Οι εξοπλισμοί της Τουρκίας και οι μίζες της Ελλάδας!

Του ΛΑΜΠΡΟΥ ΤΖΟΥΜΗ

Αντιστράτηγος ε.α

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ:ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Tην εβδομάδα που πέρασε, ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας Φικρί Ισίκ ανακοίνωσε ότι η Άγκυρα προχώρησε στην πρώτη δοκιμή πυραύλου μεγάλου βεληνεκούς. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, η δοκιμή στέφθηκε με επιτυχία και πρόσθεσε επίσης ότι πρόκειται για πύραυλο βεληνεκούς 280 χιλιομέτρων τουρκικής κατασκευής. Η εκτόξευση του πυραύλου συνέπεσε με την αποφυλάκιση στην Ελλάδα του Άκη Τσοχατζόπουλου με περιοριστικούς όρους, μετά από 5 χρόνια που παρέμεινε στη φυλακή, ο οποίος είχε καταδικαστεί σε 20 χρόνια κάθειρξη για το μεγάλο σκάνδαλο με τις μίζες στα εξοπλιστικά. Τα ελληνικά ΜΜΕ μετά την ανακοίνωση σχετικά με την εκτόξευση του τουρκικού πυραύλου με πηχυαίους τίτλους και με χάρτες επεσήμαναν τη δυνατότητα που αποκτά η γείτονα χώρα για πλήγματα πόλεων σε βάθος πολλών χιλιομέτρων εντός του ελληνικού εδάφους. Κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί πρόσφατα με την αγορά των αεροσκαφών F-35 που είχε ανακοινώσει η Άγκυρα. Πριν έξι μήνες περίπου και στον απόηχο των αναθεωρητικών δηλώσεων του Ταγίπ Ερντογάν σχετικά με την αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάννης, ο υπουργός Δασών και Υδάτινων Πόρων της Τουρκίας, Βεϊσέλ Έρογλου, κάλεσε τις γυναίκες της Τουρκίας να «προσαρμόσουν» τα νανουρίσματα με τα οποία κοιμίζουν τα παιδιά τους στα μεγαλεπήβολα σχέδια του ισλαμιστή προέδρου, που έχουν σκοπό να καταστήσουν τη γείτονα χώρα σε παγκόσμια υπερδύναμη μέσα στις επόμενες πέντε δεκαετίες.

Είπε ο Έρογλου : «Πλέον δεν θα λέτε στα παιδιά σας κοιμήσου και μεγάλωσε. Θα λέτε κοιμήσου και ανέβα ψηλά γιε μου. Ο στόχος είναι το 2071. Εσύ θα κάνεις πραγματικότητα τα βήματα προς μια Μεγάλη Τουρκία».

Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που έχει θέσει ο Ερντογάν και ανακοίνωσε ο Έρογλου το 2023 (κατά την επέτειο της συμπλήρωσης 100 ετών από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας), η τουρκική οικονομία θα πρέπει να είναι μια από τις δέκα μεγαλύτερες στον κόσμο και να καταστεί αυτάρκης σε ότι αφορά τα εξοπλιστικά της προγράμματα, βασιζόμενη αποκλειστικά στην αμυντική της βιομηχανία. «Το έτος 2053 θα είναι η 600ή επέτειος από την άλωση της Κωνσταντινούπολης. Εκείνη τη χρονιά η νεολαία μας θα πάει την Τουρκία ένα βήμα πιο πέρα. Πιστεύουμε ότι θα υψώσουν τη σημαία μας πιο πέρα», επεσήμανε ο Ερογλου και συνέχισε : «Τα νεογέννητα μωρά θα έχουν κάνει την Τουρκία παγκόσμια υπερδύναμη έως το 2071, οπότε και συμπληρώνονται χίλια χρόνια από τη Μάχη του Μαντζικέρτ». Κατόπιν των παραπάνω και με δεδομένο ότι πάντα η Τουρκία θέτει μακροπρόθεσμους στόχους τους οποίους υλοποιεί όταν της παρουσιασθούν οι ευκαιρίες, είναι σκόπιμο να επισημανθούν κάποια στοιχεία που μπορεί κάποιος εύκολα να συλλέξει από το διαδίκτυο για το εξοπλιστικό πρόγραμμα της Άγκυρας.

