Υποστηριξε το militaire
Breaking News Αμυντική Βιομηχανία Άποψη
02/01/2017 | 06:45 (ενημερώθηκε 7 έτη πριν)
Militaire News

Αμυντική Βιομηχανία 2017: Τα ψέμματα τελείωσαν και για το κράτος και για τους ιδιώτες

Αμυντική Βιομηχανία 2017: Τα ψέμματα τελείωσαν και για το κράτος και για τους ιδιώτες

Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ

Για την πονεμένη ιστορία της αμυντικής βιομηχανίας στην Ελλάδα, μπορούμε να μιλάμε μέρες. Τα εγκλήματα που έγιναν στην κρατική αμυντική βιομηχανία τα τελευταία τριάντα χρόνια είναι τόσα πολλά που θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο βιβλίων. Η μεθοδική απαξίωση των τεράστιων δυνατοτήτων που είχε ο κλάδος της κρατικής αμυντικής βιομηχανίας δεν ήταν τυχαία. Όσο βούλιαζε τόσο γινόταν πιο εύκολες οι προμήθειες ακόμη και απλούστατων υλικών και οπλικών συστημάτων από το εξωτερικό. Κάτι που βόλευε και τους έξω και τους μέσα επιτήδειους…Η αμυντική βιομηχανία αποτέλεσε για δεκαετίες ένα τεράστιο …πάρκινγκ που ΠΑΣΟΚ και ΝΔ “πάρκαραν” ψηφοφόρους. Η απαξίωση χρόνο με το χρόνο γινόταν όλο και μεγαλύτερη και κάπως έτσι φθάσαμε στο σημερινό σημείο μηδέν. Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία και Ναυπηγεία να βρίσκονται μεταξύ…ζωής και θανάτου.

Και για τις τρεις επιχειρήσεις υπάρχουν δυνατότητες και ευκαιρίες. Αλλά χρειάζεται αποφασιστικότητα και ταχύτητα υλοποίησης των αποφάσεων. Απ’ αυτό πάσχει η σημερινή κυβέρνηση. Για τα ΕΑΣ καθυστέρησε πολύ να δώσει απλές λύσεις που λύνουν τα χέρια της διοίκησης. Για την ΕΑΒ που βοηθήθηκε με κάθε τρόπο επίσης υπάρχουν θέματα που άργησαν να επιλυθούν. Αν προσθέσουμε και τα “κοράκια” που κατά καιρούς ίπτανται στη Τανάγρα καταλαβαίνουμε γιατί η εταιρεία, ακόμη και με τα συμβολαια που έχει πάρει και τα ΄χουμε πληρώσει ακριβά, “φλερτάρει” διαρκώς με την είσοδό της στο υπερταμείο. Όσο για τα Ναυπηγεία; Κρέμονται από μια κλωστή. Υπάρχουν υπεύθυνοι γι΄ αυτό. Οι ευθύνες πάνε πολλά χρόνια πίσω. Ουδείς έχει κληθεί να δώσει εξηγήσεις.

Αυτά για την κρατική βιομηχανία η τύχη της οποίας νομίζουμε ότι θα κριθεί το πολύ μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2017. Στενεύουν τα περιθώρια.

Υπάρχει και η ιδιωτική αμυντική βιομηχανία. Για την οποία πρέπει να γίνει μεγάλη κουβέντα.

Πρώτα απ΄ όλα θα πρέπει επιτέλους να γίνει  ξεκαθάρισμα για να αποφασίσουμε ποιες εταιρείες μπορούν πράγματι να ονομάζονται αμυντικές βιομηχανίες. Έχουμε την αίσθηση ότι οι εταιρείες που πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις δεν είναι πάνω από τέσσερις. Αναφερόμαστε σε εταιρείες που μπορούν να σχεδιάσουν και να παράξουν προϊόντα. Που έχουν τεχνολογία. Εταιρείες που έχουν πελατεία στο εξωτερικό και πουλάνε αυτά που σχεδιάζουν και παράγουν.

Όλες οι άλλες που συμπληρώνουν τις ιλουστρασιόν εκδόσεις-αφιερώματα για την ελληνική αμυντική βιομηχανία μπορεί να είναι αξιοπρεπέστατες εταιρείες σ΄ αυτό που κάνουν, μπορεί να φτιάχνουν άριστα βίδες, παξιμάδια και αναλώσιμα, αλλά αμυντικές βιομηχανίες δεν τις λες. Δεν θ΄ αναφερθούμε στους “αεριτζήδες” που δηλώνουν ότι μπορούν να έχουν συνεργασία ακόμη και …με τη NASA, κι ας μην έχουν καν …εγκαταστάσεις. Ανάξιοι λόγου αν και κάποιους τους πληρώσαμε ακριβά.

