Μπορεί να υπάρξει Ναυτική Αεροπορία και με F-15; Αξιωματικοί αποκαλύπτουν συν και πλην

Το ρεπορτάζ του Militaire.gr για τα σχέδια δημιουργίας Ναυτικής Αεροπορίας άνοιξε μεγάλη συζήτηση, μεταξύ των αναγνωστών και γενικώς στο κοινό που ενδιάφέρεται για τα θέματα άμυνας.

Αρκετοί αξιωματικοί του ΠΝ που έχουν ασχοληθεί σοβαρά  στο παρελθόν με το θέμα μας, έκαναν σημαντικές επισημάνσεις τις οποίες και μεταφέρουμε για να δώσουμε συνέχεια στην συζήτηση, που πάντα είναι χρήσιμη.

Ποιες είναι αυτές:

•Η λύση της μεταφοράς όλων των ιπταμένων μέσων του ΠΝ στην Τανάγρα ήταν ιδέα που διατυπώθηκε προ 10ετίας, από έναν Αντιπλοίαρχο Μηχανικό. Ιδέα βασισμένη στην απλή λογική. Η λύση αυτή είχε στηριχτεί καταρχήν στις εξής απλές σκέψεις :

– Η συγκέντρωση όλων των ιπταμένων μέσων του ΠΝ στις ίδιες εγκαταστάσεις, θα έδιναν τη δυνατότητα να γίνει καταρχήν οικονομία προσωπικού, υλικού και χρημάτων. Δεν θα απαιτείτο πλέον να συντηρούνται διπλές και τριπλές εγκαταστάσεις, τα ανταλλακτικά δεν θα χρειαζόταν να φυλάσσονται σε διπλές και τριπλές αποθήκες, η φύλαξη δεν θα χρειαζόταν να γίνεται σε 2 και 3 διαφορετικές περιοχές, κτλ.

– Επιπλέον, δεδομένου ότι σε εργοστασιακό επίπεδο και τα ελικόπτερα και τα αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας, τα υποστηρίζει η ΕΑΒ, η συνύπαρξη όλων των μέσων δίπλα ακριβώς στην εταιρεία, θα εκμηδένιζε τα κόστη και τους κινδύνους μεταφοράς ανταλλακτικών/συσκευών/κινητήρων προς και από την Τανάγρα, οδηγώντας σε ακόμη μεγαλύτερη εξοικονόμηση χρημάτων και φυσικά διευκόλυνση και ταχύτητα υποστήριξης.

– Η συνύπαρξη του προσωπικού επίσης θα οδηγούσε σε ενιαία νοοτροπία (κάτι που δεν υπήρχε στην προηγούμενη κατάσταση αφού τα Ε/Π του ΠΝ στον Μαραθώνα είχαν εντελώς διαφορετική νοοτροπία από το προσωπικό του ΠΝ που εργαζόταν στα ΑΦΝΣ στην Ελευσίνα υπό τη διοίκηση της ΠΑ).

– Οι εγκαταστάσεις του ΠΝ στην 353 ΜΝΑΣ οι οποίες θα εγκαταλείπονταν παραχωρούμενες στην ΠΑ (η οποία έχει τεράστιες ανάγκες στέγασης στην Ελευσίνα λόγω υπερπληθυσμού του αεροδρομίου και πολλαπλών τύπων αεροσκαφών – αυξανόμενες συνεχώς), θα έδιναν το κίνητρο στην ΠΑ να βοηθήσουν στην ανεύρεση κατάλληλων χώρων στην Τανάγρα για τη μετεγκατάσταση των ιπταμένων μέσων του ΠΝ.

– Η απομάκρυνση της ΔΕΝ από το Κοτρώνι του Μαραθώνα, θα έλυνε το «ξεχασμένο» πρόβλημα της διασταύρωσης των αεροδιαδρόμων εκπαίδευσης και αποστολών της ΔΕΝ με τους αντίστοιχους αεροδιαδρόμους προσέγγισης του Ελ.Βενιζέλος, τελικά οδηγώντας και σε βελτίωση της ασφάλειας των πτήσεων εκατέρωθεν.

– Η λειτουργία της ενιαίας μονάδας των ιπταμένων μέσων του ΠΝ σε ένα αεροδρόμιο της ΠΑ, θα έδινε επιπρόσθετα τη δυνατότητα να αναπτυχθούν ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ κοινές διαδικασίες, κοινή νοοτροπία, κοινές πρακτικές σε αντικειμενικά ίδιου προορισμού μέσα: όλοι πετάνε στον ίδιο ουρανό και ο καθένας έχει τη δική του λογική. Δυστυχώς μετά από τόσα χρόνια αεροπορικής δραστηριότητας (ΠΑ, ΠΝ, ΣΞ, Πυροσβεστική, Λιμενικό, ΕΚΑΒ, κτλ), ούτε μία φορά στην ιστορία δεν έχουν βρεθεί όλοι σε ένα απλό σεμινάριο ασφάλειας πτήσεων, έστω και για τα μάτια του κόσμου….