Η Τουρκία ξοδεύει περίπου 18 δισεκατομμύρια  δολάρια το χρόνο για την άμυνα με άνω του μισού ποσοστού του εξοπλισμού της να γίνονται στην εγχώρια αγορά. Για να αντιληφθεί κάποιος το μέγεθος του προγράμματος που έχει σχεδιασθεί να υλοποιηθεί στην Τουρκία θα επισημανθούν επιγραμματικά κάποια  σημεία αυτού :

• Υπάρχει σε εξέλιξη πρόγραμμα κατασκευής πυραύλων SOM αέρος-εδάφους-θαλάσσης, δηλαδή πολλών χρήσεων, που θα φέρονται επί των αεροσκαφών F – 35. Υπάρχουν ήδη τρεις διαφορετικές εκδόσεις αυτού του πυραύλου, με βεληνεκές από 180 και μέχρι 800 χιλιόμετρα. Διαθέτει δυνατότητα δορυφορικού εντοπισμού του στόχου και παράλληλα προχωρεί το πρόγραμμα παραγωγής των ίδιων πυραύλων με βεληνεκές 2.500 χιλιόμετρα που ίσως και να έχει ολοκληρωθεί. Με την ολοκλήρωση του προγράμματος θα μπορούν τα αεροσκάφη να βάλλουν εναντίον αναγνωρισθέντων στόχων με μεγάλη ακρίβεια και χωρίς να εισέρχονται στο βεληνεκές της εχθρικής αεράμυνας, με δυνατότητα πλήγματος με ακρίβεια μέχρι 10 m. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι η απόσταση Αθήνας – Άγκυρας στην ευθεία είναι 826 km.
• Το Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους παραδόθηκε στην τουρκική πολεμική αεροπορία το κινητό σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου CORAL. Έχει εβέλεια τουλάχιστον 100 km, με δυνατότητα παρεμβολών και  παρακολούθησης  των επικοινωνιών και των πτήσεων της ελληνικής πολεμικής αλλά και πολιτικής αεροπορίας. 
• Ο βαλλιστικός πύραυλος Yildirim  κατασκευάζεται και αυτός στην Τουρκία. Ο πύραυλος αρχικά μπορούσε να πλήξει στόχους σε απόσταση από 150-600 χλμ και τελευταία κατέφεραν να αυξήσουν το βεληνεκές στα 900 km. Γίνονται προσπάθειες για αύξηση του βεληνεκούς στα 2.500 km.
• Το άρμα μάχης  ALTAY είναι σχεδόν έτοιμο για μαζική παραγωγή και σύμφωνα με πληροφορίες βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις για πώληση  του στο Ομάν. Ήδη έχει αρχίσει η φάση παραγωγής του, ενώ η πρώτη σειρά αναμένεται να είναι έτοιμη το 2017.
• Προχωρά το πρόγραμμα κατασκευής ρουκετών μεγάλης εμβέλειας Kasirga οι οποίες εκτοξεύονται από τετραπλό εκτοξευτή και μπορούν να πλήξουν στόχους σε απόσταση 120+ km με πιθανότητα κυκλικού σφάλματος 1000 μέτρα.
• Υπάρχει πρόγραμμα οβιδοβόλων 155 km Firtina και η πρώτη φάση ολοκληρώθηκε το 2014 με την κατασκευή συνολικά 280 πυροβόλων. Χρησιμοποιούνται ήδη στις επιχειρήσεις στη Συρία.
• Yπάρχει πρόγραμμα εγχώριας παραγωγής πολεμικών πλοίων, τα ονομαζόμενα Milgem. Ήδη έχουν παραδοθεί 2 φρεγάτες, στον τουρκικό στόλο ενώ συνεχίζεται η ναυπήγηση και άλλων σε ναυπηγεία της Τουρκίας.
• Προχωρά το πρόγραμμα ναυπήγησης υποβρυχίων τύπου 214, όμοια με τα ελληνικά, σε συνεργασία με γερμανικές εταιρίες σε τουρκικά ναυπηγεία και στον εκσυγχρονισμό των Υποβρυχίων 209.
• Η πρώτη πειραματική δοκιμαστική πτήση μη επανδρωμένων «ειδικών» αεροσκαφών κατασκοπείας που έχουν δυνατότητα να πετάξουν σε ύψος μέχρι 23 χιλιάδες μέτρα και επί 18 συνεχείς ώρες, έγινε το 2010. Η παραγωγή τους συνεχίζεται ενώ έχει υπογραφεί συμφωνία κατασκευής 10 τέτοιου τύπου αεροσκαφών.

