Υποστηριξε το militaire
Breaking News Άποψη ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ
23/02/2017 | 06:44 (ενημερώθηκε 2 έτη πριν)
Militaire News

Ο επαναπατρισμός του χρυσού της Γερμανίας θα ακυρώσει τη Γιάλτα;

Ο επαναπατρισμός του χρυσού της Γερμανίας θα ακυρώσει τη Γιάλτα;

Γράφει ο Πολυδεύκης

Η γερμανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα (BUNDESBANK) μετέφερε σημαντικό μέρος των γερμανικών αποθεμάτων χρυσού, από τις ΗΠΑ στη Φρανκφούρτη, τρία χρόνια νωρίτερα από το προγραμματισμένο. Αν και δεν έχουν ανακοινωθεί τα αίτια αυτής της απόφασης δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο η «BUNDESBANK» να προετοιμάζεται για μία νέα οικονομική κρίση.

Συνολικά μεταφέρθηκαν το περασμένο έτος στα χρηματοκιβώτια της Φρανκφούρτης, 111 τόνοι γερμανικού χρυσού από τη Ν. Υόρκη και άλλοι 105 τόνοι από το Παρίσι, ενώ αναμένεται πως θα έχει ολοκληρωθεί η μεταφορά των γερμανικών αποθεμάτων από το Παρίσι εντός του 2017, νωρίτερα από ότι ήταν προγραμματισμένο.

Ενδιαφέρον δημιουργεί ωστόσο το γεγονός ότι η «BUNDESBANK», δε δείχνει τόση βιασύνη για τη μεταφορά των αποθεμάτων χρυσού από το Παρίσι, καθώς εκεί, μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας επαναπατρισμού των αποθεμάτων χρυσού θα φυλάσσονται ακόμη 91 τόνοι γερμανικού χρυσού.

Μεταξύ των δύο αποθεματικών, αυτών που φυλάσσονταν στις ΗΠΑ και των αντίστοιχων στη Γαλλία, η διαφορά είναι η απόσταση και η κοινή συμμετοχή Παρισίων και Βερολίνου στην Ε.Ε. Η συνολική ποσότητα χρυσού που ζήτησε η Γερμανία να επαναπατριστεί ανέρχεται σε 300 συνολικά τόνους γερμανικού χρυσού από τη Ν. Υόρκη και 374 τόνους από το Παρίσι! Η επιτάχυνση της μεταφοράς των αποθεμάτων χρυσού της από τις ΗΠΑ και οι ογκώδεις αυτές ποσότητες αν μη τι άλλο γεννούν υπόνοιες μίας ένδειξης δυσπιστίας από τη γερμανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα προς τις Αγορές.

Η Φρανκφούρτη αποτελεί πλέον τη «μεγαλύτερη αποθήκη» φύλαξης χρυσού με 1.619 τόνους, ενώ έχει μεταφερθεί το 48% των συνολικών γερμανικών αποθεμάτων χρυσού. Στη Ν. Υόρκη φυλάσσονται πλέον 1.236 τόνοι. Τα συνολικά αποθέματα χρυσού της Γερμανίας ανέρχονται περίπου στους 3.378 τόνους και αποτελεί τη δεύτερη κατά σειρά χώρα με τα μεγαλύτερα αποθέματα μετά τις ΗΠΑ.

Τις ανησυχίες που προκαλούνται στις αγορές, επιχείρησε να διασκεδάσει με δηλώσεις του C. L. THIELE, αποκλείοντας την εκλογή του D. TRUMP στις ΗΠΑ ως αιτία για την απόφαση μεταφοράς των αποθεμάτων χρυσού τονίζοντας πως η «ΒUNDESΒΑΝΚ» συνεχίζει να εμπιστεύεται τη «FEDERAL RESERVE BANK» της Ν. Υόρκης και θα φυλάσσει και μελλοντικά αποθέματα της σε αυτήν.

Την ίδια στιγμή απέκλεισε και την προγραμματισμένη έξοδο της Μ. Βρετανίας από την Ε.Ε. ως αιτία λήψης της εν λόγω απόφασης, από τη στιγμή που στο Λονδίνο φυλάσσονται 432 τόνοι αποθεμάτων. Εξάλλου το Λονδίνο αποτελεί τη μεγαλύτερη αγορά στον τομέα του χρυσού, και ακόμη και το ”BREXIT” δεν πρόκειται να επιφέρει αλλαγές στον τόπο φύλαξης του γερμανικού χρυσού. Ωστόσο ο C. L. ΤΗΙΕLΕ απέφυγε να απαντήσει σαφώς και για τους λόγους της απόφασης της Γερμανίας.