– Τέλος, η συγκέντρωση όλων των ιπταμένων μέσων του ΠΝ σε μία περιοχή, θα έδινε διαχρονικά τη δυνατότητα ανάπτυξης και άλλων συναφών δραστηριοτήτων (σχολές πτήσεων, εξομοιωτές, κτλ), χωρίς περιορισμό στην επέκταση των εγκαταστάσεων αφού θα ήταν μακράν κατοικημένων περιοχών.

•Όσον αφορά στο F-15, η λύση δεν πέφτει στο τραπέζι για πρώτη φορά,όπως μας πληροφορούν.Όπως μας επισημαίνουν όμως  είναι η πρώτη φορά που έχει έννοια μια που η ΑΟΖ αντικειμενικά πλέον έχει διευρύνει κατά πολύ την απαίτηση φύλαξης και υπεράσπισης μακρυνών σε σχέση με πριν θαλάσσιων περιοχών. Το αν είναι αυτά τα κατάλληλα ή όχι είναι αντικείμενο των επιτροπών που θα τα εξετάσουν. Ωστόσο το ποιος Κλάδος θα τα αναλάβει είναι μείζον θέμα.

Οι Αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις, τα αεροσκάφη αυτά τα χρησιμοποιούν για προσαπονηώσεις από αεροπλανοφόρα σε όλες τις γωνιές του κόσμου. Οπότε υπό αυτή την λογική το βλέπουν πολύ λογικό να τα εντάξουν στο ναυτικό. Εμείς από πού θα τα προσαπονηώνουμε; Από αεροδρόμια φυσικά, και μάλιστα αεροδρόμια στρατιωτικά της ΠΑ.

Αφού λοιπόν θα επιχειρούν από αεροδρόμια της ΠΑ, χρησιμοποιώντας τις εγκαταστάσεις τους, αφού το ΠΝ δεν έχει πιλότους για να τα πετάνε και για να αποκτήσει τέτοιους θα πρέπει να μεσολαβήσουν τουλάχιστον 10-15 χρόνια (μέχρι να καταφέρει να βγάλει δικούς του εκπαιδευτές και να φτιάξει και όλη την απαιτούμενη υποδομή εκπαίδευσης νέων), τότε ποιος ο λόγος να τα πάρει το ΠΝ; Μήπως επειδή αισθάνεται πιο σίγουρο ότι οι πιλότοι αυτοί θα έχουν ναυτική νοοτροπία και όχι «αεροπορίστικη»; Και αν είναι έτσι, τότε πού πάει η πολυδιαφημισμένη διακλαδικότητα και οι joint operations;

Για να φτάσει να μιλάει το ΠΝ για ουσιαστική Ναυτική Αεροπορία, πρέπει να αντικρύσει ρεαλιστικά την κατάσταση του αεροπορικού κλάδου του, βασισμένο σε ανθρώπους που όντως ξέρουν και όχι όσους “προβλέπεται” να ξέρουν…Αλλιώς το ΠΝ και η ΠΑ θα καταδικαστούν να ζήσουν εκ νέου τις άσχημες στιγμές της κοινής ιστορίας τους στην 353 ΜΝΑΣ, όταν μέχρι και Υφυπουργός παρέα με τους Αρχηγούς των 2 Κλάδων προσγειωνόταν μπροστά στο υπόστεγο της Μοίρας σε μια ύστατη προσπάθεια να κατευναστούν οι διοικητικές αψιμαχίες μεταξύ του προσωπικού των 2 Κλάδων (οι οποίες είχαν ήδη βρει τον δρόμο τους προς τα ΜΜΕ) που η κακοργανωσιά και η ολοσχερής έλλειψη πνεύματος συνεργασίας είχε οδηγήσει».

 • Το τελευταίο σχόλιο που έγινε για το δημοσίευμα έχει να κάνει με το διαφαινόμενο “δέσιμο” της Ελλάδας στις ΗΠΑ σ΄ ότι αφορά στα εξοπλιστικά. Ένας από τους αξιωματικούς που σχολίασε το θέμα υποστηρίζει:Ο στρατηγικός προσανατολισμός της χώρας πλέον προς τις ΗΠΑ,  είναι ο ενδεδειγμένος. Πέραν του αναμφισβήτητου γεγονότος ότι το αμερικανικό στρατιωτικό υλικό είναι παραδοσιακά ανθεκτικό/ευκολοσυντήρητο/αποτελεσματικό, στέλνει πεντακάθαρα και ένα μήνυμα προς όλους τους άλλους εθνικούς κατασκευαστές πολεμικού υλικού οι οποίοι μέσα από τα χρόνια που πέρασαν εξαγόρασαν τους πάντες στην προσπάθεια να πουλήσουν ότι έχουν και στη δύσκολη στιγμή μας άφησαν μόνους να τα βγάζουμε πέρα με οικονομική εξαθλίωση που οι ίδιοι τελικά δημιούργησαν. Η Ελλάδα είτε θέλουν να το πιστέψουν κάποιοι είτε όχι, ναι μεν είναι ιστορικά καταξιωμένη αλλά είναι και μικρή. Και οι μικροί έχουν ανάγκη συμμάχων. Σοβαρών συμμάχων. Σοβαρών και από άποψη ισχύος και από άποψη τσίπας.