Ένας Αξιωματικός του ΠΝ τιμά τους ήρωες του Βασίλισσα Όλγα μ΄ ένα ποίημα!

Στις 10:00 το πρωί της Κυριακής 26 Σεπτεμβρίου 1943, οι σειρήνες ήχησαν στον όρμο Λακί της Λέρου. Γερμανική επιδρομή από 40 stukas επιτέθηκαν στα αγκυροβολημένα πλοία. Τελικά το Β. ΟΛΓΑ βυθίστηκε, μετά από ηρωϊκή μάχη του πληρώματός του με τα γερμανικά αεροπλάνα. Απωλέσθηκαν ο κυβερνήτης, πλωτάρχης Γ. Μπλέσσας ΒΠΝ, 6 αξιωματικοί, 65 υπαξιωματικοί και ναύτες.

Πολλά χρόνια μετά, την άνοιξη του 2004, ένας αξιωματικός του ΠΝ έκανε βάρδια στην ΤΠΚ ΜΠΛΕΣΣΑΣ. Μελετώντας  το Βιβλίο Μάχης του Πλοίου, εντός του οποίου υπήρχαν φυλλίδες με το ιστορικό και την δράση του Ήρωα από τον οποίο πήρε το όνομά της η Ελληνική Πυραυλάκατος, έγραψε ένα ποίημα για του ήρωες του Βαίλισσα Όλγα και τον Κυβερνήτη Μπλέσσα,  που  πολυβολούσε ο ίδιος με τα πυροβόλα του πλοίου του καταρρίπτοντας τα επιτιθέμενα Γερμανικά Στούκας.

Ο Ανθυποπλοίαρχος (Ε) Γιώργος Αλεξανδράκης μας εμπιστεύθηκε εκείνο το ποιήμα για την σημερινή επέτειο της βύθισης του Βασίλισσα Όλγα:

ΗΡΩΩΝ ΜΝΗΜΕΣ – 26 Σεπτεμβρίου 1943

Του Ανθχου (Ε) Γεωργίου Αλεξανδράκη Π.Ν.

Στου χρόνου τα γυρίσματα στων χρόνων τις ημέρες

έζησαν άντρες Ναυτικοί μαζί με τις φοβέρες.

Φοβέρες υπεράνθρωπες που ανθρώπου νους δεν βάζει

μα κι αν ακόμα τις σκεφτείς να κλάψεις σ’αναγκάζει.

Δεν θα μιλήσω για παλιούς για χιλιοπαινεμένους

για έναν πιο πρόσφατο θα πω κι αυτός στους δοξασμένους.

Ένδοξος ήταν μαχητής σε σθένος σαν ατσάλι

όργωσε την Μεσόγειο με δάφνες στο κεφάλι.

Σε πλοίο μας πολεμικό μάχιμος Κυβερνήτης

ήταν για πλοία εχθρικά ο φόβος και ο πνίχτης.

Τιμήθηκε πολλές φορές εντός και εκτός της Χώρας,

μα με σεμνότητα έλεγε… «δεν είν’αυτά της ώρας».

Πλωτάρχης στα γαλόνια του και τ’όνομά του Μπλέσσας,

και παρομοίωση ήρωα…ίδιος ο Παπαφλέσσας.

Με την «Βασίλισσα Όλγα» του το έθνος ψηλά κρατούσε

για της Ελλάδας τα παιδιά την λευτεριά ζητούσε.

Έσκιζ’ ο Μπλέσσας θεϊκά των θαλασσών τον δρόμο,

κι έσπερνε «η Βασίλισσα» στους Γερμανούς τον τρόμο.

Καλό σκαρί η «Βασίλισσα» κι ο Μπλέσσας δίχως άλλο,

την έκανε στα χέρια του όπλο πολύ μεγάλο.

Πλοίο που σκόρπιζε παντού όλεθρο και φοβέρα,

καθώς σε κάθ’ επίθεση φωνάζαν όλοι «αέρα».

Σαν τέλειωνε ο πόλεμος και μάχες δεν μαινόταν,

ο Μπλέσσας κι η «Βασίλισσα» στην Λέρο αναπαυόταν.

Μα ο εχθρός ξεδιάντροπος και με αφρούς στο στόμα,

στου πλοίου επιτέθηκε το κουρασμένο σώμα.

Και γέμισε ο ουρανός μολύνθηκ’ ο αέρας,

μ’αεροπλάνα εχθρικά μιάσματα χολέρας.

Ο Γερμανός ελύσαξε με μίσος  εβρυχήθη

με μιας προς την «Βασίλισσα» χωρίς ντροπή εχύθη.

Ο Κυβερνήτης βλέποντας το πλοίο λαβωμένο

εθέριεψε το στήθος του, το βλέμμα μανιασμένο.

Στα όπλα της Βασίλισσας χίμηξε  με μανία

κι έκανε με τον Θεό εκεί μια συμφωνία.

«Πριν να με πάρεις Παναγιά να έρθω  εκεί πάνω

για την Πατρίδα άσε με πενήντα να ξεκάνω».

Κι ο Μπλέσσας επολέμησε σαν ήρωας αρχαίος

που μόνο απ’τις περιγραφές σε διαπερνά ένα δέος.

Αγγίζοντας η Παναγιά του πλοίου κάθε κάνη

τον Κυβερνήτη άφησε δεκάδες να ξεκάνει

Όμως για τέτοιους ήρωες είναι προς όφελός τους

αυτό που δίνει ο Θεός κατά τον θάνατό τους.

Ο ήρωας δεν ξεψυχά σαν λύχνος που θα σβήσει,

θέτει ψυχή μα και καρδιά στο πλοίο που θ’αφήσει.

Κι αφού αγαπούσε ο Θεός τον Μπλέσσα και το πλοίο,

με θάνατο ηρωικό ξεψύχησαν κι οι δύο….!!!!

•Ο Γεώργιος Αλεξανδράκης, είναι Αξιωματικός του Π.Ν. και Επιτελής της Εθνικής μας Ασφάλειας  του ΓΕΕΘΑ. Πτυχιούχος Νομικής  Αθηνών, Αριστούχος του Defense Language Institute της Αμερικής, Αριστούχος της Φιλοσοφικής Αθηνών, με Μεταπτυχιακές Σπουδές στο Ευρωπαϊκό και Διεθνές Δίκαιο. Ιδρυτικό μέλος της European Law Masters Alumni Association