Οι γερμανικές εταιρείες, οι οποίες δραστηριοποιούνται στη Μ. Βρετανία, θα αντιμετωπίσουν μεγάλα προβλήματα και πιθανόν να διακόψουν τη συνεργασία τους αρχής γενομένης από το 2019, χρονιά οπότε και αναμένεται η χώρα να εξέλθει επισήμως από την Ε.Ε. Οι συνέπειες δεν είναι μηδαμινές αν αναλογιστούμε πως το ύψος του εμπορίου αγαθών και υπηρεσιών μεταξύ Γερμανίας και Μ. Βρετανίας ανήλθε το 2015 στα 175 δις ευρώ. Περισσότερες από 2.200 γερμανικές εταιρείες δραστηριοποιούνται στη Μ. Βρετανία, προσφέροντας εργασία σε 370.000 άτομα. Οι ανησυχίες αφορούν κυρίως τον τρόπο συμμόρφωσης με δύο διαφορετικές νομοθεσίες, όταν επί δεκαετίες όλες οι επιχειρήσεις λειτουργούσαν σύμφωνα με μία νομοθεσία, αυτή της κοινής αγοράς. Θέματα όπως οι δασμοί στα τελωνεία, ο αθέμιτος ανταγωνισμός, η έλλειψη πρόσβασης στις αγορές και η διαφορετική φορολογική νομοθεσία θεωρούνται πολύ σοβαρά.

Η μόνη διέξοδος στο οικονομικό τέλμα που θα επέλθει στη Γερμανία και επομένως και σε ολόκληρη την Ευρώπη είναι η υπογραφή μίας εκτενούς συμφωνίας συνεταιρισμού για τις επενδύσεις και το εμπόριο. Εν πολλοίς, αυτή η λύση αναμένεται να σχεδιαστεί και να ολοκληρωθεί πριν ακόμα από την οριστική έξοδο της Μ. Βρετανίας και ως εκ τούτου το ”BREXIT” δεν αναμένεται πως αποτελεί τον κύριο λόγο για την προαναφερόμενη προετοιμασία της «BUNDESBANK»

Από την άλλη ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών, WOLFGANG SCHAEUBLE, έχει προβεί σε δηλώσεις σύμφωνα με τις οποίες η Ε.Ε. πρέπει να αναλάβει μεγαλύτερο διεθνή ρόλο, να μείνει ενωμένη απέναντι σε κρίσεις, όπως η ασφάλεια και η κλιματική αλλαγή και να παύσει να εξαρτάται από τις ΗΠΑ.

Επί της ουσίας ο SCHAEUBLE αντέδρασε με αυτές τις δηλώσεις στο πατρονάρισμα της Ευρώπης η οποία ανέμενε επί μακρόν από τις ΗΠΑ να δράσουν και να αναπληρώσουν τις ανεπάρκειες της πολιτικής της. Αυτό ακριβώς αποτελεί και το κομβικό σημείο της προέλευσης ενός ξαφνικού ζητήματος για τη δημιουργία ευρωστρατού: Η ανάγκη της γεωπολιτικής ανάδειξης της Γερμανίας από περιφερειακό παίχτη σε γεωπολιτικό πρωταγωνιστή.

Την πρώτη ημέρα της διεθνούς Διάσκεψης του Μονάχου για την Ασφάλεια (Munich Security Conference) ο γερμανός ΥΠ.ΟΙΚ. ανέφερε πως είναι πλέον καιρός να σκεφθούμε περισσότερο τον διεθνή ρόλο της Ευρώπης, πέρα από το έργο που έχουμε να επιτελέσουμε εντός της Ε.Ε. Η εξωστρέφεια αυτή όμως, για να επιτευχθεί απαιτεί τη γένεση οργανισμών και θεσμών που θα επιτρέψουν την υλοποίηση των βαθύτερων σκοπιμοτήτων του Βερολίνου, αφού αυτό αποτελεί το τιμόνι της ευρωπαϊκής πολιτικής.

Η Γερμανία, που επί δεκαετίες στοιχειωνόταν από την κληρονομιά της έναρξης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και του Ολοκαυτώματος, βαθμιαία αναλαμβάνει περισσότερο στρατιωτικό ρόλο, όπως μπορούμε να δούμε από τη συμμετοχή σε περισσότερες στρατιωτικές αποστολές στο εξωτερικό (αποστολή αεροσκαφών στο INCIRLIK).

Σε αυτό το πλαίσιο το Βερολίνο επιθυμεί τη δημιουργία θεσμών που θα συνεργάζονται με το ΝΑΤΟ ή άλλους οργανισμούς, αλλά θα αποτελούν ευθύνη της Ε.Ε., αφού η Γερμανία αποσκοπεί στον ευρύτερο συνασπισμό εντός της Ευρώπης, τους οποίους, ελέω της οικονομικής ηγεμονίας της, θα ελέγχει η ίδια.

