Το “κοστούμι” του εκσυγχρονισμού των F-16 πολύ “στενό” για να χωρέσει τις ανάγκες της ΠΑ και τις απαιτήσεις των ΗΠΑ

Ο ενθουσιασμός για την απόφαση εκσυγχρονισμού των F-16 έχει μετατραπεί σε πραγματικό πονοκέφαλο που δεν αντιμετωπίζεται προς το παρόν με κανενός είδος παυσίπονο!

Η ΠΑ θέλει πάση θυσία τον εκσυγχρονισμό για επιχειρησιακούς λόγους και δεν χρειάζεται να εξηγηθεί τίποτα περισσότερο γι΄ αυτό. Από το 2007 το ζητά και οι κυβερνήσεις “σφύριζαν αδιάφορα”.

Η κυβέρνηση θέλει να προχωρήσει το πρόγραμμα και για λόγους πολιτικούς ή αν προτιμάτε για λόγους που έχουν να κάνουν με τη γνωστή -και αναποτελεσματική θα πούμε-  “εξοπλιστική διπλωματία”. Με απλά λόγια δεν θέλουν να “χαλάσει” ένα πρόγραμμα που ανακοινώθηκε μπροστά στις κάμερες από τον Τραμπ και τον Τσίπρα.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι το “κοστούμι” που εμείς μπορούμε να “ράψουμε” με τα χρήματα που διαθέτουμε δεν χωράει με τίποτα τις οικονομικές απαιτήσεις των Αμερικανών! Γι΄ αυτό και το ΄χουμε ρίξει στη “μεταποίηση” η οποία μέχρι στιγμής όμως δεν έχει αποτέλεσμα…

Στη σύσκεψη που έγινε πριν από μερικές ημέρες στο ΥΠΕΘΑ ο προβληματισμός ήταν πάρα πολύ μεγάλος. Η συζήτηση έφθασε ακόμη και σε “ακραία” σενάρια, όπως για παράδειγμα να εκσυγχρονιστούν μόνο τα 38 αεροσκάφη που έχουν απομείνει από την αγορά της κυβέρνησης Κων.Μητσοτάκη στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Τα αεροσκάφη αυτά σίγουρα πρέπει να εκσυγχρονιστούν,γιατί διαφορετικά απαξιώνονται, αλλά δεν μπορεί να μιλάμε για εκσυγχρονισμό της ΠΑ με μόνο 38 αεροσκάφη! Υπενθυμίζουμε πως το σχέδιο αναβάθμισης έκανε λόγο για 123 F-16 που έπρεπε να εκσυγχρονιστούν. Μόλις άρχισαν οι προσθέσεις και οι αφαιρέσεις, “πέσαμε” αρχικά στα 93 και τελικά φθάσαμε στα 85 από τα οποία τα 30 ήταν τα αεροσκάφη που είχαν αγοραστεί το 2005 και άρχισαν να έρχονται στην Ελλάδα ,μετά από το 2007. Αεροσκάφη που δεν χρειάζονται επί της ουσίας εκσυγχρονισμό. Ωστόσο αυτό το “πακέτο” εκσυγχρονισμού που προέβλεπε αναβάθμιση των F-16 που αγοράστηκαν επί Σημίτη και Καραμανλή ήταν το φθηνότερο.

Παρόλα αυτά το κόστος παραμένει ψηλά για τα δικά μας δεδομένα, ξεπερνώντας το 1,1 δις ευρώ που έχει θέσει ως οροφή η ελληνική κυβέρνηση. Επιπλέον υπάρχει και το πρόβλημα της προκαταβολής του 1 δις που πρέπει να πληρωθεί μέχρι το 2020.

Με αυτά τα δεδομένα άπαντες προσπαθούν να βρουν διέξοδο στο αδιέξοδο,κάτι διόλου εύκολο. Αν μειωθεί κι άλλο ο αριθμός των αεροσκαφών που θα εκσυγχρονίσουμε,τότε το κέρδος για τη ΠΑ θα ΄ναι πολύ μικρό και το κόστος πολύ μεγάλο. Τόσο που θα πρέπει κάποιος να απαντήσει,γιατί δεν εξετάζεται το ενδεχόμενο αγοράς νέων αεροσκαφών.

Δεν πρέπει να περνά απαρατήρητη πλέον και η άποψη που εκφράζεται από κύκλους της ΠΑ ,σύμφωνα με την οποία θα ήταν ίσως προτιμότερο να υπάρξει σχεδιασμός για ανβάθμιση και ενίσχυση της αεράμυνας της χώρας σε συνδυασμό με ένα “τεχνολογικό λίφτινγκ” των F-16  που θα ΄χει να κάνει “με την διαλειτουργικότητα όλου του στόλου των F-16”.

Σ΄ αυτό το κλίμα και μ΄ αυτά τα δεδομένα είναι μάλλον απίθανο να επιτευχθεί ο στόχος να έχει “κλείσει συμφωνία” μέχρι το τέλος Ιανουαρίου. Υπενθυμίζουμε ότι ο πρώτος στόχος ήταν να έχει τελειώσει το θέμα στις 31 Δεκεμβρίου.