Όλα αυτά είναι μέρος ενός συνολικού εξοπλιστικού προγράμματος, σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να δημιουργήσουν πανικό, αλλά δημιουργούν εύλογο προβληματισμό, σχετικά με την ισορροπία ισχύος που διαμορφώνεται ανάμεσα στη χώρα μας και την Τουρκία. Στον αντίποδα η αμυντική βιομηχανία στην Ελλάδα βρίσκεται υπό κατάρρευση, οι κρατικές εταιρίες είναι υπερχρεωμένες και οι ιδιωτικές που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό κατάφεραν να επιβιώσουν τα χρόνια της κρίσης λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών και δεξιοτήτων τους.

Οι εταιρίες που δραστηριοποιούνται στην Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία απαιτείται να απαλλαγούν άμεσα από ιδεοληψίες συνέχισης του κρατικού ελέγχου, αλλά και προσπάθειες ιδιωτικοποίησης αυτών ευρισκόμενες σε συνθήκες απαξίωσης.

Οι  συνεχείς μειώσεις του αμυντικού προϋπολογισμού των τελευταίων ετών αν συνεχισθούν θα επηρεάσουν τη στρατιωτική ισχύ και θα απειλήσουν το αξιόμαχο των Ε.Δ. Θα πρέπει επίσης να αναλογισθούν όλοι τις καταστροφικές συνέπειες του λαϊκισμού και της «μίζας» που βιώσαμε τις περασμένες δεκαετίες στη χώρα μας και κυρίως αυτοί που εφάρμοσαν αυτές τις τακτικές. 

Όταν η παραγγελία ενός οπλικού συστήματος γινόταν με κριτήριο το ύψος της «μίζας» και όχι την καταλληλότητά του. Όταν αγοράζαμε οπλικά συστήματα σε 10πλασια πολλές φορές τιμή από άλλες χώρες αντιλαμβάνεται κανείς πόσο εκτεθειμένη κινδυνεύει να βρεθεί η χώρα σε μια εθνική κρίση. Μπορεί βέβαια στη σημερινή εποχή κάποιοι να έβαλαν το χέρι στο «μέλι», θέτοντας τη χώρα σε θανάσιμο κίνδυνο, αλλά υπήρξαν κάποιοι στο παρελθόν, ακόμη και πρωθυπουργοί, που πέθαναν πάμφτωχοι, είτε γιατί χάρισαν την περιουσία τους είτε γιατί επέλεξαν σε όλη τους τη ζωή ένα λιτό τρόπο διαβίωσης και αξίζει να αναφερθούν τα ονόματά τους: Ιωάννης Καποδίστριας, Χαρίλαος Τρικούπης, Επαμεινώντας Δεληγιώργης, Γεώργιος Καφαντάρης, Νικόλαος Πλαστήρας. Ο τελευταίος  έμενε στο νοίκι, ενώ αρνήθηκε να βάλει τηλέφωνο φωνάζοντας «Μα τι λέτε; Η Ελλάδα πένεται και εμένα θα μου βάλετε τηλέφωνο;». Αν ανατρέξει κάποιος στο κοινό στοιχείο που συνδέει όλους αυτούς θα διαπιστώσει ότι έζησαν σε εποχές που η Ελλάδα μεγαλούργησε.