμα του προς τους διοικητές δίνει κάποιες κατευθύνσεις, αλλά μ΄ ένα σήμα δεν λύνεται το πρόβλημα. Ένας στρατιωτικός-αναγνώστης του Militaire με λίγες λέξεις λέει πολλές αλήθειες και ανοίγει πολλά θέματα που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν.

Γράφει:

“Καλά είναι αυτά πού γράφονται για να βγαίνουν προς τα έξω, αυτά σε θεωρητικό επίπεδο (ιδανικό).
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Η αλήθεια είναι πιο σκληρή. Καμία κυβέρνηση δεν έχει σε υπόληψη το στρατιωτικό προσωπικό βλέπε Ε. Βενιζέλο, αυθάδης, εγωιστής, και ξερόλας με κορυφαίο το γεγονός πού έλαβε χώρα στο Ν.Σ., τόνισε σε ομιλία του στο κινηματοθέατρο οτι δεν θέλει να μιλήσει κάποιος άλλος πλην από αυτόν και να αποχωρήσει.
Μπροστά σε πολιτικό και στρατιωτικό προσωπικό.
Οι μισθοί των στρατιωτικών ήταν και είναι μέτριοι. Η μέριμνα προσωπικού μέτρια. Και να μην ξεχνάμε τα δάνεια πού έχουν πάρει από τις Τράπεζες για ένα διαμέρισμα, συν αυτά που ζούμε έως σήμερα, είναι αρκετά εν μέρη για να διαταραχθεί η ψυχική ηρεμία ενός ατόμου.
Επίσης πρέπει να αναλογιστούμε πόσοι αξιωματικοί γνωρίζουν τα προβλήματα τού προσωπικού τους; είναι σε θέση να τα επιλύσουν ή αδυνατούν; πώς βλέπουν τον κατώτερο σε βαθμό; με σέβας ή με αίσθημα υπεροψίας; είναι αρκετά εγωιστές; ή είναι συγκαταβατικοί;
Διότι εκτός από το διοικητικό και τεχνικό κομμάτι μίας διοίκησης πρωτεύων είναι η υγεία τού προσωπικού, η κατανόηση, και η επίλυση τού προβλήματος πού βασανίζει τον παθόντα.
Επίσης αυτό πού λείπει από τα Π.Πλοία είναι οι ψυχολόγοι, οι οποίοι μπορούν να βοηθήσουν τόσο το πλήρωμα στα προβλήματα όσο και το διοικητικό προσωπικό να καταλάβει τον τρόπο σκέψεως, χειρισμού.
Δυστυχώς μερικοί δεν έχουν την καλή διάθεση να ομιλούν με το προσωπικό ώστε να έχουν μία εικόνα των πραγμάτων, με αποτέλεσμα την έκπληξη τους στο άκουσμα μίας δυσάρεστης κατάστασης.
Το αυτό ισχύει και για τους αξιωματικούς. Πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν ότι κάποιοι άνθρωποι δεν εξωτερικεύουν το πρόβλημά τους, κλείνονται εσωτερικά, αλλάζει η συμπεριφορά τους κ.ά.
Αυτά τα λίγα με την ελπίδα ότι κάποιος θα ενδιαφερθεί, και σημαντικό επίσης είναι να μην φοβόμαστε είτε τον γραπτό λόγο, είτε τον προφορικό λόγο. Είναι υγεία του νου. “Έρρωσθε”.