Ο Κοτζιάς βάζει τέλος στο “η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτα” και στην “τουρκοφοβία”;

Σ΄ όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης ένα ήταν το δόγμα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής: η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτα. Κι αυτό παραμένει σε ισχύ σ΄ ότι έχει να κάνει με τις όποιες εδαφικές διεκδικήσεις. Ωστόσο χθες ο ΥΠΕΞ Νίκος Κοτζιάς για πρώτη φορά στα 43 χρόνια της μεταπολίτευσης έβαλε μια τελεία σ΄ αυτή τη πολιτική. Αν θα ΄ναι άνω ή τελική θα το δούμε σύντομα.

Ο κ.Κοτζιάς απαντώντας στις δηλώσεις του Τούρκου πρωθυπουργού αλλά και του αρχηγού της τουρκικής αντιπολίτευσης περί ελληνικής κατάληψης βραχονησίδων, προειδοποίησε την Τουρκία πως η θεωρία των γκρίζων ζωνών που έχει υιοθετήσει μπορεί να την οδηγήσει σε πολύ άσχημη θέση. Ακόμη και με το να χάσει εκείνη βραχονησίδες!

Όχι ο ΥΠΕΞ δεν απείλησε με πόλεμο. Δεν απείλησε με εισβολή και στρατιωτική δράση. Χρησιμοποίησε σκληρή μεν αλλά διπλωματική γλώσσα και επικαλέστηκε ξανά τη διπλωματία για να υποστηρίξει την άποψή του. Είπε πως τα κριτήρια που οι ίδιοι οι Τούρκοι θέτουν για την θεωρία των γκρίζων ζωνών μπορεί να τους οδηγήσει σε απώλεια δικών τους βραχονησίδων! Τόσο απλά και ξεκάθαρα…

Αν η χθεσινή δήλωση Κοτζιά αποτελεί το τέλος της διαρκώς αμυντικής ελληνικής διπλωματίας και την έναρξη μιας νέας περιόδου σύντομα θα αποκαλυφθεί.

Είναι απολύτως βέβαιο ότι η ελληνική θέση που έλεγε “δεν διεκδικώ τίποτα” δεν οδήγησε πουθενά. Η Ελλάδα μπορούσε και όφειλε να διεκδικεί και να απαιτεί. Την προστασία και τη διαφύλαξη των δικαιωμάτων των ελληνικών μειονοτήτων. Την ελεύθερη άσκηση των θρησκευτικών τους δικαιωμάτων. Να ζητήσει την αποκατάσταση και αποδοχή της ιστορικής αλήθειας από την πλευρά των Τούρκων.

Γενιές και γενιές μεγαλώσαμε με την “τουρκοφοβία” της ελληνικής πολιτικής ελίτ να μας επιβάλει σιωπή κάθε φορά που αναρωτιόμασταν ,γιατί εμείς δεν μιλάμε,δεν ζητάμε,δεν απαιτούμε. Αποτέλεσμα η Τουρκία να αποθρασύνεται και στο εσωτερικό της χώρας η ακροδεξιά να “κάνει πάρτυ” με το “προνόμιο” που της παραχώρησαν τα πολιτικά τζάκια της χώρας να ασχολείται μ΄ αυτά τα θέματα!

Η λογική του παραλόγου έλεγε ότι δεν πρέπει να μιλάμε,να συζητάμε,να απαιτούμε για “να μην νευριάσει η Τουρκία”! Να μην …αγριέψει! Κανείς ποτέ απ΄ αυτή τη πολιτική ελίτ δεν “διάβασε” τις τουρκικές αντιδράσεις όταν σε τυχαία γεγονότα στο Αιγαίο, η Άγκυρα “λούφαξε”. Ποτέ αυτή η πολιτική ελίτ δεν σκέφθηκε ότι εμείς, μέλος της ΕΕ είχαμε περιθώρια να πιέσουμε και να ζητήσουμε από την άτακτη Τουρκία να συμμορφωθεί με όσα το ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο προβλέπει. Αντιθέτως απ΄ αυτή τη λογική του παραλόγου φθάσαμε να βρεθούμε…κατηγορούμενοι από τους καθοδηγούμενους από το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής! Κι όσο δεν μιλάγαμε,δεν ζητούσαμε,δεν απαιτούσαμε τόσο η Τουρκία τράβαγε το σχοινί.

Ο Κοτζιάς έχει δείξει ως ΥΠΕΞ ότι δεν μιλά τυχαία. Ελπίζουμε ότι ισχύει και αυτή τη φορά.