Κάπου σε αυτό το σημείο έρχονται να προστεθούν και οι δηλώσεις του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, JEAN-CLAUDE JUNCKER, o οποίος ανέφερε ότι η Ευρώπη δεν πρέπει να ενδώσει στις αμερικανικές απαιτήσεις για αύξηση των στρατιωτικών της δαπανών, υποστηρίζοντας ότι η αναπτυξιακή και η ανθρωπιστική βοήθεια θα μπορούσαν επίσης να προσμετρηθούν ως ασφάλεια.

Η δήλωση αυτή συνδυάζει, τόσο τις αναφορές SCHAEUBLE στην κοινή ευρωπαϊκή πολιτική της ασφάλειας και της κλιματικής αλλαγής, όσο και την απάντηση στα ερωτήματα που εγείρει ο Αμερικανός Πρόεδρος, D. TRUMP, σχετικά με τη δέσμευση των ΗΠΑ στη συμμαχία του ΝΑΤΟ, εφόσον οι ευρωπαϊκές χώρες δεν αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες σε 2% της οικονομικής τους παραγωγής. Φυσικά η Washington έχει κάθε λόγο να εγείρει τέτοια ζητή ματα όταν συνεισφέρει το 70% των απαραίτητων κεφαλαίων της ευρατλαντικής συμμαχίας.

Ο Αμερικανός ΥΠΑΜ, JIM MATTIS, προειδοποίησε τους συμμάχους του ΝΑΤΟ ότι πρέπει να τιμήσουν τις δεσμεύσεις τους για στρατιωτικές δαπάνες, ώστε να διασφαλίσουν ότι οι ΗΠΑ δεν θα μετριάσουν την υποστήριξή τους. Ο JUNCKER, στη διεθνή Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια (Munich Security Conference), ανέφερε πως οι δηλώσεις ΜΑΤΤΙS αποτελούν πάγιο και διαχρονικό μήνυμα των ΗΠΑ, ενώ εξέφρασε την πλήρη αντίθεσή του, υποστηρίζοντας πως η Ε.Ε. δεν πρέπει να επιτρέψει την άσκηση πίεσης επί του θέματος. Το σημαντικότερο ωστόσο είναι πως ο ίδιος αναγνώρισε ότι η Γερμανία δεν θα έχει πλέον πλεόνασμα προϋπολογισμού, αν αυξήσει τις αμυντικές της δαπάνες σε 2% του ΑΕΠ, από 1,22% που είναι επί του παρόντος.

Η ευρωπαϊκή (γερμανική) προσέγγιση επί του θέματος είναι πως η έννοια της ασφάλειας δεν περιορίζεται στον Στρατό, αντιθέτως απαιτεί μία σύγχρονη πολιτική σταθερότητας αποτελούμενη από πολλές συνιστώσες. Επομένως σε αυτό το πλαίσιο ο JUNCKER χρησιμοποιεί ανεδαφικές δικαιολογίες συνυπολογισμού της αναπτυξιακής και της ανθρωπιστικής βοήθειας, στον τομέα της άμυνας ώστε να αλλοιώσει την σύγκριση με τις ΗΠΑ. Φυσικά ο Πρόεδρος της Ε.Ε. δεν αναφέρει πως το ΝΑΤΟ δεν αποτελεί ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ για να το απασχολεί η ανθρωπιστική βοήθεια ή οτιδήποτε άλλο επιθυμεί να συνυπολογίσει ο JUNCKER.

O Πρόεδρος της Ε.Ε. ανέφερε πως οι Ευρωπαίοι πρέπει να ομαδοποιήσουν καλύτερα τις αμυντικές τους δαπάνες και να δαπανούν τα χρήματα αποδοτικότερα. Ουσιαστικά αυτό αποτελεί μία βάση επαναφοράς του ζητήματος του ευρωστρατού στο προσκήνιο, το οποίο με τη σειρά του αποτελεί τον πρόλογο του εγχειρήματος ανεξαρτησίας της Γερμανίας από τον αμερικανικό έλεγχο.

Ένα τέτοιο εγχείρημα αποτελεί μία κοσμοϊστορική γεωπολιτική επανάσταση και σίγουρα θα ήταν η πλήρης αποτυχία της απόφασης των ΗΠΑ στη Συμφωνία της Γιάλτας για την διατήρηση των Γερμανών στον ευρωπαϊκό χώρο. Ως εκ τούτου μία επανάσταση αυτού του μεγέθους αναμένεται να αντιμετωπιστεί και με τη δέουσα αντίδραση από την Washington. Av το Βερολίνο επιθυμεί «να μην πνιγεί η επανάστασή του στο αίμα», θα πρέπει να προετοιμαστεί κατάλληλα και αυτό προϋποθέτει μεγάλες ποσότητες χρυσού για το μέλλον.

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο Facebook Twitter LinkedIn Email Pinterest
booksandtoys

Δείτε επίσης