Ποιο είναι το πρόβλημα μ΄  όλο αυτό το “μωσαϊκό” των ιδιωτικών αμυντικών βιομηχανιών από το οποίο όπως είπαμε ελάχιστες δικαιολογούν το τίτλο τους; Ότι οι υποψήφιοι προς …σωτηρία πληθαίνουν και ο πραγματικός στόχος χάνεται. Ο στόχος δεν μπορεί να ΄ναι άλλος από την ανάπτυξη έστω λίγων αλλά δυνατών βιομηχανιών που θα βοηθηθούν μεν από το κράτος αλλά θα φροντίσουν και οι ίδιες να επενδύσουν στην έρευνα, την τεχνολογία και την ανάπτυξη προϊόντων. Η κρατική βοήθεια -στην οποία θα επανέλθουμε- δεν σημαίνει ότι πρέπει να ΄ναι χρηματική. Η σύνδεση των βιομηχανιών με την πανεπιστημιακή κοινότητα σε επίπεδο έρευνας και το “σπρώξιμό” τους στο εξωτερικό μέσω του ΥΠΕΘΑ, είναι σημαντική βοήθεια. Το πρώτο παραμένει στα λόγια. Το δεύτερο το ΄χει καθιερώσει ο ΥΕΘΑ Πάνος Καμμένος. Όπου κι αν ταξίδεψε στο εξωτερικό συνοδευόταν από Έλληνες επιχειρηματίες. Είναι η πρώτη φορά που συμβαινει και καλό θα ΄ναι να συνεχιστεί σε μονιμη βάση από δω και πέρα, ανεξάρτητα κυβέρνησης και ΥΕΘΑ. Θα προσθέταμε ότι θα πρέπει και οι Ακόλουθοι σ΄ όλες τις πρεσβείες μας να αρχίσουν να λειτουργούν και ως “αντιπρόσωποι” των ελληνικών εταιρειών.

Όλα τ΄ άλλα θα πρέπει να τα ρυθμίσει η αγορά, όπως συνηθίζεται να ακούγεται τελευταία για πολλά θέματα. Το κράτος δεν μπορεί να σώζει ιδιώτες  που είτε δεν μπορούν, είτε δεν θέλουν να βάλουν το χέρι στη τσέπη. Για να εξηγούμαστε: δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο ελληνικές εταιρείες που ανέλαβαν δουλειές για εξοπλιστικά προγράμματα των ΕΔ να κατέθεσαν προσφορές που έκαναν τη δουλειά πολύ, πολύ ακριβότερη και τους ξένους να …γελάνε! Με απλά λόγια υπήρξαν προγράμματα εξοπλιστικά τα οποία αν είχαν γίνει στο εξ  ολοκλήρου στο εξωτερικό θα μας είχαν έρθει πολύ φθηνότερα. Αλλά για να έχουν δουλειές ελληνικές εταιρείες επιμέναμε να γίνουν εδώ. Μόνο που κάποιοι ιδιώτες έχουν μπερδέψει το κέρδος -που είναι απολύτως θεμιτό- με το υπερκέρδος. Την δε ανάπτυξή τους δεν την έχουν συνδέσει με τις επενδύσεις στην εταιρεία τους για να την πάνε μπροστά, αλλά με την κατασκευή ενός ακόμη εξοχικού ή την απόκτηση ενός ακόμη σκάφους. Το …προαιώνιο επιχείρημα κάποιων Ελλήνων επιχειρηματιών που λένε διαρκώς …δεν βγαίνω, αυτό σημαίνει!

Συνεπώς για να επανέλθουμε στην κρατική βοήθεια, αυτή πρέπει να έχει αυστηρούς κανόνες και κριτήρια στην επιλογή των εταιρειών που θα την έχουν.

Ας αποφασίσουμε τι θέλουμε: θέλουμε αμυντική βιομηχανία με προοπτική και δυνατότητες ή όχι; Θέλουμε να ΄χουμε εταιρείες που θα είναι πραγματικά αμυντικές βιομηχανίες ή θα αρκεστούμε στις ταμπέλες;

Το 2017 θα είναι μια πολύ κρίσιμη χρονιά για την αμυντική βιομηχανία. Για την κρατική αυτό το ξέραμε. Ώρα να επιλυθούν όμως κι όλες οι παθογένειες της ιδιωτικής που δεν πάει πίσω σε προβλήματα. Το χειρότερο είναι δε ότι προσπαθεί να τα λύσει αναμένοντας το κράτος να τη σώσει.

Συμπέρασμα που θα πρέπει να το καταλάβουν όλοι: τα ψέμματα τελείωσαν.

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο Facebook Twitter LinkedIn Email Pinterest
booksandtoys

Δείτε επίσης